24 กรกฎาคม 2553 16:51 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ความเบื่อมันมักจะมาใกล้ชิดเราจนกระทั่งเรารู้ว่าเราเบื่อ แต่ทว่ากลับแปลกและแตกต่างกว่าเดิมอย่างมากมาย ที่เรากลับไม่รู้ว่าเบื่ออะไรกันแน่ ย้อนกลับไปในความทรงจำของสะพั่ง สะท้านไมภพ คืนก่อนหน้าจะออกปากว่าเบื่อ การเดินทางไปโคราช การเข้าพักโรงแรม ปัญจะดาราราย และได้เปิดโน๊ตบุคส์เพื่อเล่นเกมส์ยานอวกาศ จนผ่านด่านแปด แต่ยังไม่พ้นจากด่านเก้า ในค่ำคืนที่มีห้องเย็นเจี๊ยบ ไม่ได้นึกออกจะไปเที่ยวใดอีก เพราะอยากจะทำตัวเรียบๆ แต่ทว่าในคืนวันพุธ น้าโป๊ปเพื่อนของผมได้นัดให้ผมไป มันพาผมไปร้านดื่มสุราเมรัย ที่มีแต่พริตตี้เป็นเด็กเสริฟ ผมก็มองบ้าง และส่วนมากจะกร๊วบวายน์ พร้อมกลับแกล้ม รวมทั้งฟังโพ๊พคุยขโมงโฉงเฉงพร้อมออกแนวเหน็บแนมปนน้อยอกน้อยใจแบบหยิ่งๆ คืนนั้นลืมไปเผลอไผลพูดออกไปหลายอย่าง คืนต่อมาโพ๊พพาไปอีกร้านหนึ่ง ครานี้เพื่อนมากันเต็มร้านเลย ในร้านนี้ก็เกือบๆออกแนวพริตตี้ เพราะต้องมองซ้ำหลายครั้ง จำชื่อร้านไม่ได้อีกตามเคย แต่ทว่าตอนจบ เตียวเหลียงของรุ่นจัดเสื่อให้สำรับหนึ่ง ก็ว่าจะไม่แต่ทว่าการปฏิเสธมันคงไม่ดี และในค่ำคืนนั้น ลีลาดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่าง นึกปร๊าดออกมาได้ว่า มิผิด และนึกขึ้นมาได้หลังจากจบเกมส์ว่า มันเป็นเพียงแค่การทำให้ร่างกายสดชื่นก็แค่นั้น
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ เคยคิดแบบนี้ แต่ทว่าตอนที่เกิดความเบื่อ มันกลับคิดคิดและคิด โดยเฉพาะอะไรแน่ที่ทำให้เกิดความเบื่อแบบนี้
หรือว่าโดนของ
ย้อนกลับไปอีกราวสองสามวันก่อน การอยากเข้าไปดูโชว์อะโกโก้แบบเปลือยเปล่าผุดขึ้นในสมอง ก็ตัดสินใจไป มันเป็นการเพลิดเพลินเจริญใจอย่างยิ่งในขณะนั้น ขณะที่จะเอาอะไรไม่ฉุดก็ไม่อยู่ การตั้งใจครั้งแรกไม่ได้ทำให้เป็นไปอย่างที่คิด และก็เตลิดเปิดเปิงไปอย่างต้องปล่อยบังเหียน
มันเคลิบเคลิ้มจริงๆ แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำก็ไม่เคยเอาเปรียบต่อใครตลอดชีวิต เผลอๆจะเป็นการชดใช้หนี้สินเสียด้วยซ้ำ
มาวันสุดท้ายของการท่องโคราช ไปวัดที่สรพงษ์สร้าง ไปทำบุญ และไปวัดหลวงพ่อคูณ ให้หลวงพ่อเคาะกระโหลกให้ แล้วก็คิดได้ว่า ที่เบื่อๆนี้ ก็เป็นเพราะขาดการทำบุญนี่เอง
