22 พฤษภาคม 2551 08:13 น.

ไอ้สุนัขรับใช้

ผมเก็บข้าวของใช้ส่วนตัวลงกล่อง แล้วเดินออกไปเพื่อไปอำลานาย
พี่ครับ ผมขออนุญาตลาแล้วครับ
ขอบคุณนะ พั่ง ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
ผมว่าผมใจคอมั่นคงแล้วนะ ไม่ยึดติดแล้วนะ แต่ทว่ามันก็รู้สึกว่าน้ำตาของลูกผู้ชายกำลังจะทะลักออกมาอย่างเขื่อนแตก ผมรีบเดินเข้าห้องทำงานผมโดยหวังว่าทำนบน้ำตาจะหลั่งไหลออกมาโดยไม่มีใครเห็น แต่ทว่าน้ำตาไม่ได้ไหลออกมามากอย่างที่คิด น้ำตาหยดสองหยดเท่านั้น น้ำตาลูกผู้ชาย
เมื่อจิตใจสงบลงผมก็ออกไปอำลาลูกน้องหน้าห้อง ลูกน้องเท่าที่จะอำลาได้ แล้วก็ใช้ลูกน้องให้ยกของเอาไปใส่รถ แล้วผมก็ขับรถมาสดาสามสองสามจีแอลเอ็กซ์สีเทาดำ กลับบ้าน และเปิดเพลง ....กลับบ้านเรา.....รักรออยู่.........ไม่มีงานเลี้ยงอำลาอีกแล้วเหมือนๆกับหลายๆที่ที่ไม่มีแม้แต่พิธีจะอำลา
ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ ความจริงก็เตรียมตัวเตรียมใจรับกับความไม่ก้าวหน้ามานานแล้วด้วยวิธีการทำงานของผม แต่ทว่าการหลงลืมตนไปก็ทำให้ตัวเราหลงทางหลงคิดออกนอกลู่นอกลอยไป
พั่งใหญ่เจ้านายผมเก่า ท่านเคยบอกว่า หากสมองไม่ดีก็ให้ออกกำลังกายให้แรงดีไว้ก่อน หรือถึกไว้ก่อน เอ้านึกได้ก็เลยวิ่งตอนเช้าทุกวันๆละหกกิโล เดินอีกสองกิโล เมื่อมีแรงดีแล้วเอาละวะแต่งตัวไปหานายเก่าคือ พั่งใหญ่ ๆ กำลังมีงานมากมาย แกเดินผ่านผม ทักคำเดียวแล้วก็เดินผ่านไป
ผมว่าจะรอ แต่ทว่าประดาหน้าห้องพูดทำนองไม่อยากให้อยู่รอนายต่อไปนัยว่าเสียเวลาเปล่าๆ ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ ตัดสินใจว่าจะกลับ และจะไม่กลับมาเหยียบอีก
เวลาได้ดีแล้วก็ไม่ค่อยใส่ใจกับลูกน้อง ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับลูกน้อง หรือเห็นว่าเป็นเพียงแค่สุนัขรับใช้ขี้เรื้อนตัวหนึ่ง
ผม สะพั่ง หัวเราะเยาะตัวเอง แต่ก็เป็นหนทางหนึ่งที่ได้ลองแล้ว แม้จะไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไร ก็น้าพั่งใหญ่แกสอนผมไว้เอง ผมก็ใช้หลักการของแกสร้างผลงานที่ตื่นตะลึงมานักต่อนักแล้ว ผมยักไหล่ และสำนึกดีว่า เบี้ยไร้ประโยชน์มันเป็นเช่นนี้เอง
เวลาผ่านไปใจคนเปลี่ยนแปร
ชีวิตของผมทำตนเป็นสุนัขรับใช้มานาน จนกระทั่งในวันนี้ดีหน่อยเป็นสุนัขหางกุด มีหลวงพ่อเป็นที่พึ่ง วันๆก็ทำมาหากินเล็กๆน้อยๆพอประทังชีวิต และก็มั่นใจว่าอีกหน่อยก็คงจะเข้มแข็งพอที่จะยืนบนลำแข้งของตนเองได้ในฐานะพ่อค้า
ตั้งแต่ผมละที่จะทำแต่สิ่งที่มีสาระ และตั้งใจจะทำแต่สิ่งที่ไม่มีสาระ
กลับปรากฏว่า ผมมีความสุขมากที่สุดในชีวิตครับ
เดิมผมคิดจะสร้างความสุขให้เกิดในปัจจุบันทุกวัน
แต่พอตั้งใจทำสิ่งที่ไร้สาระแล้วมันก็มีความสุขทุกวัน
นอนหลับทุกคืน เมียก็มีความสุข ลูกก็มีความสุข ยังสร้างประโยชน์ให้กับส่วนรวมได้วันละหลายๆครั้ง
สุนักหางด้วนอย่างผมก็ตะเหร็ดเตร็ดเตร่ไปตามที่ต่างๆเรื่อยๆตามประสา ของผม หาเช้ากินค่ำไปตามวาสนาพอยาไส้บ้างไม่พอบ้าง
และผมไม่สามารถจะเป็นสุนัขรับใช้ได้อีกแล้วเพราะไม่มีหางจะกระดิก ขอบคุณรุ่นพี่ที่เกี่ยวข้องทุกคนที่ตัดหางให้ผม
สักวันผมจะใช้สิ่งที่ผมมี สร้างสิ่งที่ผมต้องการ ด้วยสติปัญญาของผมเอง
ปล.ไม่เข้าข้างคนบ้าครับ จุ๊บๆๆ

