31 พฤษภาคม 2553 10:35 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
PHP infoBoard V.7 Plus
ลมหายใจของกระผม
tows มาให้เห็นแบบงงๆแต่ทว่าในแบบที่เคยผ่านตาเรื่อง swot ก็ทำให้ยิ้มได้ แถมยังง่ายในการมองเห็น นอกจากนี้แล้วการวิเคราะห์ stageholder ยังทำให้เราเข้าใจตนเองก่อนก้าวต่อไป
นักวิเคราะห์สาวยกแว่นตาขึ้นไว้บนหน้าผาก แล้วจ้องตาเป๋งมายังสะพั่งสะท้านไมภพ แต่ทว่าในสมองของสะพั่งมิได้คิดเรื่องยุทธศาสตร์แต่อย่างได แต่คิดถึงโร๊ดแม๊พหุ่นเจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่มอง จนเห็นแบบ estimate เอา ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่นักวิชาการแต่เรื่องอื๊บๆไม่อย่างเดียวก็เป็นส่วนมาก นอกจากนี้แล้วในแวดวงนักจิตวิทยาได้ชี้แนะเรื่องท่าทีเอาไว้หลายเรื่อง
สะพั่งยังคงเคลิบเคลิ้มไปในเรื่องกามสูตรเรื่องราวของลักษณะพิเศษต่างๆของเจ้าหน้าที่ข้างหน้า นอกจากนี้แล้วกระแสคลื่นสมองที่กระจายแบบแผ่รังสีออกมาและรับได้แบบแกนๆก็ทำใหสะพั่งเริ่มวาดจินตนาการเรื่องเสียวที่น่าจะเป็นขึ้่นมาทันที
มันคงเป็นเรื่องเสียวอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาบนโลกใบนี้อีกแล้ว ภาษาที่ใช้ยังคงเป็นภาษาปกขาวแบบไทยๆ พระเอกของเรื่องคงไม่ใช่สะพั่ง เพราะสะพั่งจะไม่ทำแบบนี้แน่ๆ แต่คงเป็น stageholder ของเธอเอง
เมื่อคาดเดาอย่างนี้ก็ออกแนวคาดเดาอย่างอื่นต่อไป โดยมีสมมุติฐานว่าถ้าถูกก็ถูก แต่ถ้าผิดก็ไม่เป็นอย่างใด ขนาดด๊อกเตอร์ยังกระโดดใส่ตำแหน่งเมียน้อยได้ อย่างไม่เคอะเขิน แล้วยืนอยู่ท่ามกลางเกียรติและความเคารพอย่างไม่เข้าใจอย่างอื่น
ในความเข้มของเธอ ลึกลงไปแล้วเธอคงจะเร่าร้อนในลีลาสวาทบนเตียงใหญ่ และเป็นพวกทรราชย์ที่จะบีบบังคับข่มเหงกระทำตามใจจนสนองตัณหาของตนเองได้อย่างสมใจ
สะพั่งเป็นคนที่ชอบท้าทาย แต่ทว่าเป็นเมื่อก่อน ปัจจุบัน ในการทดสอบ สะพั่งจะกระโดดเข้าไป และกำหนดกรอบไว้ไม่เลยซึ่งจะทำให้ไม่พลาดพลั้ง และการที่ไม่ต้องการอะไรอื่นนอกจากการทดสอบแนวคิด ทุกประการล้วนรอดตลอด แต่ทว่าที่ผ่านมาอาจเป็นเพียงแต่จอมยุทธหญิงปลายแถวเท่านั้น หากไปเจอจอมยุทธหญิงอันดับหนึ่งเข้า หรือ จอมมารหญิงอันดับหนึ่งเข้าก็อาจจะพลาดพลั้งได้เหมือนกัน