ทำบุญกันเยอะๆนะครับ จิตใจจะได้ผ่องใส และไม่เคลิบเคลิ้มไปกับความชั่วได้อย่างง่ายๆ
ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน
5 กรกฎาคม 2553 20:51 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
สภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักข่าวกรองแห่งชาติ หน่วยงานด้านความมั่นคงภายในราชอาณาจักร ต่างก็มาสุมนาถ่มถุยในห้องแอร์เย็นฉ่ำ และแล้วบุรุษหนุ่มหน้าตาคมคายนายหนึ่ง นามว่าสะพั่ง สะท้านไมภพ ยกมือซะตรงดิ่งขึ้นไปบนอากาศแขนเหยียดตังแนบหูตามแบบฝึก เมื่อทุกผู้ที่มีเกียรติหันมามองสะพั่ง เริ่มส่องประกายฉลาดออกมา ขอเสนอความคิดเห็นครับ ประดาภัยที่ท่านได้กล่าวบรรยายไปทั้งหลายแหล่ ตัวกระผมเองกลับเห็นเป็นภัยคุกคามด้านเดียว ทุกคนต่างมองมาด้วยความเงียบ สะพั่งมองไปรอบทิศ แล้วก็กล่าวว่า ผมเห็นว่าเรื่องราวภัยคุกคามที่ว่าว่ามาที่สุดแล้วก็มีเรื่องเดียวเท่านั้นนั่นก็คือ เรื่องภัยคุกคามจากการคอรัปชั่นส์ ต้องอธิบายไหมครับ
ในระดับแอดแวนส์ไดนามิคส์แล้วไม่ต้องอธิบายกันแล้วครับ เมื่อก่อนเป็นการคอร์รัปชั่นเชิงนโยบาย แต่ปัจจุบันอาจสามารถเรียกได้ว่าเป็นการคอร์รัปชั่นแบบบูรณาการ นับว่าเป็นภัยคุกคามที่รุนแรงที่เป็นรากฐานของภัยคุกคามทุกอันที่ปรากฏในโลก และเกี่ยวพันไปถึงภัยคุกคามที่เกิดจากธรรมชาติด้วย เงินทองของผมของทุกคนที่ถูกนำเอาไปใช้อย่างหน้าตาเฉยสบายใจไร้ความรับผิดชอบ ซึ่งต้องเข้าใจว่าตอนที่เสียภาษีทีไรก็แทบจะไม่มีเงินไปเสียภาษีเพราะว่าจำนวนที่มากมายเหมือนซื้อมอร์เตอร์ไซด์หรือรถมือสอง ดังนั้น การคอร์รัปชั่น หากใครพบก็ต้องช่วยกันไม่ให้เกิด ตัวอย่างหนึ่ง กองทัพยกไปรบกับข้าศึก เมืองหลวงส่งเสบียงอาหารไปช่วยกองทัพในแนวหน้า แต่ทว่าส่งออกมาเพียงร้อยละห้าสิบ นอกจากนี้แล้ว กองทัพในแนวหน้ายังแต่งกองโจรมาปล้นเสบียงตนเองอีกจนไม่มีเสบียงอาหารส่งไปถึงกองทัพในแนวหน้า ดังนี้ พอจะเห็นแนวๆภัยคุกคามแล้วหรือยังครับ
5 กรกฎาคม 2553 20:31 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
วันหนึ่งหลังจากตอนเลิกงาน กลับมาบ้านแล้วก็จัดแจงบรรเลงทำกับข้าวมื๊อเย็นให้กับครอบครัว หลังจากทำต้มจืดผักกวางตุ้งใส่หมูบะช่อแล้ว ทำผัดถุงงอกเต้าหู้ อุ่นแกงเก่า และทำน้ำปลาพริกป่นมะนาว ทุบน้ำแข็งใส่กระติกแล้วใส่น้ำกรอง เรียบร้อย