21 พฤษภาคม 2551 17:26 น.

อุว้าวสอง

สะพั่งสะท้านไมภพ

สะพั่งมองซ้ายมองขวาดีแล้ว การแก่งแย่งชิงดีกันมีมาตั้งแต่สมัยโบร่ำโบราณแล้วครับ ไม่ต้องอะไรหรอกครับ แค่ผู้ใหญ่บ้านเล็กๆในท้องถิ่นห่างไกลนี่ ก็ล่อกันเลือดสาดแล้ว เว้นแต่ในหมู่บ้านในกรุงเทพมหานครที่แย่งกันไม่เป็น
ทุกเรื่องของหนังจีนกำลังภายใน มักจะมีจอมมาร หน้าตาดี อาทิ งักปุ๊กคุ้ง ที่วางมาดสุดยอดคุณธรรม เจ้าสำนักคุณธรรม ไปๆมาๆทีแรกนึกว่าจะเป็นเรื่องที่โกวเล้งเขียนตอนเมา เอหรือจะเป็นไปได้ไหมที่โกวเล้งจำลองเอาจากของไทยไป
การจะจงรักภักดีต่อใคร ในปัจจุบันขึ้นอยู่กับว่าเขาจะได้ในสิ่งที่เขาต้องการเขาถึงจะจงรักภักดี ส่วนพวกที่ไม่ได้ก็มักจะคิดเรื่อยเปื่อยไปนอกลู่นอกทางซึ่งก็มีมากขึ้น ในยามที่มีปัญหาเรื่องหนี้สินรุมเร้า ข้าวยากหมากแพง เงินค่าเล่าเรียนก็ต้องไปกู้ยืมเขามา นักเศรษฐศาสตร์ก็สรุปแล้วว่ามันวิกฤต นับแต่วันนี้ไปใครเล่าจะมาช่วยได้
ชาวบ้านทุกคนต่างก็เริ่มเครียดและมองหน้ากัน ผมก็หัวเราะขึ้นมาในยามที่ไม่น่าจะถูกกาละเทศะเท่าไหร่ แล้วผมก็กล่าวต่อไปว่า เราก็ต้องหาที่พึ่งครับ และที่พึ่งที่ดีที่สุดก็คือการพึ่งตนเอง ครับ เจ้า เทพ หรือสิ่งใดก็ตามเราคิดไปเองครับ เราต้องช่วยตนเอง ใช้สมองช่วยตนเองให้รอดจากวิกฤตการณ์ครั้งนี้
หลายๆคนพยักหน้า ทำทีว่าจะเข้าใจตามสไตล์ของชาวไทย สะพั่งเล่าต่อว่า สังเกตไหมครับว่าเวลาที่พระเอกนิยายกำลังภายในตกเขา ซึ่งความจริงน่าจะเท่งทึง แต่กลับได้ค้นพบยอดวิชายอดอาวุธพบสัตว์ประหลาดจนกระทั่งเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งตีลังกาขึ้นบนเขาได้ พูดถึงตอนนี้ชาวบ้านที่ฟังก็ยังเฉยๆอยู่ อ้าคล้ายๆกับจะเปรียบเทียบกับหนังน้ำเน่าเรื่องใดดีหนา สะพั่งคิดไปคิดมา อ้อเรื่องนี้ก็แล้วกัน
เรื่องพระสังข์ทอง ตอนที่นางรจนาต้องไปตกระกำลำบากกับเจ้าเงาะที่กระท่อมปลายนา แม้จะลำบากแค่ไหนแต่ก็มีความอบอุ่นของครอบครัวคอยปลอบประโลมใจให้คลายความเครียดเรื่องทุกข์ยาก
วิกฤตในวันนี้ก็เป็นอีกอันหนึ่งที่แม้เราจะก้าวข้ามไปได้ยาก แต่อย่างไรก็ตามธรรมชาติมักจะลงโทษล้มกระดานเพื่อการเริ่มต้นให้ใหม่เสมอๆ
เคี๊ยกๆ ทำดีไว้ครับ ก็จะได้รับผลแห่งการทำความดีเอง
นึกถึงเหล็งฮู้ ตอนร้องเพลงสะท้านยุทธจักรจังเลย
ในยามนี้ ทุกคนชาวรากแก้วต่างก็หาเงินเพียงแค่พอยาไส้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องเพียงแค่นี้ก็ยังคิดเครียดนอนไม่หลับตอนกลางคืนอยู่หลายๆคืนอยู่แล้ว ยศฐาบันดาศักดิ์เหรียญตราสายสะพายตำแหน่งค่าสมองไหลความเท่ห์ ไม่ได้จิรังยั่งยืน สิ่งที่ทุกคนต่างแย่งชิงกันตลอดมาก็สั่งสมมาจนเป็นกันอย่างนี้ทุกวันนี้ ผมสะพั่ง ในตอนนี้หัวใจของผมเป็นรากหญ้าเล็กๆแล้ว ผมสนใจเรื่องมีกินไปวันๆเท่านั้น
หากเจ้ากรรมนายเวรชาตินี้ไม่เพลาๆมือกลั่นแกล้งลงบ้างแล้ว ชาติหน้าถึงตาพั่งบ้างนะคร๊าบ อ้าวเป็นงั้นไป
เคี๊ยกๆ สรุปนิดหนึ่งกันคุณป้าบางรักซอยเก้าถาม ทำดีไว้ครับ สบายใจครับ
จบ

