30 เมษายน 2550 22:24 น.

คุณคงไม่อยากรู้ว่า...

สายน้ำแห่งรัก

คุณคงไม่อยากรู้ว่า...

(1) แต่ละวันมีคนที่ต้องเจ็บปวดเพราะความรักมากแค่ไหน

(2) แต่ละวันมีคนอกหักเพิ่มขึ้นมากแค่ไหน

(3) แต่ละวันมีคนนอนร้องไห้มากแค่ไหน

(4) แต่ละวันมีการนอกใจกันมากแค่ไหน

(5) แต่ละวันที่ต้องอยู่คนเดียวโดดเดี่ยวแค่ไหน

(6) แต่ละวันของคนรักของคุณกับคนอื่นมีความสุขแค่ไหน

  และคุณคงไม่อยากรู้ว่า...

 สักวันคุณจะเป็นหนึ่งในนั้น.....ไม่ช้าก็เร็ว				
30 เมษายน 2550 10:49 น.

หลบไปพัก

สายน้ำแห่งรัก

เจ็บซ้ำ-ซ้ำ ย้ำลึกจนนึกหวาด
สุดขยาดรักร้าวเฝ้าตามหลอน
กี่ครั้งแล้วที่ใจเจ้าเฝ้าแรมรอน
กี่ครั้งแล้วที่นอนกับน้ำตา....

ฉันระอาลาแรงแห่งแสงรัก
อยากขอพักใจไว้ใจไว้ให้คลายล้า
เพื่อวันหนึ่งฉันจักฝืนยืนขึ้นมา
หยดน้ำตาคงจางหายในวานวัน

....อีกครั้งที่ตั้งใจว่าจะอยู่โดยไร้รัก แต่ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไหร่...เห้อ				
28 เมษายน 2550 21:36 น.

ฉันกลัวความรัก

สายน้ำแห่งรัก

ฉันผิดหวังในรักมามากหน.......
ต้องทุกข์ทนเจ็บปวดรวดและร้าว
ประคองกายก้าวผ่านม่านความเศร้า
ที่รบเร้าสุดประดังมายังใจ......

จนวันนี้ไม่มีใจไว้เพื่อรัก
ขอห้ามหักหัวใจไม่หวั่นไหว
แม้นแสนรักก็จักหักหัวใจ
เจ็บที่ได้ยังตราตรึงซึ้งอุรา

เพระผ่านมากล้าบอกช้ำชอกนัก
เคยมีรักเค้าลวงเล่นจนเป็นบ้า
ต่อแต่นี้นับไปจนพ้นชีวา..........
ตั้งใจว่าว่าขออยู่เดียวแม้เปลี่ยวแด

....0สุดท้ายความรักก็เป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านตามฤดูกาล ..วันนี้อ่านบทกวีเดิมๆที่เคยเขียนไว้ถึงได้เรียนรู้วาแท้จริงแล้วความรักและความเจ็บปวดที่เคยได้รับไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปจากกวีบทเก่าที่แต่งขึ้นแม้แต่น้อย.....				
28 เมษายน 2550 10:38 น.

คนสุดท้ายที่เธอลืม

สายน้ำแห่งรัก

เพราะชีวิตคือการเดินทาง....
การเหินห่างจึงเป็นเรื่องธรรมชาติ
แม้บางครั้งต้องเจ็บใจแทบขาด
แต่ก็ไม่อาจ.......ฝืนความจริง

เช่นดังเธอ....กับฉัน
แม้เราจะพยามทำทุกสิ่ง
แต่ก็ไม่อาจฝืน-ความจริง
ที่สายน้ำไม่เคยหยุดนิ่งสักเวลา

วันนี้เราจำต้องเปลี่ยนความสัมพันธ์
จากคำว่าเราที่รักกันหนักหนา.......
เหลือเพียงความทรงจำ....ที่จางลงตามกาลเวลา
คนดี....โปรดรับรู้ว่าฉัน-ไม่เคยลืม.......

....อาจไม่ใช่คนแรกที่เธอรัก แต่ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะลืม.........				
27 เมษายน 2550 17:32 น.

รอยน้ำตา

สายน้ำแห่งรัก

สุดท้ายก็ยังเหงา
กี่ครั้งที่คำว่าเราถูกลบทิ้ง
หรือรักแท้....
ไม่มีอยู่ในโลกความจริง
ฉันจึงถูกทอดทิ้งให้เดียวดาย
สุดท้ายก็ยังยังเหงา
ทำไมรักร้าวเพียงง่าย-ง่าย
อยากรู้นักว่า...ทำไม
ถึงมีแต่ใคร-ใคร
คอยฝากรอยน้ำตา

......................................................................
สัญญาจะรักมั่นแม้นวันไร้จันทร์ไร้ดาว				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำแห่งรัก
Lovings  สายน้ำแห่งรัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำแห่งรัก
Lovings  สายน้ำแห่งรัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำแห่งรัก
Lovings  สายน้ำแห่งรัก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสายน้ำแห่งรัก