24 สิงหาคม 2547 21:58 น.
สานฝันตะวันเย็น
15 วัน ฉันรอวันเธอกลับมา
ประพันธ์โดย : พันธุ์ทิพย์ ทิพย์กองลาศ
กลุ่มวรรณกรรมรวงข้าว
14 สิงหาคม 2547
วันไปส่ง ใจห่วงหา อาวรณ์นัก
จากคนรัก 15 วันไม่หวั่นไหว
เธอไปทำหน้าที่ไกลแสนไกล
ฉันส่งใจ หอบมาหา ฝ่าคลื่นทะเล
เธออยู่ฐานเอราวัณ,น้ำมันดิบ
อยู่ไกลลิบแต่หัวใจไม่ไขว้เขว
กลางคลื่นลม ถ่าโถม ทาง one way
เธอจำเจบ้างไหมในบางเวลา
15 วัน ตรงกลางเดือนเหมือน 1 ปี
จากกันที่สนามบินถิ่นสงขลา
รอวันที่เธอกลับนับเวลา
ต้นเดือนหน้า จะมา รอรับเธอ
20.56-21.01
24 สิงหาคม 2547 21:54 น.
สานฝันตะวันเย็น
เมื่อฉันเป็นนักเขียน...เธอเป็นนักอ่าน
ประพันธ์โดย : พันธุ์ทิพย์ ทิพย์กองลาศ
กลุ่มวรรณกรรมรวงข้าว
10 สิงหาคม 2547
เมื่อฉันเป็นนักเขียนเพียรฝึกฝน
ไม่ว่าหนทางยาวไกล...วันข้างหน้า
จะต้องแลกด้วยอะไรในบางเวลา
ก็ฟันฝ่าก้าวไปใจอดทน
ฉันเก็บประสบการณ์ งานฉันรัก
บันทึกหนัก จากหัวใจให้ดอกผล
คืออักษรกลอนกานท์ที่น่ายล
ไร้ตัวตน คนเช่นฉัน ฝันอะไร
เมื่อเธอเป็นนักอ่านงานของฉัน
จงรับรู้ว่ามันมีความหมาย
ฉันเขียนจากหัวใจที่เปล่าดาย
ไม่มีจุดมุ่งหมายบางบทตอน
ขอเธออ่านให้เข้าใจถึงชีวิต
จากดวงจิต ฝากมิ่งมิตร เป็นอุทาหรณ์
ให้รู้นะ...ฉันอ่อนไหวในบทกลอน
จากบันทึกพร่ำสอนวอนจงฟัง
เมื่อฉันเป็นนักเขียนค่อยเรียนรู้
ผิดเป็นครู ตามเขาสอนตามเขาสั่ง
ถ้าเธอเป็นนักอ่าน...ต้องเสียตังค์
เพื่อรับรู้รับฟังในบทกวี
20.30 20.41
24 สิงหาคม 2547 21:48 น.
สานฝันตะวันเย็น
เธอมาหา
ประพันธ์โดย : พันธุ์ทิพย์ ทิพย์กองลาศ
กลุ่มวรรณกรรมรวงข้าว
2 สิงหาคม 2547
เธอมาหา เธอมาตาม ความคิดถึง
ซ่อนรู้สึกลึกซึ้งมาถึงนี่
ฉันรู้ค่าในสิ่งที่เธอมี
ฉันรู้ดีเธอมีใจให้กับฉัน
ไม่อยากให้เสียน้ำตาอาบสองแก้ม
อยากให้เธอยิ้มแย้มแลสุขสันต์
ฉันรู้ความรู้สึกความผูกพัน
เธอเป็นตัวของเธอนั้นที่เธอเป็น
ฉันรักเธอ...เพราะเป็น...เช่นเธอนี้
เข้มแข็งเถอะคนดีให้ฉันเห็น
ยังไม่มีอะไรเกิด...จงใจเย็น
หากเธอพร้อมที่จะเป็นคู่ชีวิต
21.15 21.19
24 สิงหาคม 2547 21:37 น.
สานฝันตะวันเย็น
ถึงเธอ คนที่ฉันรัก
23/08/2004
19.20-19.25
ถึง...ดวงใจหนึ่งดวงในห้วงรัก เราสลักความมั่นใจไว้ที่นี่
ที่ที่ความจริงปรากฏในบทกวี ด้วยเรามีความหมายคล้ายคล้ายกัน
สิ่งที่เรารับรู้เพียรศึกษา คือชีวิตฟันฝ่าคอยสร้างสรร
มอบหัวใจรู้คุณรักรักอนันต์ ถึงเธอนั้นที่สุดรักประจักษ์ใจ
แนวทางเดินเผชิญหน้าท้าตะวัน เรามีฝันเราแสวงทางสายใหม่
ที่พร้อมพรักมีรักคอยอุ้มไว้ มีห่วงใยมีฉันและมีเธอ
อุปสรรคที่เรียนรู้สู้ชีวิต คอยลิขิตเส้นทางเดินเราเสมอ
ขอมั่นใจเชื่อใจในตัวเธอ รักล้นเอ่อเลอค่าน่ายินดี
ถึง...สิ่งมีชีวิตบนผืนโลก บริโภครักอาทรเป็นสักขี
ประจักษ์รัก, ประจักษ์ใจที่ใจมี ถึงเธอนี้ที่ฉันรักสลักใจ
24 สิงหาคม 2547 21:31 น.
สานฝันตะวันเย็น
ฉันไม่อยากให้เธอเป็นอย่างนี้
ความรู้สึกที่เรามีมันล้ำค่า
จะตอบแทนในรักเธอให้มา
ฉันห่วงใยเธอหนักหนาอยากให้รู้
วันนี้เธอ รู้สึก หม่นมัวนัก
หรือว่ารักของฉันมันอดสู
ที่ฉันให้ ที่เป็นไป จงตรองดู
จงรับรู้หัวใจนี้มีแต่เธอ
ไม่อยากให้คิดมากอยากบอกว่า
รักเธอนะ ...วันเวลามั่นเสมอ
คนอื่นที่เข้ามาคือเพื่อนเกลอ
แต่สำหรับตัวเธอคือเพื่อนใจ
ฉันรำพึงพร่ำรักมาบอกกล่าว
ด้วยหัวใจที่เปล่า...แถลงไข
น้ำหนักของคำพูดอาจน้อยไป
แต่ถ้าวัดด้วยใจ มันมากพอ
ขอโทษนะคนดี ที่คิดถึง
ผูกพันจึงแวะมาเพื่อจะขอ
ให้เธอหาย ...รู้สึกไม่ดี...เท่านี้พอ
ฉันจะรอเธอกลับรับจริงใจ
หน้าส่วนตัว
840
