6 พฤษภาคม 2545 18:17 น.
สายรุ้ง
พฤษภาหน้าฝนต้องทนหนาว
ทนปวดร้าวอีกครายามหน้าฝน
ทนมานานแล้วหนาแม่สายชน
จะให้ทนอีกนานกี่กาลกัน
หรือเป็นเพราะพี่ยาค่ามันต่ำ
ตัวก็ดำน้องยาเมินหน้าหนี
หรือเป็นเพราะวัยชรามาราวี
ทำเอาพี่อ่อนเพลียระเหี่ยใจ
อันรูปกายภายนอกอาจบอกสิ่ง
ที่เป็นจริงนั้นหนาหาได้ไม่
สิ่งที่จริงต้องออกมาจากใจ
ซึ้งต้องใช้ปัญญามาไตร่ตรอง
อันคุณค่าราคาของคนนั้น
จะตัดสินกันเพียงวันนั้นไม่ได้
ต้องดูกันนานนานจึงจะคลาย
ว่าข้างในเป็นเนื้อร้ายหรือเปล่าเอย
6 พฤษภาคม 2545 12:15 น.
สายรุ้ง
อันเกิดแก่เจ็บตายทั้งหลายนี้
ยังคงอยู่คู่ชีวีของเราหนา
จะยั้งยืนต่อไปในโลกา
ไปจนกว่าโมหาจะมะลาย
ชีวิตที่เวียนวนต้องทนทุกข์
ต้องพบสุขและทุกข์มิหางหาย
ก็เพราะตัวโมหามันพาไป
พอรู้ตัวก็สายกลายไม่ทัน
ทุกวันนี้คนดีนั้นมีมาก
ดีแต่ปากหาง่ายสมัยนี้
ดีทั้งกายวาจาใจในธานี
ยังพอมีแต่หายากลำบากจริง