6 สิงหาคม 2550 19:26 น.
สายน้ำสีเงิน
ไกลสุดตา...ขอบฟ้า...แดนสยาม
ขอเอ่ยนาม...ให้รู้จัก...ทุกแห่งหน
ผู้เสียสละ...วันเวลา...เพื่อผองชน
รักษาคน...ที่เจ็บป่วย...ของเมืองไทย
"หมออนามัย"...ชื่อนี้...ที่ก้องกู่
อยากให้รู้...ความเหนื่อยยาก...ขนาดไหน
บ้างเดินเท้า...บ้างกันดาร...บ้างบ้านไกล
แล้วไฉน...ถูกทอดทิ้ง...ให้เดียวดาย
จากคนเคย...ศิวิไลย์...ในเมืองหลวง
จากผลพวง...ความมั่งคั่ง...มิขาดสาย
ยอมเสียสิ้น...ซึ่งทรัพย์สิน...ความสบาย
มาอยู่ชาย...แดนประเทศ...เขตภูดอย
ไทยภูเขา...ต่างด้าว...หรือไทยใหญ่
แม้คนไทย...คนต่างชาติ...มิถดถอย
เฝ้าเยียวยา...รักษา...มิรอคอย
ถูกใช้สอย...ดั่งผลผลิต...จากเมืองไกล
แต่ด้วยใจ...ที่มุ่งมั่น...อันอาจหาญ
จะทำการ...อันยิ่งใหญ่...ให้สดใส
จะชูเชิด...ชีวิตคน...จนปลอดภัย
แม้ตัวข้า...จะบรรลัย...ก็ไม่เกรง
20/9/48
3 สิงหาคม 2550 13:53 น.
สายน้ำสีเงิน
ขอเป็นเพียงหยดน้ำที่สดใส
เป็นเพียงแค่เม็ดทรายเป็นผุยผง
เป็นใบไม้ที่หล่นร่วงพื้นไพรพง
มากมายมิตรอย่างยืนยงตลอดกาล
2 สิงหาคม 2550 16:16 น.
สายน้ำสีเงิน
ฝากสายลม ห่มกอด กายาเจ้า
ลูบเคลียเคล้า เกลาแก้ม กลิ่นบุหงา
กระซิบทราบ ส่งสารรัก จากวาจา
ยินเสียงพา สายลมรัก ปักกลางใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
หน้าส่วนตัว
5097
