11 เมษายน 2548 23:21 น.
สายน้ำที่หลับไหล
ยอมรับว่ามีบ้างที่ความเหินห่างทำให้ใจบาง ๆ รอนไหว
คนใกล้ตัวจึงมามีอิทธิพลอยู่ใกล้ใจ
ทำให้ลืมคนไกลในบางเวลา
แต่ฉันได้พิสูจน์ใจแล้วในวันนี้
ว่าไม่มีใครจะมาแทนที่เธอได้
หมื่นพันความห่วงหา แสนล้านความศรัทธาจากใคร ๆ
ไม่สามารถจะมาทดแทนเพียงหนึ่งความห่วงใยจากเธอได้...คนดี
8 เมษายน 2548 19:39 น.
สายน้ำที่หลับไหล
นานแล้วที่สองเราไม่พานพบ
นานแล้วไม่ประสบและคบหา
ไม่ได้เจอไม่ได้คุยและสบตา
ทำให้จิตคิดห่วงหาพาหายไป
ฉันและเธอคงไม่ได้ใกล้กันแล้ว
จำต้องแคล้วคลาดไปอยู่แห่งหนไหน
อนาคตคืนวันที่ฝันไฝ่
พาจิตใจพลัดพรากจากตัวเธอ
เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งฉันนั้นยังมี
ยังจดจำเรื่องดีดีอยู่เสมอ
เธอให้ฉันได้พบและเจอะเจอ
ว่ารักแรกคือเธอเสมอใจ
6 ตุลาคม 2547 20:30 น.
สายน้ำที่หลับไหล
อยากคิดว่าอบอุ่น
อยากมีเธออยู่ใกล้-ใกล้
แต่บางครั้งเธอก็เหมือนไฟ
ที่จับต้องไม่ได้..ร้อนเหลือเกิน
อยากคิดว่าเธอแสนดี
แต่บ่อยครั้ง ที่เธอห่างเหิน
ที่จริงอยากมีเธอร่วมทางเดิน
แต่ติดตรงที่ขาด-ขาด เกิน-เกิน ไม่พอดี
ใจจริงอยากรักเธอ
ถ้าเพียงแต่เธอคงเส้นคงวากว่านี้
เพราะฉันคงรักเธอไม่ได้โดยที่เธอคนดี
ยังลื่นเป็นปลาไหลอย่างนี้ ต่อไป...
5 ตุลาคม 2547 00:20 น.
สายน้ำที่หลับไหล
เดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไป...
จากเคยชิดใกล้ - ก็ห่างเหิน
ต่างคน..ต่างหมางเมิน
กลายเป็นส่วนเกินของกันและกัน
หาแล้วเหตุผล..ไม่เคยเจอ
อะไรคือสิ่งที่ทำให้เธอและฉัน
ห่างไกลกัน..ออกไปทุกวัน
จากตอนนี้ ไม่มีใครเห็นความสำคัญของกันเลย
วันนี้..เธอมาถามหาความรู้สึก
ตอบได้ว่า ส่วนลึกๆ คือเฉยๆ
ฉันปลงแล้ว ปล่อยไปเถอะ ให้เหตุการณ์มันผ่านเลย
ให้ทุกยอ่างมันลงเอย
ตรงที่สองเราไม่เคยรู้จึกกัน...
23 กันยายน 2547 10:20 น.
สายน้ำที่หลับไหล
...อย่าเผลอคิดว่าตัวเองไม่เคยเปลี่ยน
อย่ามั่นใจคิดว่าคนอื่นไม่เคยเปลี่ยน
ถ้าอยากจะมีความสุข
ถอดภาพเก่า ความรู้สึกเก่าทิ้งไป
เรียนรู้ตัวเองในวันนี้
เรียนรู้และทำความรู้จักคนที่เราเคยคาดหวังในวันเก่าเสียใหม่
ในวันนี้
วันที่เขาอาจจะเปลี่ยนไป
วันที่ตัวเราเองก็อาจจะเปลี่ยนแปลง...