เมื่อเมียและลูกกลับมา ก็นั่งกินข้าวกันพร้อมหน้า เมื่อรับประทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ผมก็ขึ้นเต๊ง แต่ก่อนขึ้นได้ถอดชุดกางเกงจับหมูที่ได้ทำกับข้าวรวมทั้งเสื้อยืดขาวที่เป็นเสื้อในในตอนไปทำงาน เอาแต่เพียงผ้าขุนหนูสีแดงผืนโปรดห่อกายและเข้าห้องนอน เปิดแอร์ เปิดไฟ แล้วก็มานั่งเปิดเว็บเช่าจตุคามรามเทพ ซึ่งก็อดใจไว้ไม่เคาะซื้อแม้จะชอบด้วยความงดงามของพุทธศิลป์ แต่ทว่าเมื่อเสาร์อาทิตย์ที่แล้วเมียทักว่าซื้ออีกแล้วหรือ จิ้งจกทักยังฟัง นี่ ผบ.ทบ.ทักไม่ฟังก็คบไม่ได้แล้ว ตัดใจเปลี่ยนมาแต่งเว็บเพจ www.1935.in.th ซึ่งก็ได้นั่งทำเรื่องข้อมูลในเว็บเพจ และเมื่อจับเอาแฟลชใส่เข้าไปในบอร์ด phpbb สำเร็จตามที่คิดไว้ตอนเย็นก็หัวเราะเคี๊ยกๆ ขณะนั้นภรรเมียก็นอนหงายดูหนังอยู่บนเตียงแล้ว ผมก็เลยอรรถาธิบายให้สุดยอดนับถือของผมให้ฟังว่า
สิ่งที่ผมทำก็เหมือนกับแคทเทลเลคอมทำ โดยให้ชาวเกาหลี มาอธิบายให้ฟังว่าทำไมจะต้องเก็บข้อมูลไว้ในเว็บสตอเรจ เพราะข้อมูลสำคัญอาจสูญหายได้ หากเก็บไว้เอง แต่ทว่าผมกลับหัวเราะผมสร้างโฮมเพจเอง บนโฮมเพจเป็นเว็บบอร์ด มิใช่ให้คนอื่นใส่อย่างเดียวแต่ตนเองก็สามารถใส่ข้อมูลของตนในเรื่องต่างๆทั้งเรื่องการทำงาน เรื่องส่วนตัว และเรื่องประชาสัมพันธ์ตนเองยังได้เลย ระหว่างที่กำลังฝอยเป็นควุ้งเป็นแควอยู่นั้น ผมก็สังเกตเห็นว่าภรรยาผมมองตรงแต่สายตาต่ำกว่ามายังที่ผมนั่ง แล้วยิ้มๆ
ผมหัวเราะเคี๊ยกๆ สิ่งที่เธอสนใจไม่ใช่เรื่องเว็บเพจซะแล้ว แต่คงเป็นเว็บโผ่ มากฝ่า
7 มิถุนายน 2553 08:36 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ มิใช่นั่งคิดและเขียนเฉพาะแต่สเตคโฮลเดอร์บนแผ่นกระดาษเท่านั้น แต่ทว่าผมจะต้องไปพบแต่ละสเตคโฮลเดอร์ถึงถิ่นทีเดียว ความเข้าใจตรงนี้คงจะลึกซึ้งเกินคำว่าเพียงพอ แต่ก็เป็นความเพียงพอของความตั้งใจที่จะทำอะไรจริงจังเพื่อประโยชน์อย่างจริงจัง โดยไม่หวังผลลัพธ์บ้าๆบอๆ
แต่ทว่ามันดันเกิดไปตรงกับคัมภีร์ภวคีตาเข้าอย่างจัง