20 พฤษภาคม 2551 21:06 น.

อุว้าวเอาอีกแว้ว

สะพั่งสะท้านไมภพ

สะพั่งเอยสะพั่งต้องมานั่งหลังขดหลังแข็งอีกแล้ว เอ้าเร่เข้ามาพี่น้องท้องไม่ชนกันทั้งหลาย เร่เข้ามามาฟังผมสาธกไม่ลามกจกเปรตใดๆไม่เครียดจ้า ฟรีจ้า เมื่อต่างคนต่างรุมล้อมเข้ามามากขึ้นแล้ว ทั้งทางซ้ายก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์ปูแล้ว ทางขวาก็เอาเสื่อหมอนมากะฟังยาว ข้างหน้าก็ตาแป๋ว ทุกคนเงียบสายตาจ้องมายังสะพั่งเป็นจุดเดียว สะพั่งพ่นควันบุหรี่ออกเป็นลำยาวขึ้นบนท้องฟ้า มองซ้ายมองขวาไม่มีตำรวจมาจับปรับสองพันแล้วก็ขยี้บุหรี่เสีย แล้วจิบน้ำชาคำหนึ่ง สายตาที่กระวนกระวายของทุกผู้จับจ้องมองแป๋วแหวว จากประกายตาที่นุ่มนวลสนุกสนานเริ่มเขม็งเกรียวขึ้นทุกที ในความเงียบนั้นเงียบจนราวจะได้ยินเสียงลมหายใจ อะแฮ่ม สะพั่งเรียกน้ำลายให้ชุ่มปากเตรียมตัวสาธก

30 มีนาคม 2551 22:41 น.