สะพั่ง ยักไหล่ ก่อนที่ฝ่ายตรงข้ามจะคิดทำอะไร ส่วนมากแล้วสะพั่งยิ้มเยาะก่อนแล้ว รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง และเมื่อเจอความโหดร้ายก็จะต้องโหดร้ายให้ยิ่งกว่า มุกน้ำตาหรือมุกนิ่มเนียน ไม่สามารถจะทำอย่างไรกับสะพั่งได้
สะพั่ง จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบและนั่งคิดไป ขอเพียงขอให้อยากร้เท่านั้นก็จะต้องรู้ให้ได้ แต่ทว่าหากบางเรื่องรู้มากเกินไปแล้วทนทานใจไม่ไหวก็ต้องบาดเจ็บแล้ว
ลีลาท่าทางที่ได้เรียนรู้เองที่ผ่านมามันเป็นเพียงกระบวนท่าที่ใช้จัดการกับฝ่ายตรงข้ามบางประเภทเท่านั้น มิได้คิดจะใช้ส่งเดช แต่ทว่าในยามหนึ่งมันจำเป็นต้องใช้เพื่อเอาตัวรอดตามสถานการณ์ และผ่อนปรนให้มันจบลงในทุกเรืองราวที่เกิดอย่างราบรื่นไม่สะดุดและเนียน
การนั่งคิดถึงความต้องการที่แท้จริงของตัวตนและตัวคนมันทำให้เราจัดใด้ตามที่เพียงพอ เพราะว่าเรื่องนี้ เรื่องกามราคะมันมิเคยมีใครจะรอดไปได้ ไม่มีใครที่จะกดข่มอารมณ์เร่าร้อนในตัวตนได้
การรวบรวมเรื่องเสียวในเว็บบอร์ดต่างๆรวมทั้งรูปภาพนางแบบเปลือยปลิ้น มันก็เหมือนกันมีหนังสือปลุกใจเสือป่าไว้กับตัว แบบที่ต้องการ อ่านๆไปมันก็มัน สนุกดี แต่ก็เริ่มสังเกตถึงผลกระทบจากการกระทำแบบนี้ต่อๆไป และเมื่อมันตกผลึกทางความคิดกลับกลายเป็นองค์ความรู้แล้วคงจะได้กระจายให้ทราบกันต่อไป ในความหวังดีต่อเพื่อนร่วมโลก
21 พฤษภาคม 2553 20:07 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
วันนี้หลังจากที่ได้รับประทานไข่เข้าไปสามใบ ทุเรียนอีกสองแถว ชาเย็นหนึ่งกระติก หมูเสต็ก ขนมปังแปดแผ่น เนยห่อสีทอง ฯลฯ ผมมองดูที่พุงขาวของผมซึ่งตอนนี้มันปกปิดทุกอย่างที่ต่ำกว่าพุง ทำให้ไม่ให้เห็นอะไรเลย หลังจากที่สวาปามของดังกล่าวไปแล้วก็ขึ้นเต๊งมานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำไป นึกอยากจะดูก็ดูไป พอเมื่อยๆไหล่ก็เดินออกจากบ้านไปยืนไกลผู้คนใต้ต้นไม้มีร่มเงา ควักบุหรี่ขึ้นมาสูบปื๊ดๆเล่นไปสองตัว เสร็จแล้วกลับมาล้างหน้าแปรงฟัน นัยว่าไม่ให้เหม็นกลิ่นบุหรี่ เมื่อเบื่อหน่ายคอมพิวเตอร์ถึงจุดสูงสุดแล้ว แต่ก่อนจะเบื่อก็คิดได้ว่าหากไม่มีคอมพิวเตอร์และสามารถท่องเน็ตได้แล้วชีวิตนี้คงจะน่าบัดซบเป็นยิ่งนัก พอเบื่อแล้วจัดแจงปิดแล้วลงไปข้างล่างไปนอนกรนให้เมียฟังสักพัก เมื่อนอนจนไม่รู้จะนอนอย่างไรแล้วก็เข้าประจำหน้าจออีก
แต่ทว่าเมื่อเช้าตอนตื่นขึ้นมารู้สึกว่ามันเอียงๆแสดงว่าเริ่มจะเสียศูนย์ ก็นั่งนิ่งสักครู่ ทำสมาธิสักนิด แล้วก็ออกไปทำธุระประจำวัน
