5 พฤศจิกายน 2546 22:17 น.
สายรุ้ง
อันบุพเพสันนิวาสนั้นมีสอง
เป็นคู่ครองกันมาตะครั้งก่อน
เมื่อได้เห็นทำให้จิตอาวรณ์
เหมือนดั่งศรปักษ์ลงตรงกลางใจ
ตัวอย่างเช่นเมรีที่ได้พบ
ชื่อพระรถปรากฏในจดหมาย
อยากจะเห็นหน้าตาว่าเป็นใคร
มีบ้างบ้านอยู่ที่ไหนร้ายหรือดี
นี้เป็นเพียงเกื้อกูลในปางก่อน
เรารองย้อนมาดูในชาตินี้
การช่วยเหลือซึ่งกันเป็นอย่างดี
ด้วยเหตุนี้เป็นวิถีแห่งความรัก
เพราะด้วยเหตุสองอย่างดังที่กล่าว
ทำให้เราปวดร้าวกันอยู่นี่
เมื่อไหร่หนอจะเห็นหน้าแหง่วเสียที
คงไม่รอจนเกือบชี้นะน้องนาง
5 พฤศจิกายน 2546 09:49 น.
สายรุ้ง
นกน้อยเจ้าคอยคู่ จับนิ่งอยู่บนสายไฟ
นั่งคอยว่าเมื่อไหร่ เจ้าจอมใจถึงจะมา
จริงจริงไม่เคยจับ เพราะอาจดับถึงชีวา
หากไฟลุกขึ้นมา ท่วมกายาชีวาตน
ไฟฟ้ารัดวงจร แม่งามงอนคงได้ยน
ไฟรักปักษ์อกคน ต้องทุกทนจนเกือบตาย
ทำไมต้องมีรัก สุดห้ามหักกับหัวใจ
เกิดเป็นลูกผู้ชาย หากมัวอายอดได้เมืย
ทุกข์จริงนะน้องเจ้า ร่างกายเรามันผันแปร
ทำใจไม่ได้แย่ แน่แล้วน้องสทั้งสองเรา
จงเตรียมใจไว้ก่อน เมื่อสีบรอนบนเส้นผม
มันหงอกเป็นสีเทา ใจของเราไม่รานรน
นี่แหละชีวิตคู่ คิดคิดดู่น่ารำคาญ
อยู่เดียวเปลี่ยวสังขาร นานนานเข้าเหงาจริงจริง
ตกลงเอาไงแน่ เดี๋ยวแก่ไม่ทันกาล
เลือกไปเดี๋ยวขึ้นคาน เดี๋ยวลูกหลานจะทันเรา
4 พฤศจิกายน 2546 17:07 น.
สายรุ้ง
จะขอตามเงาไปทุกแห่งหน
จนกว่ารุ้งจะค้นเงาเธอได้
แล้วจะนำมามอบให้ทรามวัย
เกิดมาได้อย่างไรคนไรเงา
จะมีเพื่อนคนไหนอีกบ้างหนา
ที่จะรับอาสาช่วยตามให้
จงรีบยกมือขึ้นมาเสียไวไว
ถ้ามัวช้าร่ำไรไม่ทันกาล
เอะทำไมทุกคนยังนิ่งเฉย
ไม่มีใครยกเลยเชียวหรือนี่
คงตายแน่หนอเราในคราวนี้
ไม่เห็นใจเพื่อนชี้ของเราเลย
เส้นทางอันยาวไกลในวัฏฏะ
มรณะเป็นภัยที่ใหญ่หลวง
ถ้าใครผ่านไปได้นะพุ่มพวง
ย่อมพ้นทะเลหลวงล่วงทุกข์เอย
จะไม่ยอมลดละทุกแห่งหน
3 พฤศจิกายน 2546 20:16 น.
สายรุ้ง
ลูกนั้นบ่วงพันคอเมียนั้นหนอผู้แบนไว้
คนรักปักที่ใจส่วนทรัพย์ไซร้ผูกปาทา
เนื้อนิ่มอันอ่อนนุ่มของเจ้าบุ๋มบิ๋มนั้นหนา
ผู้พันกับใครนาเห็นเสาะหามานานม
ตัวเจ้าสาวเจ้าเอ๋ยทุกข์ไหมเอ่ยเมื่ออยู่นาน
อยู่ไปจนเกินกาลเดี๋ยวขึ้นคานทำอย่างไร
ปัญหาเรื่องอย่างนี้มันเคยมีบ้างที่ไหน
ใครรู้ช่วยบอกให้สายรุ้งได้รู้บ้างนา
กลอนนี้มั่วแน่แน่ขอเพื่อนแต่อย่ารำคาญ
ชีวิตจะยาวนานหากเบิกบานสำราญรมย์
ร่าเริงวันละนิดเพื่อพิชิตจิตขื่นขม
กับความทุกข์ระทมที่ตามถมมาทั้งวัน
ไร้เงาเศร้าไหมเอ่ยมีคนเคยคิดเทียบชั้น
เป็นเพียงปากกาปั่นจิตเรานั้นมิผันไป
ขอบคุณที่เพื่อนเพื่อนคอยแวะเยือนในเว็ยไซร้
คอยให้กำลังใจแสนยิ่งใหญในโลกา
2 พฤศจิกายน 2546 10:33 น.
สายรุ้ง
ถึงหนาวเหน็บแค่ไหนไม่เคยหวั่น
ขอเพียงตะแหง่วนั้นไม่ไปไหน
อยู่เป็นเพื่อนักกลอนตลอดไป
คอยประคองรุ้งให้ใต้เต้าเดิน
บนเส้นทางยาไกลหลยหมื่นลี่
เต็มไปด้วยธุลีและขวากหนาม
จะไม่ยอมย่อท้อเพื่อคนงาม
จะฟันฝ่าขวากหนามเพื่อทรามวัย
จะตั้งใจแต่งกลอนทีละก้าว
เพื่อเทียบหญิงไร้เงาให้จงได้
ขอแต่เพียงให้น้องประคองไป
ถึงช้าหน่อยไม่เป็นไรนะคนดี
จะก้าวเดินต่อไปไม่ยั้งหยุด
เพื่อพิสูจน์ความจริงในใจฉัน
จะตั้งใจแต่งกลอนทุกคืนวัน
ขอเพียงน้องพี่นั้นอย่าท้อใจ
หน้าส่วนตัว
873
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