สาระรัก

สะพั่งสะท้านไมภพ

ไม่มีสาระอะไรเลยหรือนี่
ผม สะพั่ง ก็รู้ตัวดีว่าการที่ได้เปิดเว็บโป๊ดูเนี่ยมันไม่ได้สาระอะไร แต่นึกๆไปอีกทีถ้ามีอินเตอร์เน็ตแล้วไม่เปิดรูปโป๊ หรือ คลิปโป๊ ดู เนี่ย แล้วมันจะลงทุนเสียตังค์ซื้อมาทำพระแสงอะไร สะพั่งยักไหล่แล้วหัวเราะเคี๊ยกๆ ยังคงหมกมุ่นวุ่นวายกับภาพลามกจกเปรตอยู่
ในช่วงแวบหนึ่งของความอยากรู้ เขาได้ลองใช้เซริจเอ็นจิ้น หลายๆตัวลองค้นหาเรื่องราวที่สะพั่งสนใจ ยกตัวอย่างเช่น พลนิกรกิมหงวน ก็เจอข้อมูลเป็นแผ่นๆ จะเรียกเป็นเข่งๆแบบเดิมไม่ได้อีกแล้วเพราะว่าสมัยนี้อะไรๆก็อยู่ในดีวีดีขนาดสี่จุดห้าจิ๊กกะไบท์ได้แล้ว ในห้วงแวบเดียวของความอยากรู้เราสามารถหาได้มาง่ายกว่าในอดีตที่ต้องไปห้องสมุดไปคัดลอก หรือ จ้างเขาโรเนียวกลับบ้านมาอ่านมาตัดต่อ มาตัดแล้วเอาแป้งเปียกมาแปะ สบายกว่ากันเยอะเลย
แต่ปัญหาของสะพั่งก็มีเนื่องจากว่า ผมได้เก็บข้อมูลต่างๆที่ตนสนใจไว้เยอะมากด้วยความโลภและยังยึดติดว่าเป็นของกู ยังมีอัตตาสูง จึงทำให้ข้อมูลที่เก็บไว้เก็บไว้ รวมทั้งรูปโป๊ หรือคลิปโป๊ ด้วยกลายเป็นขยะในโลกสมัยนิวเวฟไปซะแล้วและที่แน่ๆมันจะปวดหัวมากขึ้นเวลาที่ต้องการจะใช้ข้อมูลตัวใดตัวหนึ่งขึ้นมาหรือเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา เพราะมันจะไม่รู้อยู่ว่าที่เราต้องการมันจะอยู่ที่แผ่นไหน และอยู่ในโฟลเดอร์ชื่ออะไร แต่แล้วก็ต้องมาเซริจเอาใหม่ ก็เป็นอันว่าไอ้ที่เก็บไว้เก่าๆก็เลยเป็นของเก็บมีไว้เพื่อเก็บ แค่นั้น
สะพั่งเอ๋ยสะพั่ง นึกแล้วโลกนี้มันก็บ้าพอสมควร ในสังคม ในทีวี ต่อหน้าคน ทุกคนจะกรีดกรายเฉิดฉาย ดัดเสียงพูด ประดับประดา ฉาบแต่งโรยผักชีเสียซะเต็มประดา เพื่อเพียงให้เขารู้ว่า เป็นคนมีเกียรติยศ เกียรติศักดิ์ ร่ำรวย เลิศหรู มาตรฐานการครองชีพสูง ความรู้สูง มีเงิน เป็นคนดี หลายร้อยแปดพันประการ จะไปว่าพวกเขามากก็ไม่ได้ เขาก็จะต่อว่าเราเป็นพวกองุ่นเปรี้ยว หรือพวกอิจฉาตาร้อน ไปๆมาๆก็อาจจะเยาะเราเล่นว่า เราเป็นพวกหนอนในเวจ ที่ไม่ต้องทำอะไรก็มีกินไปกระมัง แล้วทำไมเวลาเราจะต่อล้อต่อเถียงเราก็ไม่เคยจะชนะคะคานเขาได้สักที แม้แต่เมียและลูกของตน หรือเพื่อนบ้านข้างบ้านเวลาที่ทะเลาะกันทีไรผมก็ไม่เคยจะชนะเขาได้สักที
ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่สอนให้คนอดทนอดกลั้น ยอมรับในความพ่ายแพ้และปลงใจให้สงบทนอยู่ได้อย่างสันติ และจะเหมาะสมแน่ละหรือหากต้องเสียเปรียบอยู่เรื่อยๆไป โดยคิดว่าเป็นเวรกรรมที่ต้องชดใช้ในชาตินี้เพื่อใช้หนี้ในชาติที่แล้ว
