15 พฤษภาคม 2550 15:04 น.
สายน้ำแห่งความคิดถึง
มองรอบกายคืนนี้ช่างเงียบเหงา
ไม่มีเสียงของเขาแว่วตามสาย
มีเพียงเสียงสายลมพัดเย็นกาย
พาหัวใจให้คิดถึงซึ้งคนเก่า
ก่อนเคยมีเขาโทรหาทุกเช้าค่ำ
เฝ้ารำพันคำว่า"รัก"อยู่เสมอ
แต่เดี๋ยวนี้เธอหายหน้าไม่พบเจอ
ไม่ได้ยินแม้เสียงเธอคนๆเดิม
15 พฤษภาคม 2550 14:31 น.
สายน้ำแห่งความคิดถึง
ก่อนหน้านี้ฉันอกหักรักแพ้พ้าย
เธอยื่นมือเข้ามาช่วยให้คลายเหงา
เธอมาช่วยซับน้ำตาให้บางเบา
ให้คนเศร้าลุกขึ้นยิ้มได้อีกครา
เธอสัญญาจะไม่ทิ้งเช่นคนเก่า
จะดูแลความรักเราไม่จางหาย
เธอสัญญาจะรักฉันนั้นตลอดไป
แต่ทำไมวันนี้ใจเธอมาเเปรเปลี่ยน
มาวันนี้ฉันต้องเศร้าอีกแล้วซิ
มันขำดีไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้
แต่นำตาเจ้ากรรมช่างน่าอาย
มันรินไหลออกมาได้ไม่อายคน