29 สิงหาคม 2546 18:48 น.

กุกกื๋กในหัวใจ

สายรุ้ง

พูดไม่เพราะฉอเราะก์ไม่เก่ง
มีเสียงเพลงอยู่บ้างในใจหนา
ยามอยู่ใกล้ทรามวัยกลับไม่กล้า
แม้พูดจามันประหม่าไปทุกที
 พูดไม่ออกบอกไม่ถูกสุขลึกลึก
ความรู้สึกมันยอมพร้อมจะให้
หากเธอนั้นขอให้ทำสิ่งใดใด
ใจมันพร้อมยอมพลีกายให้แก่เธอ
นี่แหละหนาที่เขาว่าคนบ้ารั
มอบใจพักให้เธอทุกทุกสิ่ง
ไม่เคยรู้ว่าความรักที่แท้จริง
คือการให้ทุกทุกสิ่งโดยไม่เอา				
26 สิงหาคม 2546 14:07 น.

บุ๋มบิ๋มที่แสนดี

สายรุ้ง

บริสุทธิ์  สดใส  ไร้เดียงสา
 สองแววตา  ซื่อซื่อ  คือน้องสาว
 เธอมองโลก  ทุกอย่าง  ดูด่างพราว 
 ประดุจดาว   บนท้องฟ้า  น่าเอ็นดู
     จวบเธออย่าง   เข้าวัย  ใกล้สาวแล้ว
      ยิ่งส่งแวว  น่ารัก    เป็นสักขี
      เป็นน้องสาว   ที่อ่อนหวาน   และแสนดี
      พี่คนนี้      ห่วงหวง     ดั่งดวงตา
 บรรพชา    ลาแฟน   ที่แสนห่วง
 บรรลุล่วง   นับวัน    หลายพรรษา
 หากจอมขวัน   ยอดชีวิต   ผิดสัญญา
 จะขอบวช     เป็นหลวงตา  ไปจนตาย				
24 สิงหาคม 2546 11:06 น.

หันหน้ามาคุยกัน

สายรุ้ง

****อยู่ใกล้กันแค่ฝามาขวางกั้น
แต่ดูเหมือนไกลกันคนฟากฟ้า
เป็นความผิดของใครในโลกา
ที่เคยคบกันมาห้าหกปี***
***เปรียบเหมือนแก้วที่ร้าวถึงคราวแตก
เป็นจุดแรกทำให้เกิดตัวโทสา
ทำให้เราทั้งสองต้องระอา
ดูเหมือนคนแปลกหน้าถ้าพบกัน***
***ขอให้สองเรานั้นหันหน้ากลับ
มายอมรับความจริงทุกสิ่งนั่น
ที่ผ่านมานึกว่าเป็นเพียงความฝัน
แล้วมาสานสายสัมพันธ์กันเหมือนเดิม***				
30 กรกฎาคม 2546 19:31 น.

อย่าย่อมแพ้

สายรุ้ง

*****อยากจะบอกอะไรในใจฉัน
ให้ตัวของเธอนั้นได้รู้บ้าง
ว่าพี่นี้เป็นห่วงแม่น้องนาง***
กล้วพลาดท่าเสียทางใครบางคน
*****ที่คอยตามเอาใจอย่างใกล้ชิด
มีดวงจิตคิดหมายกายเธอนั้น
มันเป็นภัยใกล้ตัวที่พัวพัน
ขอให้น้องของฉันอย่าวางใจ***
*****หากผิดพลาดเพียงครั้งต้องนั่งคิด
ทั้งชีวิตของน้องต้องหมองไหม้
ไปด้วยไฟอเวจีภายในใจ
ที่ต้องทนทุกข์ไปทั้งชีวี***
*****ขอเทวาทั่วหล้ามาปกปักษ์
ให้น้องรักรู้ทันมารชั่วร้าย
ที่คอยตามรังควานผลาญใจกาย
จงแพ้พ่ายด้วยน้ำใจที่แสนดี****
				
5 มีนาคม 2546 20:06 น.

โรคอะไรนี่

สายรุ้ง

คิดถึงเขาใจเรากับเป็นทุกข์
เหมือนติดคุกใจเธอละเมอหา
วันทั้งวันคิดถึงเธอทุกเวลา
อยากไปหาพูดจากับเธอจัง

    แต่พอใกล้ทำไมถึงไม่กล้า
ไปพูดจาให้เธอรู้ความหมาย
ว่าใจฉันนี้หนามันวุ่นวาย
คิดถึงเธอเจียรตายรู้มั้ยเออ

    โรคอย่างนี้พอมีทางรักษา
หรือมียาอะไรช่วยบ้างนี่
เพราะตัวฉันเป็นมาก็หลายปี
จนย่างเข้าเลขสียังมีเลย
    
    ต้องขอวอนเพื่อนกลอนช่วยชี้แนะ
โรคที่แปะตัวฉันมาแต่ก่อน
ทำอย่างไรจึงจะหายอย่างถาวร
หรือต้องรอให้ตายก่อนช่วยบอกที				
Lovers  0 คน เลิฟสายรุ้ง
Lovings  สายรุ้ง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายรุ้ง
Lovings  สายรุ้ง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายรุ้ง
Lovings  สายรุ้ง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสายรุ้ง