ผมเห็นการทำงานของข้าราชการยกตัวอย่างเช่น หน้าที่ต้องไปรบ แต่ก็กลับไม่ได้ไปรบ แต่ดันไปทำอย่างอื่น เป็นต้น อันนี้เป็นตัวอย่างที่เข้าใจได้ง่ายที่สุด หรือการบริหารงานที่ละเลยคนมุ่งมั่นในการทำงานขึ้นมาคุมงาน แต่ก็ทำไปแล้ว ผม สะพั่งนั่งคิดไปเครียดไป สมองที่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวที่ล้วนไร้สาระทั้งสิ้น เมื่อเครียดทีก็จะลุกไปหาน้ำเย็นๆดื่มให้ชื่นใจพักผ่อนสักพักเมื่อพร้อมแล้วก็มานั่งประจำหน้าจอต่อ
วันเวลาจากไปอย่างโบยบินในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ หรือหนึ่งเดือน หรือหนึ่งปี มันช่างปรู๊ดปร๊าดว่องไวยิ่งกว่าลมพายุทอนาโดเสียอีก สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นก็คือความอยาก หรือ กามฉันทะ ที่เป็นเรื่องที่ละเอียดยิ่งที่จะเข้าใจ แต่เมื่อใดที่หากเข้าใจได้อย่างถ่องแท้แล้วเมื่อนั้นแหละก็จะสามารถละได้อย่างแท้จริงเมื่อนั้น คิดได้แค่นี้ ก็หัวเราะเคี๊ยกๆอีก ทำเป็นเก่งอีกแล้ว นึกไปนึกมาก็เหมือนกับการเชียร์ฟุตบอลไทย คนเชียร์ตะโกนลั่นให้นักฟุตบอลทำอย่างโน้นอย่างนี้ หากลองให้คนเชียร์ลงไปวิ่งหน้าบานบ้าง วิ่งไปกลับมารอบเดียวคงยกมือขอให้เปลี่ยนตัวมาเล่นแทนซะมากกว่า
สะพั่งย้อนนึกไปถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่มีดีกรีเป็นถึงด๊อกเตอร์ ซึ่งมีคำนิยมว่าเขาเป็นผู้ที่ไม่มีสาระ มีแต่สัพเพกับเหระ คือบางทีที่ประเทศเราเป็นแบบนี้บางทีนะครับ ในแง่คิดของพั่งคิดว่า อาจเนื่องมาจากการที่พยายามจะกระทำให้ทุกเรื่องมีสาระก็เป็นได้ ยกตัวอย่างการเซ็นเซ่อในหนัง แค่ยกแก้วเหล้าดื่มก็ไม่เห็นอะไรแล้ว จุดนี้เองครับ ในแง่ของผู้ที่มักใหญ่ใฝ่สูงและใฝ่ชื่อเสียงลาภยศ มักจะเสแสร้งแกล้งดัดให้คนอื่นเห็นของดี ดี และปกปิดความไม่ดี ชื่อเสียงชั่วร้ายเอาไว้ หรือความละโมภคดโกงหรือขยะแขยงโสมาป่าเถื่อนเอาไว้อย่างสุดๆ
ยอมรับครับว่า ผมมีความสุขกับเรื่องราวที่ไร้สาระอย่างบ้าคลั่ง สะพั่งสะดุ้ง ลืมตัวอีกแล้วนึกไปอีกแล้วว่าตนเองเก่ง ตนเองดีเลิศ ตัวเองเป็นคนชั้นสูง ตนเองสูงส่ง ถึงบรรทัดสุดท้ายอีกแล้ว ว่าถ้าตัวอย่างที่คิดว่าดียังทำตัวแบบที่ไม่เห็นลับหลัง และยังหน้าไหว้แบบนี้ คนที่มีสาระทั้งวันอย่างคนอื่นที่ไม่ใช่ผมเนี่ย จะเรียกว่าเป็นตัวอะไรดี สำหรับผม ผมไม่มีสาระอยูแล้วครับทุกๆวัน

