13 กุมภาพันธ์ 2545 15:36 น.
สายรุ้ง
บนถนนนั้นมีคนอยู่มากหลาย
แต่ทำไมใจฉันมันเปล่าเปลี่ยว
เพราะใจฉันนั้นมีเธอคนเดียว
มันเปล่าเปลี่ยวเหลียวหาไม่เห็นเธอ
ไปไหนหนอพี่มารอเฝ้าคอยพบ
เธอกับหลบหนีหน้าพาใจเศร้า
พี่มาคอยทั้งวันตั้งแต่เช้า
แม้แต่ข้าวไม่ได้กินแทบสิ้นใจ
หวังว่าเธอคงมาหากันหนอ
พี่จะรอจนกว่าวันฟ้าใหม่
ขอแค่เพียงเห็นหน้าให้ชื่นใจ
ในวันวาเลนไทน์เท่านั้นพอ
13 กุมภาพันธ์ 2545 08:52 น.
สายรุ้ง
บนถนนนั้นมีคนอยู่มากหลาย
แต่ทำไมใจฉันมันเปล่าเปลี่ยว
เพราะใจฉันนั้นมีเธอคนเดียว
มันเปล่าเปลี่ยวเหลียวหาไม่เห็นเธอ
ไปไหนหนอพี่มารอเฝ้าคอยพบ
เธอกับหลบหนีหน้าพาใจเศร้า
พี่มาคอยทั้งวันตั้งแต่เช้า
แม้แต่ข้าวไม่ได้กินแทบสิ้นใจ
หวังว่าเธอคงมาหากันหนอ
พี่จะรอจนกว่าวันฟ้าใหม่
ขอแค่เพียงเห็นหน้าให้ชื่นใจ
ในวันวาเลนไทน์เท่านั้นพอ
12 กุมภาพันธ์ 2545 23:45 น.
สายรุ้ง
ดอกกุหลาบดอกนี้มีความหมาย
ขอมอบให้แทนใจที่เพ้อหา
หวังว่าเธอคงไม่ลืมคำสัญญา
ที่สิบสี่กุมภามาพบกัน
กว่าจะถึงวันนี้พี่แสนทุกข์
ต้องเดินรุกวันวันเป็นพันครั้ง
ก็จิตนั้นมันคิดว่านานจัง
ต้องเดินนั่งยืนรุกทุกเวลา
นี่แหละหนาเขาว่ามีรัก
ทำทึกทักเอาว่าข้านี้เก่ง
คนใดใดในหล้าข้าไม่เกรง
ทำอวดเก่งไม่กลัวแม้ตัวตาย
ขอวอนเพื่อนในเดือนแห่งความรัก
เราควรจักมองมาหาตัวเก่า
ว่ารักครั้งแรกนี้ใครให้เรา
แล้วกลับไปคุกเข่ากราบเท้าเธอ.
12 กุมภาพันธ์ 2545 21:21 น.
สายรุ้ง
อันคนเราพบกันนั้นเพื่อจาก
จำต้องพากจากกันในวันหนึ่ง
แต่ก็มีสิ่งหนึ่งหนาที่ตราตึง
คือความรักที่หวานซึ้งในอุรา
ทำไมหนอใครพอจะบอกได้
ว่าทำไมชีวิตนี้ต้องมีจาก
พบกันแล้ววันวานยังหวานนัก
วันนี้จากกันหนอเพราะอะไร
12 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
สายรุ้ง
การสั่งสมความดีทีละนิด
ดีกว่าคิดทำดีปีละหน
เพราะชีวีคนเราจะอยู่ทน
ต้องเปรอปนตัวเราเฝ้าทำดี
คิดอย่างเดียวยังมิพอหนอพี่น้อง
เราจะต้องรองทำดูให้รู้ผล
ทำความดีบ่อยบ่อยเหมือนมีมนต์
คอยปัดเป่าชีวิตตนให้พ้นภัย
พี่น้องจ๋าอย่าชะล้าในชีวิต
อย่าไปคิดว่ายังมิใช่วิสัย
รออีกนิดให้พ้นกาลและผ่านวัย
เดี๋ยวก็ได้ให้ถึงวัยที่อันควร
คิดอย่างนี้เป็นชีวีที่ปรามาท
หากพลั้งพลาดสุดเกินจะแก้ไข
คนประมาทถึงชีวีจะยาวไกล
สู้คนเกิดนิดเดียวไม่ได้แต่ทำดี