วันนี้ออกกำลังกาย ใส่กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินโกเซ็น เสื้อยืดแขนยาวสีขาว ถุงเท้า และรองเท้าเล่นกีฬา และออกไปวิ่งๆๆๆๆ ได้เหงื่อออกมาก็กลับมาทานน้ำ และทานข้าวปิดท้ายด้วยทุเรียนอีกหนึ่งแถว
ความจริงก็น่าจะเป็นห่วงชีวิตของตนเองเหมือนกันเหมือนกับทุกคน แต่ทว่าก็มาคิดอีกทีว่า เอาเท่าที่มีก็แล้วกัน เอาเท่าที่ได้ก็แล้วกัน ได้เท่าไหนก็เท่านั้น และดันหวนระลึกถึงพี่จานทูนที่ได้กล่าวไว้ว่า หายใจไว้พั่ง ผมจึงเริ่มหายใจเข้าและออก และท่องว่าหายใจไว้
แม้ว่าในตอนนี้จะทำอะไรไม่ได้หวังอะไร ไม่ได้คิดกระทำเพื่อหวังอะไรก็ตาม มันก็ตลกดี และดูจะมีความสุข เพราะเมื่อมีเรื่องราวใดที่ต้องคิดต้องห่วง ก็จะกลับไปคิดว่า เมื่อเจริญก้าวหน้าก็ไม่หวัง อะไรก็ไม่หวัง แล้วจะไปทุกข์สุขทำไม ช่างหัวมันเถอะ
ในโลกใบนี้ การวิ่งตามหามันยิ่งกว่าวิ่งร้อยเมตร ผมก็เผลอวิ่งเหมือนกันเพราะว่าไม่ว่าใครก็ใครรับรองว่าไม่อาจหลีกเลี่ยงหรือหลีกพ้นการบีบบังคับจากธรรมชาติได้ แล้วจะต้องแหกด่านหรือแหกค่าย หรือแหกจารีตออกไป เพื่อความต้องการ
ในเรื่องนี้จิตใจของผมยอมรับแล้วว่าเป็นผู้เอาเปรียบร่างกายอยู่เสมอ จะทำอะไรจิตใจก็มีความสุข แต่กลับให้ร่างกายต้องแบกรับภาระความอ่อนเพลียเจ็บป่วยตลอดมา มาเดี๋ยวนี้จิตใจกับร่างกายของผมเริ่มจะคุยกันรู้เรื่องแล้ว
ปัจจุบัน ผมสะพั่ง อยากอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง แต่ทว่ามันเลิกไปนานแล้ว ดังนั้น เมื่อเซริจเอ็นจิ้น ใช้คีย์เวิร์ดว่าเรื่องเสียวแล้ว มาบานเลย
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ ก็กำลังรวบรวมเรื่องเสียวใส่เวิร์ดตอนนี้ได้ไปแล้วสี่ร้อยกว่าหน้าแล้ว คาดว่าจะประมาณถึงหมื่นหน้าแน่ และแต่ละเรื่องล้วนมันหยดเยิ้มกระฉูดทั้งสิ้น และถ้าเป็นไปอย่างที่ผมคิด ผมก็จะสร้างหนังสือนวลนางขึ้นมาเอง ใส่หน้าปกเอง เรื่องลอกเขามา แล้วเขียนเองอ่านเองไม่เผยแพร่เพราะว่าแค่เรื่องจริงนี้ก็สุดๆจะโรคจิตทีเดียว แต่จะต้องตั้งชื่อว่า หนังสือโป๊ คงจะเป็นเล่ม 1 ทำให้สวยเลย และจะเอาออกไปให้ผู้ที่มีสหชาติกันได้อ่านบ้าง หนังสือเล่มนี้หากตกไปอยู่ในมือของฝ่ายธรรมะแล้วคงจะทำให้ไฟธาตุแตกตาย แต่ทว่าขณะที่กำลังทำอย่างหนึ่ง ก็ดันคิดจะทำคาราโอเกะเพลงรักและภาพสุดวาบหวิวที่ชอบ นอกจากนี้แล้วยังคิดเตรียมอุปกรณ์ในการเสพสมที่จะประดิษฐ์ขึ้นมาอีกหลายรายการ