30 มีนาคม 2551 22:39 น.

มันมีสาระไหม

สะพั่งสะท้านไมภพ

ไม่มีสาระอะไรเลยหรือนี่
ผม สะพั่ง ก็รู้ตัวดีว่าการที่ได้เปิดเว็บโป๊ดูเนี่ยมันไม่ได้สาระอะไร แต่นึกๆไปอีกทีถ้ามีอินเตอร์เน็ตแล้วไม่เปิดรูปโป๊ หรือ คลิปโป๊ ดู เนี่ย แล้วมันจะลงทุนเสียตังค์ซื้อมาทำพระแสงอะไร สะพั่งยักไหล่แล้วหัวเราะเคี๊ยกๆ ยังคงหมกมุ่นวุ่นวายกับภาพลามกจกเปรตอยู่
ในช่วงแวบหนึ่งของความอยากรู้ เขาได้ลองใช้เซริจเอ็นจิ้น หลายๆตัวลองค้นหาเรื่องราวที่สะพั่งสนใจ ยกตัวอย่างเช่น พลนิกรกิมหงวน ก็เจอข้อมูลเป็นแผ่นๆ จะเรียกเป็นเข่งๆแบบเดิมไม่ได้อีกแล้วเพราะว่าสมัยนี้อะไรๆก็อยู่ในดีวีดีขนาดสี่จุดห้าจิ๊กกะไบท์ได้แล้ว ในห้วงแวบเดียวของความอยากรู้เราสามารถหาได้มาง่ายกว่าในอดีตที่ต้องไปห้องสมุดไปคัดลอก หรือ จ้างเขาโรเนียวกลับบ้านมาอ่านมาตัดต่อ มาตัดแล้วเอาแป้งเปียกมาแปะ สบายกว่ากันเยอะเลย
แต่ปัญหาของสะพั่งก็มีเนื่องจากว่า ผมได้เก็บข้อมูลต่างๆที่ตนสนใจไว้เยอะมากด้วยความโลภและยังยึดติดว่าเป็นของกู ยังมีอัตตาสูง จึงทำให้ข้อมูลที่เก็บไว้เก็บไว้ รวมทั้งรูปโป๊ หรือคลิปโป๊ ด้วยกลายเป็นขยะในโลกสมัยนิวเวฟไปซะแล้วและที่แน่ๆมันจะปวดหัวมากขึ้นเวลาที่ต้องการจะใช้ข้อมูลตัวใดตัวหนึ่งขึ้นมาหรือเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา เพราะมันจะไม่รู้อยู่ว่าที่เราต้องการมันจะอยู่ที่แผ่นไหน และอยู่ในโฟลเดอร์ชื่ออะไร แต่แล้วก็ต้องมาเซริจเอาใหม่ ก็เป็นอันว่าไอ้ที่เก็บไว้เก่าๆก็เลยเป็นของเก็บมีไว้เพื่อเก็บ แค่นั้น
สะพั่งเอ๋ยสะพั่ง นึกแล้วโลกนี้มันก็บ้าพอสมควร ในสังคม ในทีวี ต่อหน้าคน ทุกคนจะกรีดกรายเฉิดฉาย ดัดเสียงพูด ประดับประดา ฉาบแต่งโรยผักชีเสียซะเต็มประดา เพื่อเพียงให้เขารู้ว่า เป็นคนมีเกียรติยศ เกียรติศักดิ์ ร่ำรวย เลิศหรู มาตรฐานการครองชีพสูง ความรู้สูง มีเงิน เป็นคนดี หลายร้อยแปดพันประการ จะไปว่าพวกเขามากก็ไม่ได้ เขาก็จะต่อว่าเราเป็นพวกองุ่นเปรี้ยว หรือพวกอิจฉาตาร้อน ไปๆมาๆก็อาจจะเยาะเราเล่นว่า เราเป็นพวกหนอนในเวจ ที่ไม่ต้องทำอะไรก็มีกินไปกระมัง แล้วทำไมเวลาเราจะต่อล้อต่อเถียงเราก็ไม่เคยจะชนะคะคานเขาได้สักที แม้แต่เมียและลูกของตน หรือเพื่อนบ้านข้างบ้านเวลาที่ทะเลาะกันทีไรผมก็ไม่เคยจะชนะเขาได้สักที
ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่สอนให้คนอดทนอดกลั้น ยอมรับในความพ่ายแพ้และปลงใจให้สงบทนอยู่ได้อย่างสันติ และจะเหมาะสมแน่ละหรือหากต้องเสียเปรียบอยู่เรื่อยๆไป โดยคิดว่าเป็นเวรกรรมที่ต้องชดใช้ในชาตินี้เพื่อใช้หนี้ในชาติที่แล้ว
