27 กันยายน 2547 15:40 น.
สายรุ้ง
วิญญาณไก่ทั้งหลายมาเรียกร้อง
ให้พี่น้องทั้งหลายที่ตายนั่น
เป็นเพราะไข้หวัดนกที่กลายพันธุ์
ทำชีวันเรานั้นให้บรรลัย
เกิดเป็นไก่ไม่ได้แม้แต่สิทธิ์
ในชีวิตของตนนั้นอย่าหมาย
เพราะชีวิตขึ้นอยู่กับเจ้านาย
ดีหรือร้ายแขวนไว้กับเงินตรา
จับประหานเป็นล้านล้านไม่เคยคิด
เรื่องถูกผิดเวรกรรมนั้นอย่าหมาย
ขอแต่เพียงให้ข้าได้ทำลาย
ตามเป้าหมายโดยไม่นึกถึงกรรม
สักวันหนึ่งคงถึงตาของเจ้า
อย่ามาเศร้าเพราะกรรมที่ทำไว้
จงรับผลของมันให้สมใจ
บาปกรรมไซร้ไม่ละเว้นเช่นกงเกวียน
26 กันยายน 2547 17:37 น.
สายรุ้ง
เสียงอ้อแอ้เอ้ออ้ามาตามสาย
ได้ยินแล้วฉันสบาบใจหนักหนา
เพราะคิดถึงฉันจึงต้องโทรมา
เหมือนคนบ้าวุ่นว้าในหัวใจ
ตัวเป็นไทยแต่ใจกับเป็นทาส
มิบังอาจตัดใจจากเธอได้
มอบให้เธอทั้งตัวและหัวใจ
แม้ชีวิตขอถวายให้แก่เธอ
แต่คงเป็นได้เพียงแค่ความฝัน
เพราะตัวฉันชีวิตมันเริ่มบ่าย
อุปสรรคของเราอยู่ที่วัย
เธอทำม๊ายทำไมเกิดช้าจริง
ขอตั้งจิตอธิษฐานในชาติใหม่
ขอให้เกิดไวไวนะเธอจ๋า
หากความฝันเป็นจริงดังวาจา
ทาสหัวใจของข้าคงสมใจ
25 กันยายน 2547 15:34 น.
สายรุ้ง
ความรักอันร้อนแรง เหมือนดั่งแสงสุริยา
แผ่ไปทั่วกายา อันร้อนรุ่มสุมทรวงใน
ดิ้นรนเพื่อไปหา น้องกานดานั้นให้ได้
ผิดถูกไม่สนใจ ขอเพียงได้พบหน้ากัน
เท่านั้นมันแสนสุข ความพันธ์ผูกในใจนั้น
สุดที่จะห้ามมัน มิให้คิดถึงน้องนาง
เธอเป็นอย่างนี้ไหม ยามห่างไกลอย่าไว้วาง
สามวันนารีห่าง หากจากนางไปนานนาน
อำนาจของความรัก นี้ร้ายนักนะนงคราญ
หากใครหลงเดินผ่าน หากไม่คานก็ทุกข์ตรม
ตัวฉันนั้นประจักษ์ กับความรักที่ขื่นขม
ชีวิตฉันเกือบจม กับคารมณ์ของหวานใจ
มีใครบ้างไหมหนา ที่จะมารักษาให้
กับโรคผิดหวังไง อาการใกล้ไอซียู
ยังรอผู้เมตตา มารักษาแผลนั้นอยู่
ขอเพียงยอดพทู มาเยี่ยมดูก่อนสิ้นใจ
22 กันยายน 2547 21:24 น.
สายรุ้ง
เพื่อนในฝันของฉันนั้นดีนัก
เธอน่ารักพร้อมพักไปทุกสิ่ง
ดูหน้าตาเธอสวยงามจริงจริง
เป็นยอดหญิงของชายในโลกา
คืนวันหนึ่งฉันฝันว่าได้พบ
ได้ประสบพบเธอที่ป่าช้า
เป็นผู้หญิงไร้เงาเข้าตำรา
แต่ทำไมอยู่ป่าช้าน่าแปลกจริง
เธอเป็นหญิงแสนดีที่ฉันคบ
แต่ได้พบกันเพียงแค่ในฝัน
มีความสุขเมื่อเราได้คุยกัน
ตื่นจากฝันตัวฉันนั้นอาลัย
ทำอย่างไรจะให้ยายในฝัน
นั้นแปรผันเป็นจริงขึ้นมาได้
ถ้าเป็นจริงขึ้นมาในวันใด
ท่านทั้งหลายตัวใครก็ตัวมัน
22 กันยายน 2547 13:33 น.
สายรุ้ง
ผึ้งเหมือนเพื่อนคอยเตือนให้เราคิด
บางครั้งผิดพลาดไปใจเศร้าหมอง
แต่ยังดีที่มีเพื่อนคอยประคอง
เหมือนพี่น้องคอยส่องหนทางกัน
เพื่อนทางกายหาง่ายในชีวิต
เพื่อนทางจิตต้องคิดหลายหลายชั้น
อย่าด่วนตัดสินใจเมื่อเห็นกัน
เพียงรูปพรรณสัณฐานนั้นไม่พอ
ความปวดร้าวบางคราวทำให้คิด
ถึงความผิดพลาดไปในครั้งก่อน
เป็นเหมือนครูคอยเตือนอย่ารีบร้อน
ให้แน่ใจเสียก่อนตัดสินใจ
ถึงจะช้าแต่ได้พร้าถึงสองเล่ม
ช่วยเติมเต็มชีวิตของเราสอง
เพราะเราเดินกันไปตามครรลอง
คงสมปองเมื่อเราสองถึงเส้นชัย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
992
