16 มกราคม 2550 11:29 น.
สองร่าง
จะรักกันต่อไปได้อย่างไรเล่า
ในเมื่อเขาคนของเธอยังเพ้อหา
เขามาก่อนฉันมาหลังจนปัญญา
จะฉุดยื้อเธอมาเคียงข้างกาย
เห็นใจเขาที่เฝ้ารักเฝ้าถนอม
ฤาจะยอมให้เธอจากพรากมาได้
ให้คนก่อนที่รักเธอสบายใจ
ฉันจะเป็นคนไปจากเธอเอง
ถึงฉันรักเธอมากสักเพียงไหน
จำจะต้องตัดใจไปให้ได้
ไม่ขอเป็นคนที่พรากคนรักใคร
จะตัดใจถึงเหลือเยีอเพื่อตัวเอง
จงรักเขาให้มากอย่าจากหนี
เธอโชคดีมีเขาอยู่อย่าข่มเหง
จงรักเขาเชื่อใจกันอย่าหวั่นเกรง
ส่วนตัวฉันรักตัวเองเท่านั้นพอ
9 มกราคม 2550 17:20 น.
สองร่าง
นั่งเหงาเหงา หวนคำนึง ถึงวันเก่า
วันที่เราได้รู้จักรักครั้งแรก
มันหวาดหวั่น สั่นไหว ใจเต้นแปลก
รักครั้งแรก แปลกใจจริง แต่ยินดี
คราครั้งนั้นฉันอยู่ชั้นมัธยมหนึ่ง
แต่แอบซึ้งตรึงใจปักรักรุ่นพี่
เพียงเห็นหน้าได้สบตารู้ทันที
เขาคนนี้คือรักแรกน่าแปลกใจ
เพียรตามหาทุกเวลาตรงที่เก่า
เพียงแค่เงา ยังอยากชิด สนิทใกล้
เพียรเดินตามอยู่ห่างห่าง อย่างเกรงใจ
กลัวว่าใครจะนินทาว่าให้อาย
เรามอหนึ่ง พี่มอหก ตลกนัก
เด็กหนอเด็กใยใจปักรักเขาได้
รอถึงวันที่เรียนจบคงเสียดาย
หากไม่บอกความในใจให้รู้กัน
หน้าส่วนตัว
1623