ผมเห็นการทำงานของข้าราชการยกตัวอย่างเช่น หน้าที่ต้องไปรบ แต่ก็กลับไม่ได้ไปรบ แต่ดันไปทำอย่างอื่น เป็นต้น อันนี้เป็นตัวอย่างที่เข้าใจได้ง่ายที่สุด หรือการบริหารงานที่ละเลยคนมุ่งมั่นในการทำงานขึ้นมาคุมงาน แต่ก็ทำไปแล้ว ผม สะพั่งนั่งคิดไปเครียดไป สมองที่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวที่ล้วนไร้สาระทั้งสิ้น เมื่อเครียดทีก็จะลุกไปหาน้ำเย็นๆดื่มให้ชื่นใจพักผ่อนสักพักเมื่อพร้อมแล้วก็มานั่งประจำหน้าจอต่อ
วันเวลาจากไปอย่างโบยบินในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ หรือหนึ่งเดือน หรือหนึ่งปี มันช่างปรู๊ดปร๊าดว่องไวยิ่งกว่าลมพายุทอนาโดเสียอีก สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นก็คือความอยาก หรือ กามฉันทะ ที่เป็นเรื่องที่ละเอียดยิ่งที่จะเข้าใจ แต่เมื่อใดที่หากเข้าใจได้อย่างถ่องแท้แล้วเมื่อนั้นแหละก็จะสามารถละได้อย่างแท้จริงเมื่อนั้น คิดได้แค่นี้ ก็หัวเราะเคี๊ยกๆอีก ทำเป็นเก่งอีกแล้ว นึกไปนึกมาก็เหมือนกับการเชียร์ฟุตบอลไทย คนเชียร์ตะโกนลั่นให้นักฟุตบอลทำอย่างโน้นอย่างนี้ หากลองให้คนเชียร์ลงไปวิ่งหน้าบานบ้าง วิ่งไปกลับมารอบเดียวคงยกมือขอให้เปลี่ยนตัวมาเล่นแทนซะมากกว่า
สะพั่งย้อนนึกไปถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่มีดีกรีเป็นถึงด๊อกเตอร์ ซึ่งมีคำนิยมว่าเขาเป็นผู้ที่ไม่มีสาระ มีแต่สัพเพกับเหระ คือบางทีที่ประเทศเราเป็นแบบนี้บางทีนะครับ ในแง่คิดของพั่งคิดว่า อาจเนื่องมาจากการที่พยายามจะกระทำให้ทุกเรื่องมีสาระก็เป็นได้ ยกตัวอย่างการเซ็นเซ่อในหนัง แค่ยกแก้วเหล้าดื่มก็ไม่เห็นอะไรแล้ว จุดนี้เองครับ ในแง่ของผู้ที่มักใหญ่ใฝ่สูงและใฝ่ชื่อเสียงลาภยศ มักจะเสแสร้งแกล้งดัดให้คนอื่นเห็นของดี ดี และปกปิดความไม่ดี ชื่อเสียงชั่วร้ายเอาไว้ หรือความละโมภคดโกงหรือขยะแขยงโสมาป่าเถื่อนเอาไว้อย่างสุดๆ
ยอมรับครับว่า ผมมีความสุขกับเรื่องราวที่ไร้สาระอย่างบ้าคลั่ง สะพั่งสะดุ้ง ลืมตัวอีกแล้วนึกไปอีกแล้วว่าตนเองเก่ง ตนเองดีเลิศ ตัวเองเป็นคนชั้นสูง ตนเองสูงส่ง ถึงบรรทัดสุดท้ายอีกแล้ว ว่าถ้าตัวอย่างที่คิดว่าดียังทำตัวแบบที่ไม่เห็นลับหลัง และยังหน้าไหว้แบบนี้ คนที่มีสาระทั้งวันอย่างคนอื่นที่ไม่ใช่ผมเนี่ย จะเรียกว่าเป็นตัวอะไรดี สำหรับผม ผมไม่มีสาระอยูแล้วครับทุกๆวัน