โอ้โอ๊ะโอ๋ เยอะมากเลย สิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่อยากทำทั้งสิ้น ถ้าหากไม่ไปเดือดร้อนใครแล้ว กระผมสะพั่ง ลุย บางท่านอ่านไปแล้วอาจเห็นว่าไร้สาระ ซึ่งผมก็ว่าอย่างนั้น แต่ทว่ากับคนที่ไม่มีความคิดบ้าๆในการได้มาซึ่งลาภยศแล้ว คงไม่เป็นไร
นึกถึงเรื่องราวยามค่ำคืนในอดีต มันทำให้เกิดความเร่าร้อนต่อชีวิต แต่ทว่ามันกลับเป็นการเปรียบเทียบได้ว่าอะไรเป็นความสุขเย็นๆสบายใจ และอะไรเป็นความสุขที่ปนยาพิษ
ในความคิดของผมอาจจะไม่เหมือนชาวบ้าน แต่ทว่าในความใจดีของผม ก็บางครั้งทำตัวเหมือนเป็นตัวแทนของเทพยาคอยดูแลคนที่ด้อยโอกาสกว่าให้ได้รับความสุขเท่าที่พอให้ได้
ผมมองเรื่องราวที่ผมทำด้วยรอยยิ้ม และหมุนติ้วด้วยการคิดปานจักรผันในระดับปัญญา ทุกอย่างที่ทำล้วนแล้วแต่ไร้สาระ แต่ทว่า จากคำกล่าวของ จานทูน ที่กล่าวว่า พั่ง ไม่มีอะไรบังเอิญหรอกพั่ง มีแต่ความเป็นเหตุและผล
ผมถึงมองออกว่าหากไม่คิดชั่วๆแล้วหรือคิดจะปล้ำใครหรือคิดจะล่วงเกินใคร หรือคิดจะเอาเปรียบใครแล้ว แม้น้ำลายจะไหล แม้หน้าจะมืดนิดๆ แม้จะเกิดกิเลสตัณหาจนมันหยด แต่ทว่าเมื่อเห็นภาพที่เกิดแล้ว ก็ใช้สติปัญญาในการหาทางรอด และความกล้าหาญที่ต้องมีและไม่กลัวเกรง
สุดท้ายก็เป็นอีกหนึ่งที่ไม่มีเสียดายตังค์ แม้จะไม่ได้แอ้มอะไรเลย หรือเป็นไปแบบโง่ๆ แต่ทว่ามันทำให้ผมทราบว่าเวรกรรมที่ผ่านมาได้หมดไปอีกหนึ่งแล้ว
ยังมีเรื่องราวที่ต้องทำอีกเยอะ
หายใจเข้าออกเอาไว้นะครับ
ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน
19 พฤษภาคม 2553 20:02 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ ใฝ่ฝันที่อยากจะเขียนเรื่องแนวสิบแปดบวกมานานแล้ว ก็มีครั้งนี้แหละที่อุตส่าห์จัดสร้างเว็บบอร์ดด้วยตนเอง แล้วบันทึกลงเว็บบอร์ดของตนเองก่อนแล้วค่อยก๊อปไปแปะที่เว็บเพจอื่น บรรเจิดอย่างยิ่งจริงๆ (ชมตัวเอง)
นวดแผนโบราณ บางท่านก็นวดดีบางท่านก็นวดไม่ได้เรื่อง แต่ที่ล้วนแล้วเรียกว่าพี่สามารถที่จะนวดกษัยหรือรูดกษัยได้อย่างไม่เคอะเขิน เสียตังค์เพิ่มนิดหน่อย
นวดน้ำมัน ผมมองดูชื่อนี้แล้วก็แปลกดี เคยแต่ อาบ อบ นาบ นวดแผนโบราณ นวดไปล้วงไปปล้ำไปเมาไป แต่ไอ้นวดน้ำมันเนี้ยไม่เคย ว่าแล้วก็ต้องลอง
หลังจากนอนแก้ผ้าบนเตียงพลาสติกมีรูเอาไว้ให้หน้าใส่ลงไปได้ แล้วก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของด๊อกเตอร์ ลื่นดีจังและสนุกในความแปลกใหม่
