5 ตุลาคม 2546 22:12 น.
สามหัวใจ
มีดาวพราวพร่าง อยู่กลางฟ้า
มีแมกไม้ชายคา อยู่กลางฝน
มีลำธาร ไหลเซาะ หินเวียนวน
มีความรักอับจน อยู่ในใจ
อยากจะบอกออกไป แต่ไม่กล้า
ใยใจหนามิเอ่ย เฉลยผล
รักก็รักห่วงก็ห่วง ดังใจตน
ไม่เจอรักสักหน คงตรมใจ..
2 ตุลาคม 2546 21:50 น.
สามหัวใจ
ฝันเถิดจงฝัน ถ้าฝันได้กว้างไกล
ฝันไปในสิ่งที่หมาย เพื่อได้มาซึ่งสิ่งหวัง
ฝันไปในวันพรุ่ง เพื่อจะมุ่งคว้ามา
ฝันเถิด ฝันเถิดนะ ฝันให้ไกลไปให้ถึง
ฝันนั้น..แม้ยาวไกล
แต่สักวันจะเป็นจริง
2 ตุลาคม 2546 21:33 น.
สามหัวใจ
อยากเขียนกวีบทหนึ่ง
เป็นกวีสำหรับเธอ
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอเป็น
เป็นเรื่องราวของความรู้สึก
ในทุกๆ กาลเวลาที่ผ่านผัน
เป็นสายใย...แห่งความผูกพัน
เป็นความรู้สึกของฉัน
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ.
25 กันยายน 2546 22:23 น.
สามหัวใจ
อบไออุ่นกรุ่นกลิ่นไอในยามหนาว
ไอหมอกขาววาววับกับพฤกษา
แสงแดดลอดสอดส่องท้องธารา
ที่ไหลเอื่อยเรื่อยรินมาเหมือนสิ้นใจ
หลบหลีกลี้หลีกเร้นร่องรอยร้าว
ให้กาลเวลาเป็นกาวรักษาให้
ให้นภาดาราเดือนเป็นเพื่อนใจ
คอยประสานสมานใหม่ให้เหมือนเดิม
เรามาเริ่มต้นกันใหม่ใจฉันจะรอ
24 กันยายน 2546 21:22 น.
สามหัวใจ
คิดถึงก็คิดถึง
ใจคะนึงละเมอหา
หากแม้มองดารา
ทุกๆคราก็เห็นหน้าเธอ
เป็นห่วงสุดห่วงหา
ใจเหว่ว้าอยู่เสมอ
ให้รู้ไว้นะเธอ
ว่าฉันเพ้ออยู่ทุกวัน
วันจันทร์นั่งเหงาๆ
อังคารเศร้าไม่สุขสันต์
วันพุธก็เหมือนกัน
พฤหัสฯนั้นฉันทุกข์ใจ
วันศุกร์ก็ไม่สุข
ไม่สนุกไม่สดใส
วันเสาร์ไปกันใหญ่
ไม่มีใครใส่ใจเรา
สุดท้ายวันอาทิตย์
เซ็งชีวิตสุดเงียบเหงา
วอนเธอช่วยบรรเทา
ให้หายเศ้าเหงาทุกข์ใจ ฯ