๕ มิ.ย.๕๓ ป่าชายเลนแห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรี ผมได้ปักต้นใบไม้ทองลงในชายเลน มือที่เปื้อนดิน เท้าที่เปื้อนดินทั้งสองข้างไม่ได้ทำให้หงุดหงิดใจแต่ทว่าตรงกันข้ามกับอิ่มเอมใจยิ่ง อย่างน้อยในวันสำคัญของโลกเราก็ได้ทำประโยชน์นิดหนึ่ง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะสู้กับพวกที่ถางป่าชายเลนแล้วมาปลูกต้นยางที่มีวัตถุประสงค์ที่คาดเดาเป็นอย่างอื่นไม่ได้ได้หรือเปล่า ในการฟังแล้วไม่จำ ในการใช้ความรู้ที่ได้จากการระลึก มันเริ่มจะชาชิน ความรวดเร็วในการคิดย่อมตามมา ในร้านนวดน้ำมันผมพาเพื่อนสนิทที่หาได้ยากยิ่งไปเปิดหูเปิดตา พริตตี้ ผมมองดูรูปร่าง และปล่อยอะไรให้เป็นไปตามครรลอง แล้วคิด และถามว่าพริตตี้ว่ามีเป้าหมายหรือไม่ คำตอบคือ มี มันก็เป็นหนทางหนึ่งของชีวิตที่แต่ละผู้ได้เลือกคลับคล้ายคลับคลาว่าจะเหมือนกับจอมยุทธในบู๊ลิ้มตงง้วน ที่เลือกทางเดินของวิชา ฝีมือที่แตกต่างกัน บ้างก็เลือกเรียนแนวทางของฝ่ายธรรมะ บ้างก็เลือกเรียนแนวทางฝ่ายมาร ต้นจะเป็นอย่างไรก็ตามแต่ต่อไปปลายควรจะตรง
ไม่ได้มีการสิ้นเปลืองใดๆในความคิด ค่านวดก็๕๐๐แล้ว ค่าอ๊อฟชั่น อีก ๑๗๐๐ หลังจากที่ได้ดำเนินกรรมวิธีแล้วก็ลงมา พริตตี้ที่นวดผมก็เดินละลิ่วปลิวละล่องหิ้วถุงส้มตำปูมาฝากหนึ่งถุง เจ้าของร้านหาน้ำชาสมุนไพร และน้ำเย็นๆ พร้อมกับชวนคุย อ๊อฟชั่นพิเศษจริงๆ มันมีความแตกต่างนิดๆ หากเป็นเงินของเราเองก็คงจะคิดทบทวนมากกว่านี้ และพาเพื่อนไปเลือกหาซื้อลำโพงที่ห้างใหญ่แถวรังสิต ผมมองเขายืนฟังเสียงจากลำโพงสองชนิด ในความเห็นของผมมันก็ไม่แตกต่าง หลังจากที่ซื้อเสร็จแล้ว ในรถมาสด้าสามสองสามจีแอลเอ็กซ์ซึ่งน้ำมันใกล้จะหมดอยู่รอมร่อ ผมเปิดวิทยุติดรถยนตร์ให้เพื่อนฟัง แล้วบอกว่า หูของผมก็แค่นี้ เพื่อนผมหัวเราะ ผมส่งเพื่อนขึ้นเครื่องบินที่ดอนเมืองได้ตรงเวลาตามแผน แต่ทว่ากะว่าจะเติมน้ำมันก่อนจะเข้าบ้านแต่ก็์ไม่ได้เติมเนื่องจากคิดว่าเอาไว้วันจันทร์ก็ได้
รอยสักบนตัวพริตตี้ ด้านหลังเป็นรูปผีเสือ้ตัวใหญ่สีม่วง และด้านหน้าท้องน้อยใต้สะดือเหนือสามเหลี่ยมทองคำ เป็นรูปประมาณว่าหัวใจติดปีก ผิวเนื้อที่สากๆมือเหมือนสาวเอาะๆ สีเขียวแก่บนเล็บเท้า สร้อยข้อเท้าแปลกๆแนวเร็กเก็ และเล็บมือที่เพ้นท์ไว้อย่างพิสดารพันลึกแนวโทนสีเขียว และหน้าอกที่สวยงามคู่หนึ่ง
เพียงแค่ทำหน้าที่ของแต่ละฝ่ายไม่มีใดมากกว่านั้นที่จะคิด
