2 สิงหาคม 2550 16:16 น.

สายลมฝากรัก

สายน้ำสีเงิน


ฝากสายลม ห่มกอด กายาเจ้า
ลูบเคลียเคล้า เกลาแก้ม กลิ่นบุหงา
กระซิบทราบ ส่งสารรัก จากวาจา
ยินเสียงพา สายลมรัก ปักกลางใจ
				
4 กรกฎาคม 2549 16:08 น.

นิทาน ดาวลูกไก่

สายน้ำสีเงิน

   กาลครั้งหนึ่ง   เนิ่นนาน   นานมาแล้ว
สองตายาย   เลี้ยงไก่แก้ว   แววสดใส
เฝ้าเอ็นดู   ทะนุถนอม   ดั่งดวงใจ
จนเจ้าไก่   สำนึกใน   บุญและคุณ
   เจ้าไก่ก็   ออกไข่   มาเจ็ดฟอง
ตาเฝ้ามอง   ฟูมฟัก   รักเกื้อหนุน
เมื่อเจ็ดใบ   ได้ปริแตก   แรกอรุณ
ยายเกื้อกูล  เจ้าลูกไก่   ทั้งเจ็ดตัว
   สองตายาย   รักยิ่ง   เป็นหนักหนา
เป็นยอดยา   ยาใจ   กันถ้วนทั่ว
เฝ้าดูแล   ไก่แก้ว   ทั้งแปดตัว
เสมือนตัว   เป็นลูกรัก   สมัครใจ
   เจ้าไก่กล้า   ก็ดูแล   ลูกไก่แก้ว
ให้คลาดแคล้ว   ป้องปก   คอยขับไล่
ลูกไก่รื่น   มีแม่ไก่   คอยคุ้มภัย
มิมีใคร   ทำอะไร   ลูกไก่ได้
   มาวันหนึ่ง  พระธุดงค์   มาข้างหน้า
ปักกรดคา   ณ ชายป่า   ไกล้อาศัย
สองตายาย   ก็คิด   กุศลใจ
จะได้ใส่   บาตรพระ   กะทำบุญ
   ทำอย่างไร   เมื่อฟักแฟง   และแตงร้าน
เหี่ยวเฉาไป   มิทนทาน   แต่สิ้นสูญ
ผลหมาก   รากไม้   ไม่เกื้อกูล
อยากทำบุญ   กลับไม่มี   อะไรให้
   ตาบอกยาย   จะแกงไก่   ให้กับพระ
กุศลจะ   แรงกล้า   อย่าสงสัย
ถวายสิ่ง   ของรัก   หักห้ามใจ
ยายร่ำให้   บอกตามใจ   ของตานั้น
   อันแม่ไก่   ได้ยิน   เสียงตาบอก
ก็ช้ำชอก   โอบลูกไก่   ไห้อาสัญ
โอ้แม่จ๋า   แม่ร้องไห้   ทำไมกัน
โอลูกนั้น   เจ้าอย่ารู้   ให้หู่ใจ
   ขอแทนคุณ   ตายาย   ด้วยการณ์นี้
ห่วงแต่ลูก   จะมี   ความหวั่นไหว
เห็นตามา   ถือมีด   แทบขาดใจ
บอกลูกน้อย   อย่าเสียใจ   ในการลา
   เห็นมีดขาว   วาววับ   ปาดคอแม่
ลูกไก่แจ้   ร้องร่ำ   ร้องเรียกหา
เห็นตาร้อง   ร้องร่ำ   ช้ำน้ำตา
เห็นยายพา   สายตา   หลบหน้าไป
   สุดอาลัย   เห็นมารดา   ถูกฆ่าแกง
กองไฟแดง   แรงลุกโชน   ยิ่งหวั่นไหว
ลูกไก่สิ้น   ดิ้นกระโจน   เข้ากองไฟ
ไฟผลาญไหม้   ร่างลูกไก่   ทั้งเจ็ดตัว
   ก่อกำเนิด   เกิดเป็นดาว   พราวระยับ
ดาวลูกไก่   สว่างวับ   ไปถ้วนทั่ว
ด้วยเหตุแห่ง   กุศล   ที่เมามัว
ฆ่าไก่แม่   ของตัว   ตายจากไป  				
9 มิถุนายน 2549 21:32 น.

สดุฎีอาจารย์ใหญ่(คณะแพทย์ศาสตร์)

สายน้ำสีเงิน


          ร่างกายที่พลีเพื่อมวลชน
ดวงกมลที่พลีเพื่อประเทศชาติ
ด้วยเลือดเนื้อที่พลีทุกหยดหยาด
เพื่อประกาศการแพทย์ไทยให้ก้าวเดิน
          ด้วยความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญ
มอบร่างมิทนทานเพียงผิวเผิน
ขอกล่าวถึงดวงใจข้าที่น้อยเหลือเกิน
จะประเมินเทียบค่าครูของเรา
          ขอกล่าวอ้างถึงคุณของชีวิต
ที่อุทิศให้พวกข้าผู้โง่เขลา
ให้ความรู้และวิชาคอยขัดเกลา
เพื่อพวกเราผู้ทำงานเพื่อมวลชน
          ขอสรรเสริญครูของเราด้วยใจยิ่ง
และขอบคุณด้วยใจจริงเป็นเบื้องต้น
ยกมือกราบแทบเท้าทุกทุกคน
จะสบผลดังใจครูที่ต้องการ
          เราจะนำความรู้ที่ท่านให้
นำไปใช่ก่อประโยชน์ทุกสถาน
เพื่อความสุขสุขภาพดีในทุกกาล
ขอกล่าวขานคุณของท่านตลอดไป
          ด้วยความดีเหล่านี้ที่ท่านสร้าง
ขอกล่าวอ้างพุทธศาสตร์ที่เลื่อมใส
ขอให้ครูของพวกเราจงสุขใจ
และจากไปสู่ดินแดนที่รื่นรมย์
          ขอให้อยู่ทิพย์วิมานลานสวรรค์
นิจนิรันดร์ขอให้สุขยิ่งสุขสม
ขอให้ครูอย่าได้ทุกระทม
ขอชื่นชมคุณครูด้วยดวงใจ

      ฌาปณกิจ ร่างอาจารย์ใหญ่ ๒๕๔๖

				
8 มิถุนายน 2549 13:01 น.

แด่น้องผู้จากไป

สายน้ำสีเงิน

วันนี้หนาว...แต่นี่...หนาวยิ่งกว่า
                            วันนี้อ่อนล้า...แต่นี่...อ่อนล้ากว่าหนไหน
วันนี้เหงา...แต่นี่...เหงาแทบขาดใจ
                             เมื่อมีคนที่เรารัก...จากไป...ชั่วนิรันดร์				
8 มิถุนายน 2549 12:04 น.

ฝันสุดท้าย

สายน้ำสีเงิน

ความฝันสุดท้ายได้บรรลุ
ได้เข้าสู่จุดมายที่ปลายฝัน
ได้รับเกียรติปริญญาสถาบัน
จบวานวันแห่งฝันนิรันดร   				
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสายน้ำสีเงิน