หลังจากนั้นก็ได้มาค้นคว้าจากคลิปในเน็ตเรื่องการนวดของญุ่นปี่ อุบ๊ะ อยากไปเรียนนวดจังเลย
ผมจึงไปขอคำปรึกษาหมดนวดเจ้าของร้านคนหนึ่ง แต่ก็ได้ให้คำแย้งว่าหมอผู้ชายคงจะหากินลำบาก แต่ต่อมาด้วยความที่ใช้วิชาเดิม ครูพักลักจำ ผมก็เทียวไปนวดน้ำมัน เสร็จแล้วจำ ซื้อน้ำมันกลับมาบ้าน ออกแนวความคิดให้เมียทราบ
เจ้าประคูนเมียกลับชอบ
การนวดน้ำมันเนี่ยมันทำให้เหงื่อแตกพลั่กๆเลย (คนนวด) แต่คนถูกนวด(นอนยิ้มแฉ่ง)ด้วยความสำลักความสุข
แต่ต่อมา นวดกระปู๋ มันรบกวนจิตใจของผมมากเหลือเกินว่าคืออะไร ได้รับทราบจากตัวหนังสือแล้วและแล้วก็ไปลอง มันทำให้เราได้เห็นอะไรแปลก ได้ทำอะไรแปลกตามความหนักเบาของโรคจิตของแต่ละบุคคล
หลังจากจบภารกิจ ผมกลับนั่งใจลอยคิดไปเรื่อยๆถึงเรื่องราวในอดีต และเรื่องราวในปัจจุบันที่ไม่เคยไปสัมผัสหรือเห็นด้วยตาหรือลิ้มด้วยลิ้น หรือสูดดมด้วยจมูก และหรือสัมผัสด้วยผิวกาย และสุดท้ายด้วยจิต
และก็คิดได้ว่ามันไม่มีอะไรแตกต่าง ที่แท้แล้ว แต่ทว่าหากเป็นการให้รางวัลแก่ชีวิตบ้างสักครั้งแล้วจะเป็นไรหนักหนาเชียว
อย่าลืมให้รางวัลชีวิตให้กับตัวเองบ้างนะครับ
เรื่องราวต่อไปของสะพั่ง สะท้านไมภพจะออกแนวอีโรติคส์ครับ โปรดติดตาม ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน
11 พฤษภาคม 2553 08:38 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
เสเพล
ผมสะพั่งสะท้านไมภพ ได้รับคำเชิญให้ไปร่วมกอล์ฟก๊วน ไปก็ไป การที่ไม่ได้ตีมานานราวสามปี ก็ต้องมีการเตรียมการซักซ้อม
ใกล้บ้านมีสนามซ้อม จึงได้ขับสามสองสามจีแอลเอ็กมาสด้าสีเทาออกปฏิบัติการ
เมื่อถึงสนาม เก้าถาด เมื่อผ่านไปสองถาด ตีไปส่ายหน้าไป แต่ทว่าไม่ได้รอดไปจากสายตาของเจ้าของสนาม บุรุษวัยหกสิบ ผิวหน้าเปล่งปลั่ง เหมือนเฒ่าทารก เข้ามาขอโทษ และชี้แนะให้เรื่อง แขนซ้ายไม่เหยียดตรง ลำตัวไม่ยกขึ้น และก็การบิดมือขวาตามการฟอลโล่วทรู
สี่ถาดหลังดูเหมือนว่าจะไปได้ไกลและสวยงาม และท่านเจ้าสำนักยังบอกกล่าวอีกว่า ไม่มีทางที่ลูกจะไปตรงทุกครั้ง และแนะนำให้ผมไปฝึกกับโปรกอล์ฟเพื่อความก้าวหน้า
ผมสะพั่งสะท้านไมภพ หัวเราะ กล่าวขอบคุณและพูดกับเจ้าของว่า ผมเพียงแต่หวังเคาะลูกเล่นแล้วก็คุยเท่านั้น
เจ้าของสนามเตือนว่าหากจะไปเล่นตอนบ่ายอย่าไดร์ฟมากไปเดี๋ยวจะหมดแรงซะก่อน ผมขอบคุณพี่อีกครั้งหนึ่ง(ผมมักจะไม่เรียกใครว่าลุง เพราะมันกระเทือนใจคนที่ถูกเรียก)
