28 สิงหาคม 2545 02:43 น.
สามัญชนคนสันหลังยาว
เอียงขวดเทใส่แก้ว อำพัน
รื่นเริงบันเทิงกัน ค่ำเช้า
แรกตื่นบ่นมึนหัว ถอนก่อน ซักแก้ว
แลถึงยามบ่ายแล้ว หมดเหล้าเมาเซ ฯ
มาเถิดผองเพื่อนยาเชิญกันมาหรรษาสุข
ปลดเปลื้องเพื่อลืมทุกข์จักสนุกจักผ่อนคลาย
หน้ากากวางถอดไว้เปิดหัวใจชนใจกัน
รื่นเริงบันเทิงสันต์แสนสุขกันทุกค่ำเช้า
สุราแปลว่าเหล้ากินแล้วเมาเซไปมา
เดินเอียงไม่เป็นท่าแดงทั่วหน้าซ่าไม่เบา
กลอนนี้จักแจกแจงไม่เคลือบแคลงกลเล่ห์ใด
รู้จักชนิดไหนก็เขียนไปเช่นลองมา
VODKA WITH A KICK แรงไม่นิดอย่าท้าลอง
ฤทธิ์แรงลงถึงท้องตกแตะต้องร้อนเป็นไฟ
MIXER ต้องชเวปเสริมรสเด็ดเปรี้ยวโซดา
เพื่อเสริมเพิ่มความซ่าผสมมาหมดโคตรไว
ไทยแท้ต้องแม่โขงเปิดโหมโรงชวนเร้าใจ
กับแกล้มถั่วห่อใหญ่เปลืองน้ำแข็งแพงโซดา
ตังค์ลดซดเหล้าขาวกลิ่นแรงเร้าบาดอุรา
ช่วยกันลงขันมาเราจัดได้ให้เพื่อนเมา
ยำก้อยใส่สารพัดเหล้าสีจัดพร้อมโซดา
นำเบียร์ชเวปมาใส่น้ำแข็งแดงกระทิง
คละเคล้าเอาใส่ถังร่วมช่วยกันสุขหนักหนา
แก้วเดียวเวียนถ้วนหน้าเสริมสัมพันธ์วันฤกษ์ดี
ยามรวยเราล่อ JACK ไม่ก็ BLACK แพงราคา
ลิ้มรสซาบซ่านซ่าชื่นอุราคราต้นเดือน
กลางเดือนต้องเหินห่างเริ่มปล่อยวางดริ๊งน้อง BLUE-
EAGLE กล่องสวยหรูซ่าไม่สู้ม่วง SPEY
เหล้าดีเหล้าสก๊อตเหล้าแรงรสเหล้ารัสเซีย
เหล้าไทยทำเราเพลียถึงเหล้าเถื่อนเชือดเชือนใจ
ผองเราดื่มเถิดเพื่อนอย่าแชเชือนอย่ารีรอ
ขอเพียงเมาอย่าก่อเที่ยวล้างผลาญระรานใคร ฯ
23 สิงหาคม 2545 22:15 น.
สามัญชนคนสันหลังยาว
หยิบน้ำเติมในกาแล้วเสียบปลั๊ก
เร็วยิ่งนักตอนแกะสองซองมาม่า
เทเครื่องปรุงใส่ชามอันโอชา
เปิดป๋องปลาทิ้งฝาเทลงชาม
พอน้ำร้อนเดือด ๆ ดังปุด ๆ
ความคิดหยุดหยิบกามาเปิดฝา
รีบรินน้ำใส่ชามตามศรัทธา
เดินช้า ๆ เข้าห้องน้ำไปล้างมือ
( อิ่มแน่ฮับ )
............... to be continue
ดันมาเจ๊อะเพื่อนเก่าเราขี้โอ่
เลยยืนโม้หัวเราะกันมันแก้มปริ
กะลังเพลินเวลาผ่านเร็วรี่
สิบนาทีมาม่าอืด ... อานิจจัง ...
23 สิงหาคม 2545 21:17 น.
สามัญชนคนสันหลังยาว
ในอ้อมกอดของ สายลมหนาว
ฉันนอนขดตัวอยู่ใต้แสงจันทร์
ท่ามกลางความสับสน เปล่าเปลี่ยว
.. และ อ่อน ล้า ...
หลากหลาย เรื่องราว ที่ผ่านเข้ามา หน้ากาก ยิ้มแย้มน้ำตา มีเรียงราย
นอนคิดถึงคนแปลกหน้า ..
พลัน
เธอ / ผู้เป็นดั่งประกายแสงแห่งความหวัง ... ของฉัน
ผู้วิ่งเวียนวน กระโดดโลดเต้น .. ภายใต้เปลือกตาที่ปิดสนิท
.... ที่เข้ามา แล้ว ก็จากไป .. ซ้ำ แล้ว .. ซ้ำ เล่า ...
นี่เป็นรอบที่ 199 แล้ว .. เจ้า แกะ น้อย .. เมื่อไร ..
ฉัน จะ หลับ ซัก ที .... ( เฮ้อ )
23 สิงหาคม 2545 20:12 น.
สามัญชนคนสันหลังยาว
ราตรี / แผ่ / ปีกสยายกระจายมืด
ข่มตา / ฝืนแต่ไม่หลับกลับผวา
คนเห็นผี / สร้างอารมณ์กลัวขึ้นมา
อนิจจา / นอนไม่หลับกลับหิวข้าว .. (- - )
23 สิงหาคม 2545 19:50 น.
สามัญชนคนสันหลังยาว
แม่ครับ ทำไมฝนมันถึงตกล่ะ
ฝนตก ก็ เพราะกบมันร้องน่ะลูก
หนึ่งคำถาม ที่สรรค์สร้างได้สารพันคำตอบ ในวันที่สายฝนโปรยปราย พร่างพรมผืนดิน ต้นไม้ ใบหญ้า รังสรรสรรพสิ่งนานา ให้พลันมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
คำตอบของแม่ที่เอื้อนเอ่ยเฉลยลูกเมื่อสักครู่ อาจจะฟังเหมือนตอบให้มันผ่าน ๆ หรือตอบแบบขอไปที แต่ ใครจะรู้บ้างว่า .. ถ้ามองลึกลงไปให้ดีดี มองแบบคนที่ผ่านร้อนผ่านฝนมานักต่อนัก แล้ว มันก็เป็นจริงของมันเช่นนั้น ..
ธรรมชาติย่อมดำเนินไปตามครรลองของมันเอง .. มีใครจะบังคับกุมบังเหียน ขีดทางเดินให้เค้าได้บ้าง .. เป็นธรรมดา .. เมื่อมีเกิด ก็ต้องมีดับ มีกบร้องก็มีฝนตก .. ซึ่งผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเรื่อยไปอยู่เช่นนี้ ตามวิสัยของโลก ..
แล้ว เราจะมัวฝืน รั้ง .. ไปทำไม .. อำนาจ เป็นสิ่งที่หอมหวาน .. แต่หากได้มาด้วยการทำลายล้าง .. ครา ที่เราต้องสูญเสียมันไปบ้าง .. ย่อมสร้างหายนะแก่เรา เฉกเช่นเดียวกับวิธีที่เราพึงได้มันมาไม่ใช่หรือ ..
ลองหยุด .. นิ่ง .. ออกไปมองรอบนอกตอนนี้บ้างเถิด คุณจะรับรู้ได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ขาดหายไปอย่างไม่มีวันหวนคืนมาเช่น
หน้าส่วนตัว
689