ควันบุหรี่ลอยละล่องบ้างก็เป็นพวยพุ่งออกไปจากอวัยวะที่เรียกว่าจมูกและปาก และสายตาก็มองไกลออกไปคล้ายกับตัวหลักในซีรีส์เกาหลี มากมายเหลือเกิน เอาแค่ร้านแบบเดียวกันก็มากมายเหลือเกิน แต่ทว่าในยามที่เศรษฐกิจแบบนี้ก็ต้องแบบนี้ถึงจะรอด นับว่าเป็นการเอาชีวิตรอดแบบหนึ่ง สะพั่งคิดแล้วก็ยักไหล่ ตราบใดที่สังคมยังคงไม่คิดถึงเรื่องความมีเงินหรือความรวยที่มาจากการฉ้อฉลหรือมาจากทางที่ถูกที่ควรแล้ว และยังอินเทรนในเรื่องต่างๆที่โคตะระแพงบรรลัยจักรผันแล้วก็ต้องเป็นแบบเนี้ย สิ่งที่เริ่มต้นของเรื่องราวทั้งปวง อาจเป็นไปได้ที่มาจากจุดเริ่มต้นของครอบครัว ในความละโมบโลภและอกุศลก็สืบต่อถ่ายทอดเข้าสู่สายเลือดจนถึงขึ้นสมองของประดาลูกหลานโดยไม่รู้ตัว และผลกระทบจากครูนอกรีตที่ไม่เข้าใจปรัชญาของการศึกษา และลืมตีน ที่ไม่เคยใช้ประสบการณ์ของตนที่ดีมาใช้ แต่กลับเบี่ยงเบนประเด็นในแนวทางที่ไม่มีแม้สามัญสำนึกคิดว่าสิ่งที่ตนเองเรียกร้องออกไปต่อนักเรียนและผู้ปกครองจะต้องยากเข็ญขึ้นมากอีกเพียงไหนหรือทำให้โรงเรียนเป็นพวกโคตรภาษาต่างด้าวและมีชื่อเสียงแต่ลืมมองถึงการช่วยเหลือคนข้ามฟากให้ถึงฝั่งเหมือนความคิดของบูรพาจารย์แต่ในอดีต หรือการเรียนที่พิเศษพิสดารเรียกร้องเงินทองแลกกับความแตกต่างในหลักคิดทำข้อสอบที่ออกแนวที่นักเรียนที่เรียนหนังสือธรรมดาในโรงเรียนธรรมดาทำไม่ได้แล้วโอ้อวดว่าออกข้อสอบได้ฉลาด สิ่งต่างๆเหล่านี้ได้ส่งผลกระทบออกมาแล้วอย่างบ้าคลั่งและเป็นวงกว้าง ในเมื่อเงินคือสุดยอดของความต้องการแล้ว ผลกระทบที่ตามมาก็จะเกิดต่อผู้สร้างเหตุอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็คือสิ่งบางสิ่งที่ได้กระทำไปนั้นเอง
ผมนึกถึงอายุของพริตตี้ที่ยังน้อยอยู่ แต่ทว่าร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไป ก็พออรรถาได้ว่าไม่มีเหตุใดที่จะทำให้ใครรู้ นอกจากผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์ทางเพศมาอย่างโชกโชนพิสดารเท่านั้น และในความที่เป็นแบบนี้บางครั้งก็เกิดประโยชน์ได้แบบพิสดารเหมือนกัน อาทิ การโกงกินมากๆบางทีก็ทำให้ สามจังหวัดชายแดนใต้รอดพ้นจากการยึดครองของผู้ต้องการจะเป็นสุลต่านได้เหมือนกัน เพราะเหล่าโจรร้ายก็รอเงินจากรัฐลงมา แต่ทว่าก็โดนตอนแบบปาฏิหารย์ ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีความเป็นไปเป็นมาอย่างสอดคล้องกันทั้งสิ้นจนตัวตนของทุกคนเคลิบเคลิ้มเรียกว่าพอดีหรือบังเอิญ