ในสนามกอล์ฟ
แป๊ก ลูกกอล์ฟกลิ้งโค่โร่ออกไปแบบไร้ทิศทางและไร้เรี่ยวแรง แต่อย่างไรก็ตามด้วยความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามก็อยู่ที่นั่น
หลุมแรก สิบ หลุมสอง เก้า หลุมสาม แปด หลุมสี่ หก แค๊ดดี้ให้ข้อแนะนำว่า ยังงี้ไม่ต้องบอกลายน์ก็ได้ แต่ผมสะพั่ง กลับติงว่า หากไม่ให้ไลน์แล้วละก็ จะกลายเป็นยี่สิบครั้งต่อหลุมไป
การตีกอล์ฟครั้งนี้ ได้เช่ารถกอล์ฟ ขับฉวัดเฉวียนในแฟร์เวย์อย่างเมามัน
อากาศที่ร้อนขนาดหนัก เบียร์เย็นจนเบียร์ร้อน น้ำ เป๊บซี่ ล้วนถูกกรอกไหลลงลำคอ จนกระทั่งจบหลุมสิบแปด ผมสะพั่งสะท้านไมภพร้องไชโยออกมาด้วยความดีใจ
ระหว่างการเล่นได้ใช้เงินเลี้ยงน้ำไปหลายตังค์ แต่ทว่ากลับเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ได้ใช้เงินให้กับความทุกข์กายของบรรดามนุษย์ที่ร่วมก๊วน
การต่อรองไม่เอา เพราะไม่อยากนับ และไม่อยากนับผิด และอยากจะเป็นเพียงการตีเล่นๆไปเรื่อยๆเท่านั้น
นับว่ามีความสุขสนุกแบบไฮโซ
ในยามค่ำคืนในห้องคาราโอเค ผมนั่งจิบเหล้าทีละเล็กละน้อย เฝ้ามองสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ และคิดไตร่ตรองไปเรื่อยๆกับสิ่งที่ผมเผลอปากชวน
แค๊ดดี้สามคนกับเด็กหนึ่งคนสนุกสนานกันอยู่ ต่างคนต่างก็ดื่มฮันเดร็ด ร้องเพลง พูดจากันในสำเนียงและสาระที่ซื่อๆออกแนวชาวบ้าน บ้างก็แปลกๆในความเข้าใจ และสู้ต่อชีวิตในแบบที่แปลกแตกต่างอย่างอดทน ที่เรียกได้ว่าอย่างเหลือเชื่อ ผมนั่งมองแล้วก็ยิ้มๆ ไม่ได้เสียดายเงิน เพราะเรื่องราวอย่างนี้จะมีสักกี่คนที่ได้เห็น
ผมสะพั่ง ไม่ได้ต้องการการร่วมประเวณีหรือล่วงเกินทางเพศแต่ประการใด เพราะเมื่อนึกแล้วก็ถือว่าคงเป็นเวรกรรมที่ต้องชดใช้ และเมื่อไม่ได้สร้างเวรเพิ่มก็คงจะค่อยๆหมดไปเอง
เด็กเสริฟเวียตนามมองผมตาแป๋ว
ผมก็เลยอำไปว่าพาเมียสามลูกหนึ่งมากินข้าว
เธอบอกว่าเลี้ยงไหวหรือ
ผมหัวเราะ
สักพักเธอบอกว่าอยากเป็นคนที่สี่บ้าง
ปิ๊งๆๆๆ
การที่ทำอะไรแล้วมีสติยั้งคิดเนี่ยมันดียังงี้นั่นเอง และรับสภาพที่เกิด พิจารณา ไตร่ตรอง เห็นความบ้า และไม่มีใครรู้ว่าในความคิดของผม
บ้านของเราที่อบอุ่น ผิวกายเนื้อเมียที่เรียบรื่นอบอุ่น ช่างมีคุณค่ามากที่สุดในโลกนี้จริงๆ
สะพั่ง สะท้านไมภพ - satanmipop at 1935.in.th
11/05/2010 - 08:20 - 125.24.110.
