29 มีนาคม 2550 21:26 น.
สายรุ้ง
วันปีใหม่ของไทยแต่โบราณ
ตามตำนานกล่าวขานกันเอาไว้
วันสงกรานต์เป็นวันปีใหม่ไทย
สุขสมใจตามวัยของผู้คน
แต่สงกรานต์ปีนี้ที่เชียงใหม่
ทำอย่างไรไม่ให้คนสับสน
กับเรื่องราวของคนไม่กี่คน
ที่ทำเรื่องโกลาหนเป็นผลงาน
ถึงอย่างอย่างไรควันไฟนั้นต้องหมด
ก่อนกำหนดที่จะปลดนายกฉัน
เพราะนายกคนนี้ต้องอยู่นาน
เป็นนายกของชาวบ้านทุกทุกคน
ถึงอย่างไรเชียงใหม่ยังน่าแอ่ว
ที่บ้านแม้วบนดอยสุเทพนั่น
ใครได้ไปต้องฝันกันอยู่นาน
เป็นหมู่บ้านสุขสำราญกันจริงจริง
28 มีนาคม 2550 20:34 น.
สายรุ้ง
หมอกและควันทำให้ฉันมานั่งคิด
อยู่ในจิตหลายวันกว่าจะหาย
เพราะว่ามันทำให้คนวุ่นวาย
เกือบล้มตายกันไปก็หลายคน
เป็นเพราะใครทำให้เกิดควันพิษ
ยอมรับผิดสักหนคนสรรเสริญ
จะเป็นทางนำไปสู่ความเจริญ
ต้องเรียนเชิญคนกล้ามาสักที
มีบ้างไหมที่ใครยอมรับผิด
ว่าควันพิษนั้นเป็นผลงานผม
เป็นตัวอย่างให้เด็กได้ชื่นชม
ว่ายุคผมไม่จมซึ่งคนดี
อีกไม่นานหมอกควันต้องจางหาย
ขอพี่น้องคนไทยทั้งหลายนั้น
มาร่วมมือรวมใจดับไฟกัน
ให้มันเหลือเพียงในฝันคือควันไฟ
27 มีนาคม 2550 20:40 น.
สายรุ้ง
วิกฤตการณ์ควันไฟในภาคเหนือ
ไม่ร้ายเหลือสึนามิที่ภาคใต้
ที่ล้างผลานชีวิตของคนไทย
ให้ล้มตายมากมายที่ผ่านมา
เรื่องควันไฟไม่ร้ายอย่างที่คิด
เพียงเราปิดจมูกในทุกแห่งหน
แต่ควันไฟภายในใจของคน
ที่สร้างความสับสนและวุ่นวาย
ที่บ้านเราหมองเศร้าเพราะควันพิษ
เป็นเพราะฤทธิ์ควันไฟในใจนั่น
ที่เรามุ่งแต่ทำลายสายสัมพันธ์
ป่าไม้กันจนทุกวันไม่แปลกใจ
ที่วิกฤติเกิดติดให้ปรากฏ
จะไปโทษใครใครนั้นอย่างหมาย
เพราะมนุษย์เกิดมาเพื่อทำลาย
แล้วสุดท้ายก็ต้องตายไปพร้อมกัน
26 มีนาคม 2550 20:53 น.
สายรุ้ง
บนเส้นทางอันยาวไกลในชีวิต
ขอลิขิตสรรสร้างทางสวรรค์
มีชีวิตของเธอเป็นเดิมพัน
จะฝ่าฟันอุปสรรคแม้ยากเย็น
ขออุทิศชีวิตให้กับเจ้า
แม้ใจเราเป็นทุกข์สุดจะหา
สิ่งใดใดมาเทียบได้กับใจข้า
แม้อุราของข้าร้อนเป็นไฟ
ด้วยความหวังสักครั้งของชีวิต
ขอพิชิตดวงจิตของเธอได้
สักวันหนึ่งน้องเจ้าจะเห็นใจ
ในความดีและจริงใจเสมอมา
แต่วันนี้น้องพี่จะไปแล้ว
ไปเป็นแววของใครในโลกหล้า
ขอให้มีความสุขทุกเวลา
ขอพบกันชาติหน้านะทรามวัย
26 กุมภาพันธ์ 2550 15:59 น.
สายรุ้ง
เห็นใบไม้ตกลงอยู่ตรงหน้า
ทำให้ข้าหวนระลึกถึงตัวฉัน
เกิดมาแล้วจะอยู่ได้กี่วัน
อาจเป็นเหมือนใบไม้นั้นพลันหล่นลง
เปรียบชีวิตนั้นเป็นเช่นดอกไม้
เกิดแล้วตายเหมือนใบที่ล่วงหล่น
เกิดมาแล้วจะมีสักกี่คน
ที่หลุดพ้นจากการหล่นของความตาย
นี่แหละหนาเมื่อเหลียวมาดูชีวิต
คงไม่ผิดอะไรกับใบไม้
เกิดมาแล้วทุกคนก็ต้องตาย
เป็นเหมือนเช่นกับใบไม้ที่ตกลง
อนิจจาหากตูนข้าเป็นดอกไม้
คงสดใสกว่าใครในทั่วหล้า
เป็นดอกไม้ที่สดใสทุกเวลา
คงเป็นที่หมายตาของผะมร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
1157