31 พฤษภาคม 2553 10:59 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
25-1 PHP infoBoard V.7 Plus
ในความคิดของเธอ
ฉันได้ยกแว่นตาขึ้นแขวนไว้บนหน้าผากและมองดูสะพั่ง สะท้านไมภพ ชายที่อยู่ตรงข้างหน้า สะพั่ง มันหน้าตาบ้องแบ๋วดี ขาวอวบอ้วน เหมือนไก่ตอนหน้าตู้ขายข้าวมันไก่ นี่มันคงคิดไปว่า ฉัน หรือ เดี๊ยน หรือ อะไรก็แล้วแต่คงจ้องมองเขาในสาระ วิทยาการสมัยใหม่ แต่ คริ คริ แต่ตัวมันฉันรู้ว่ากำลังคิดมิดีมิร้ายลามกชั่วร้ายอยู่แน่ ว่าแล้วก็แอบปลดกระดุมออกหนึ่งเม็ด แล้วก้มหยิบข้าวของเล่น บางครั้งก็เปลี่ยนขาไขว้ไปมา ใช้มุกกระบวนท่าหนึ่ง จากการสังเกตท่าทางของสะพั่ง เริ่มมีอาการเล็กๆออกมาเกือบจับสังเกตหรือพิรุธเล็กๆไม่ได้
ในความคิดของเธอ
มองเห็นเจ้าไก่ตอนขาวอวบตัวนี้ มันมีหน้าตาทะลึ่ง สายตาแวว ลักยิ้ม และฟันขาวสามสิบสองซี่ที่มันยิ้มอย่างเปิดเผยแสดงออก มันก็ทำให้นึกถึงอาวุธยุทโธปกรณ์ของตัวมันว่าจะระดับขีปนาวุธข้ามทว่ป หรือเพียงแค่กระสุนปืนพก
ตามหลักการเปรียบเทียบขนาดในตำราร้อยแปดเล่มเกวียนของหญิงได้กล่าวว่า จมูกบ้าง นิ้วบ้าง แต่ทว่าจากประสบกามพอจะคาดเดาได้
เธอยิ้มในดวงตาแล้วก็คาดเดาต่อถึงลีลาสวาทของสะพั่ง น่าจะเป็นฉันใด ว่าแล้วเธอก็ตกไปในความคิดคำนึง เห็นสะพั่งโทงโทง กระโดดเข้าใส่ ฟัดเหวี่ยงกอดรัดสอดแทรก และแลกธาตหยินหยาง
เธอกลับคิดถึงเรื่องเสียวที่เธอเปิดอ่าน หรือนึกถึงประดาคลิปที่ไม่เห็นหัวแต่มีตัวคล้ายสะพั่ง ว่าแล้วเธอก็เข้าขั้นเคลิบเคลิ้มไป
หัวเข่าของเธอเบียดชิดกันโดยไม่รู้ตัว เหงื่อหนึ่งหยดไหลค่อยๆออกมาจากไม่รู้ว่าส่วนใดของศรีษะของเธอเอง
บางครั้งการเพลิดเพลินจากความคิดก็เป็นบรมสุขอย่างหนึ่ง สักวันเถิดจะต้องรู้ให้ได้
ความตั้งใจของหญิงคนหนึ่งก็เหมือนกับหยดน้ำหนึ่งหยดที่ตกลงบนผิวน้ำและก็เกิดคลื่นกระจายออกไปตามมวลและความเร็ว
แต่เนื่องจากสถานการณ์ฝ่่ายตรงข้ามยังไม่แน่ชัด ดังนั้นจะต้องส่งมุกออกไปเรื่อยๆก่อน ไม่ใช่ส่งไปเรื่อยๆก่อน จนกระทั่งแน่ใจว่าชนะร้อยทั้งร้อยแน่ค่อยอ่อยเหยื่อ
หากแม้นทำให้มันตื่นก่อนแล้วไซร้ เดี๋ยวมันกลายกลายเป็นโลว์โปรฟายส์ซะก่อน
แผล่บๆๆๆ
สะพั่ง - colthikumporn at yahoo.com
Lovers
0 คน เลิฟสะพั่งสะท้านไมภพ
Calendar
หน้าส่วนตัว
1610
