21 เมษายน 2547 20:14 น.
สายรุ้ง
ยี่สิบเจ็ดเมษามาบรรจบ
เป็นวันครบหนึ่งปีบุญศรีหนา
เกิดมาแล้วล่วงกาลผ่านเวลา
ยี่สิบหกวัสสาหนาคนดี
เกิดมานานผ่านกาลมาก็มาก
ทนลำบากเพราะรักการศึกษา
จนมาเป็นลูกช้างปีสี่ห้า
ด้วยหวังจะศึกษาพุทธธรรม
เธอเป็นหญิงยุคใหม่วัยยังเด็ก
เป็นหญิงเหล็กกว่าเด็กทั้งหลายหนา
ชอบแต่งตัวปอนปอนตอนเธอมา
และมักเมี่ยงด้วยหนาหายากจัง
ยี่สิบหกปีแล้วอย่าใจร้อน
จะแสนงอนเหมือนก่อนมิได้หนา
เพราะแสนงอนมันร้อนที่ในตา
เดี๋ยวไม่ช้าวัยชราจะมาเยือน
ถึงชีวิตผ่านไปแล้ววัยเด็ก
แต่หญิงเหล็กเหมือนเด็กยี่สิบห้า
คงเลิกอ้อนแม่แล้วนะกานดา
แต่อย่าเลิกเมี่ยงนะฉันขอที
ขออวยพรเป็นกลอนในวันเกิด
จงนึกถึงแม่เถิดนะจอมขวัญ
ในวันนี้ควรเข้าไปหาท่าน
กราบแทบเท้าเป็นของขวัญท่านให้พร
4 เมษายน 2547 18:15 น.
สายรุ้ง
ตรุษสงกรานต์เป็นวันที่หรรษา
ปีหนึ่งหนาชีวาได้สุขสันต์
และปีนี้ได้หยุดตั้งเก้าวัน
คงสุขสันต์สมวันที่รอคอย
เมื่อปีกลายยังอยู่ในความคิด
เพราะได้ติดทองพระกับโฉมยาย
อธิษฐานจะกิ๊กกันจนวันตาย
ไม่เสื่อมคลายแม้เราตายจากกัน
มาปีนี้คนดีไปอยู่ไหน
อยู่อีสานหรือใต้ใยไม่ส่ง
ข่าวให้กันทราบบ้างนะโฉมยง
หรือว่าปลงหมดหนาใจนารี
ขอบอกผ่านพระพายผมสายรุ้ง
ใจยังมุ่งในคำอธิษฐาน
ที่เราสองได้ทำไว้ร่วมกัน
ถึงวันเดือนปีผ่านใจมั่นคง
2 เมษายน 2547 22:06 น.
สายรุ้ง
คงจบแล้วจริงจริงหญิงในฝัน
เพราะเธอนั้นยึดมั่นในจุดหมาย
เป็นแค่เพื่อนเท่านั้นไปจนตาย
ทำเอาชายอย่างฉันยอมยกธง
ไม่เป็นไรมีใจให้แค่เพื่อน
ที่คอยเตือนกันให้ไม่ถะหลำ
เพราะจิตใจถูกไฟเข้าครอบงำ
หรือเพราะกรรมฉันทำแต่ครั้งใด
ขอให้เพื่อนมั่นใจชายที่ฝัน
เพียงลำพันเท่านั้นนะโฉมฉาย
ไม่มีวันเป็นจริงทั้งใจกาย
เพียงหยอกล้อกันให้สุนทรี
ขออภัยหากทำให้ไม่สนุก
ที่เคยถูกเพื่อนกันนั้นเสียดสี
ต่อนี้ไปรับรองต้องไม่มี
จะเป็นเพื่อนที่ดีตลอดไป
1 เมษายน 2547 20:58 น.
สายรุ้ง
นอนคิดถึงหวานใจใครคนหนึ่ง
ที่ตราตรึงอยู่ภายในใจฉัน
ถึงจะอยู่แสนไกลปักษ์ใต้นั้น
แต่ว่าใจของฉันฝันถึงเธอ
ตื่นขึ้นมากลับพาชีวาเศร้า
เพราะสองเราพบกันในฝันหนา
มันเหมือนจริงทุกอย่างนะกานดา
พอตื่นมาอนิจจาข้าฝันไป
ในฝันว่าหากข้านี้เรียนจบ
จะขอพบตัวจริงหญิงในฝัน
เธอตกลงสัญญาเป็นหมายมั่น
จะพบกันตามฝันฉันและเธอ
ฉันตั้งใจพากเพียรเรียนจนจบ
หวังจะพบตัวจริงหญิงในฝัน
เพราะรอคอยเธอมาอยู่หลายวัน
อยากจะบอกว่าฉันนั้นกิ๊กเธอ