17 เมษายน 2553 20:02 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
คอกวัว - อาร์ซีเอ
ควันธูปลอยอ้อยอิ่งขึ้นจากธูปที่ปักไว้ในแก้ว นัยว่าเป็นการคารวะแก่วิญญานของผู้กล้าที่วายชนม์ และยังอีกมากที่เป็นผู้กล้า(ชายและหญิง) ที่บาดเจ็บและไม่บาดเจ็บบนถนนสายการต่อสู้ ผมนั่งดูทีวีแล้วก็เกิดเคลิบเคลิ้มไปบ้างเป็นบางเวลา ในเวลานี้ผมไม่อยากจะทำอะไรอื่นอีกได้ลงคอ เพราะรู้สึกเศร้าสลดใจในเรื่องราวปัจจุบัน เพียงแค่อำนาจ เพียงแค่ยศ ตำแหน่ง เพียงแค่เงิน ตั้งแต่ 2516 มาแล้วที่ผมเห็นแบบนี้ไม่คิดว่า 2553 จะต้องมาเห็นอีก หรือมันเป็นเพียงวาระกรรมแห่งการพลิกผันกลับไปกลับมา
ทรราชย์
ย่อมเกิดขึ้นพร้อมกับผู้นำใหม่ แล้วต่อไปก็เกิดทรราชย์ยังงี้ไปไม่มีวันจบสิ้นหรือจนกว่าน้ำจะท่วม
ปฏิวัติย่อมเกิดขึ้นได้เสมอๆและก็รัฐบาลที่ได้จากปฏิวัติ หรืออื่นๆที่ได้มาจากปฏิวัติ การต่อสู้ด้วยมือเปล่ากับปืนเปล่า บนคอกวัว ยิงกันหูดับตับไหม้ ม้วยมรณ์ทั้งสองข้าง ด้วยการทำหน้าที่ของตนเอง และต่อมาภายหลังภายใต้ความโกรธแค้นอาฆาตพยาบาท ยังไม่จบ บทเรียนเกิดขึ้นอีกบทหนึ่งแล้ว ควันธูปยังคอยลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปอย่างไม่รีบร้อน ผมสะพั่ง นังระลึกวาดภาพอนาคต คงต้องตายกันอีกเยอะ ผู้ที่ตั้งใจไว้ดีแม้ตายไปก็คงพบกับสุคติ แต่ผู้ที่คิดไม่ดีตายไปก็คงต้องชดใช้กรรมในนรก สงสารคนที่ต้องทนแดดร้อนนอนกินถ่ายตามสะดวก กับข่าวสารด้านเดียวคนมากมายก็คล้อยตาม มันไม่สามารถชี้ชัดได้เหรอหรือว่าผิดหรือถูก ผมสะพั่ง หัวเราะให้กับตนเอง มุมมองมากไปนี่เอง และสื่อมากเกินไปนี่เอง ต้องตายกันอีกมากมายจริงๆ
ที่อาร์ซีเอ
ผมสะพั่ง เกิดมาในชีวิตไม่เคยไป วันสงกรานต์ผมใส่เสื้อลายดอกสีชมพู กุงเกงอิตาเลี่ยน ด้วยวัยของผมเมื่อยืนอยู่ด้านหน้าอาร์ซีเอ ก็มีคนแหกปากร้องขายปืนฉีดน้ำ ผมคิดว่า ทำไมต้องใช้ด้วย เมื่อซื้อบัตรสามร้อยได้น้ำมะนาวมาสองขวด เสียบกระเป๋ากุงเกงขวดนึง อีกขวดนึงตบตูด