หลายชาติเชื้อเผ่าพงศ์ขวักไขว่ พิสมัยฉายฉายาอัธยาศัย มืดลงแล้วเรือไฟสวยสมใจ เย็นฤทัยพระพายพัดผ่านไป สู้ดั้นด้นบินฝ่าหมกลอยล่องเมฆ ปลีกวิเวกพเนจรไม่ขานไข ทุกข์แสนง่ายสุขหายากต้องบากไกล จรไลจรลีต่างภารา เฝ้าระลึกถึงมาตุภูมิถิ่นกำเนิด แสนประเสริฐทุกสิ่งล้วนดีกว่า จะข้าวของเครื่องกินสรรพยา หน้าตานิสัยใจคอ ต้องสะอื้นกลืนน้ำตาขมขม เพราะอกตรมเจ็บปวดร้าวรวดหนอ โดนหักหลังปู้ยี่ยำตะครั้นครอ สุดจะท้อล้อชื่อหาดอนาถใจ