12 พฤษภาคม 2546 11:34 น.
สานฝันตะวันเย็น
ความเอ๋ย ความหวัง
เปรียบเหมือนดั่งเทียนสว่างกระจ่างแสง
คอยฉุดมือคนท้อใจที่อ่อนแรง
เปร่งประกายสำแดงแจ้งจำนง
ขอคนท้อหยุดท้อรอความหวัง
สงบจิตมีพลังดั่งประสงค์
สักวันหนึ่งประสบชัยยั่งยืนยง
จงมั่นคงในความหวังดั่งตั้งใจ
มีหลายคนที่ทนระทมทุกข์
มีหลายคนที่สุขทุกวิสัย
ขอยึดมั่นในหลักธรรมประจำใจ
สักวันหนึ่งประสบชัยสมใจปอง
ขอจงหวังในสิ่งที่เป็นไปได้
หวังทั้งหลายประสบผลไม่หม่นหมอง
หวังมีเพื่อนใกล้ชิดสนิทครอง
หวังมีญาติพี่น้องคอยดูแล
หวังร่ำรวยสมบัติพัสถาน
หวังการงานชื่อเสียงอันเที่ยงแท้
หวังพ้นจากโรคภัยไม่อ่อนแอ
หวังไม่แพ้สิ่งเลวร้ายทำลายตน
หวังยิ่งใหญ่ที่สุดมนุษย์นี้
คือหวังที่จะมีสุขอยู่ทุกหน
ขอให้หวังเผื่อแผ่แก่มวลชน
ไม่ต้องทนทุกข์ยากลำบากเอย
12 พฤษภาคม 2546 11:24 น.
สานฝันตะวันเย็น
เหนื่อยเหนื่อยนะคนดี
เดินทางมาหลายลี้เพื่อสร้างความเข้มแข็ง
อย่าเพิ่งบ่นว่าหมดแรง
ทั้งที่เพื่อแสร้งเดินหนีใคร
เหนื่อยหน่อยนะคนดี
หิวหรือยังล่ะนี่ต้องการทานอะไรไหม๊
แต่ก็ไม่อยากจะตามใจ
กลัวเหลงรู้ไหมคนดี
12 พฤษภาคม 2546 00:30 น.
สานฝันตะวันเย็น
วันที่สาย ลมโบก โยกไม้ไหว
ยินสายลม กระซิบไกล ถึงใครหนึ่ง
วันเวลา ที่ผ่านมา ยังตราตรึง
เคยรู้ซึ้ง หัวใจ บ้างไหมเธอ
วันที่เหงา สองเรา เคยนั่งคู่
ต่างจ้องดู ความใน ใจเสมอ
แม้ห่างไกล ใจคำนึง คิดถึงเธอ
อยากพบเจอ อีกครั้ง ยังเฝ้าคอย
11 พฤษภาคม 2546 12:03 น.
สานฝันตะวันเย็น
ฉันจะยิ้มฉันจะแย้มแต้มดวงจิต
ฉันจะคิด ฉันจะฝันวันเสาะหา
ฉันจะผลิฉันจะบานผ่านเวลา
เพื่อให้มวลประชามาชื่นชม
เพียงดอกไม้ดอกหนึ่งอาจด้อยค่า
ใช่ดอกฟ้าคนหยามเยาะไม่เหมาะสม
ไม่หวั่นหรอกดอกไม้กลางสายลม
จะปูพรมโลกหล้าให้น่ามอง
8 พฤษภาคม 2546 13:00 น.
สานฝันตะวันเย็น
ให้ไปแล้วความจริงใจ ใครคนหนึ่ง
เธอจะซึ้งหัวใจบ้างไหมนี่
รักที่ให้ สิ่งที่ทำ ย้ำจงดี
ชีวิตนี้ มีเธอเป็นสุขใจ
ให้ความรัก คิดถึงตรึงใจมั่น
ห่วงใยที่มีให้กันมันสวยใส
รักงดงาม ล้ำค่า ถ้าจริงใจ
ปารถนานำมาให้ ไว้กับเธอ
หน้าส่วนตัว
999