แรงกระแทกทำให้มีฟองฟ็อดดันฝาเกลียวและก็บิดออกเบาแรง เมื่อเดินเข้าไป แม่เจ้าโว้ย โดนที่หัวกระบาลก่อนเลย น้ำเย็นไหลวาบลงคอเสื้อ ไหลวาบลงก้น เย็นวาบทั้งตัว น้องๆบางคนก็คิดถึงญาติผู้ใหญ่เห็นผมมาก็พากันสรงน้ำผมอย่างสนุกสนาน ผมก็สะบัดน้ำให้ศีลให้พรกันอย่างแย้มยิ้ม ทุกคนโยก ทุกคนยกน้ำ ฉีดน้ำ สาดน้ำ และไม่มีที่จะให้ไปต้องต่อสู้กับปืนยาว ปืนสั้น นานาชนิดเสียงงี้หูแทบแตกจากเพลงที่มันแต่ร้องไม่ได้ แต่เพื่อไม่ให้น้องๆลูกๆ หลานๆ เกร็ง ผมสะพั่ง จึงต้องส่ายสะโพกไปด้วย และยกไหล่ตามจังหวะการจราจล สายน้ำเย็นไหลผ่านเสื้อผ้าลงไปตามผิวกายวาบๆเป็นระยะ ส่วนการ์ดผู้ชุมนุมยังคงใส่เสื้อดำเข้มยืนทำหน้าที่ไม่ท้อถอย ทุกทิศทางมีแต่รอยยิ้ม
ผมสะพั่ง ได้แต่หวังว่า ในอนาคตการชุมนุมทางการเมืองของเราคงจะได้เป็นอย่างนี้ต่อไป ให้มีแต่สายน้ำที่ไหลเย็นไหลผ่านกาย ขออย่าให้มีสายน้ำอุ่นหลั่งไหล มีแต่รอยแย้มยิ้มรื่นเริงบันเทิงใจ ไม่มีรอยเครียดขึ้งโกรธแค้นกัดฟันขมวดคิ้วและต้องฆ่า และที่นี่ไม่มีทรราชย์เกิดขึ้นอย่างแน่นอน มันเป็นความฝันกลุ่มก๊วนที่มากมายยืนล้อมถังน้ำและโต๊ะวางปืน ระดมยิงใส่กลุ่มก๊วนอื่นอย่างเมามันและสนุกสนาน รวมถึงสหประชาชาติก็มาร่วมใช้ปืนอย่างสนุกสนาน
เอไม่รู้ว่าพวกนักอะไรสักอย่างหนึ่ง จะออกมาต่อต้านไหมว่าการใช้ปืนฉีดน้ำเนี่ยจะเป็นการสร้างนิสัยให้คนชอบยิงกันเป็นจุดเริ่มต้นของความรุนแรงเข่นฆ่ากันเอง บ้างหรือเปล่า
ทำไมจึงมีสองมาตรฐานอย่างนี้เล่า
ชีวิตก็แบบนี้ ตอนเกิดมาสามารถเลือกมิได้ แต่เกิดมาแล้วก็เลือกเป็นบ้าง เลือกไม่เป็นบ้าง ดวงดีบ้าง ดวงไม่ดีบ้าง
ผมสะพั่ง กลับมาในอีกวัน วันที่รอคอยและจินตนาการล่วงหน้า หนาวเหน็บ ค่อยๆคิด ค่อยๆทำกันไปนะครับ ก่อนจะทำอะไรควรโทรศัพท์คุยกันก่อนก็ได้ นัดแนะกันให้ดี ต่างคนก็ต่างบท อย่าจริงจังในชีวิตมากนัก อย่าลองว่าทำแล้วจะต้องรอด เพราะจริงๆแล้วทรราชย์ล้วนไม่เคยรอด ขอเน้นย้ำว่า ทุกผู้คนต่างมีปืน
Lovers
0 คน เลิฟสะพั่งสะท้านไมภพ
Calendar
หน้าส่วนตัว
1832
