26 เมษายน 2548 18:29 น.
สองร่าง
นอนทอดร่างบนเปลไกวใจว่างเปล่า
ระหว่างเสาไม้สักใหญ่ ใต้ถุนบ้าน
เสียงนกกา ลมพัดพลิ้ว ลู่ใบตาล
เห็นสายธาร ไหลผ่านไป ใจชุ่มเย็น
ธรรมชาติ แห่งบ้านป่า พาฉงน
เกิดเป็นคน เมืองใหญ่ ไม่พบเห็น
ยินน้ำตก ไหลพัดผ่าน ซ่านกระเซ็น
มองเห็นปลา ว่ายน้ำเย็น เล่นน้ำกัน
เสียงนกร้อง อยู่ไกล ไกล ในพุ่มไม้
ลองมองไป สายตา หาได้เห็น
ต้นไม้ใหญ่ รอบ รอบกาย ให้ร่มเย็น
สกุณา อยอกล้อเล่น เป็นสุขใจ
คงได้ยล บรรยากาศ แค่ค่ำนี้
อีกเพียงหนึ่งราตรีจะลาจาก
หวลคืนสู่ เมืองใหญ่ ที่พลัดพราก
จำลากจาก บ้านป่า จำลาไป
22 เมษายน 2548 18:21 น.
สองร่าง
จะรักแล้วจะรักใครให้รักเถิด
ความรักเกิดขึ้นที่ใจ ให้สุขสันต์
หากมีรัก จะรักใคร ให้ยืนยัน
ให้รักกัน รักมั่น ทุกวันคืน
โชคชะตานำพาให้เราได้พบ
มาบรรจบได้พบกันวันฟ้าใส
เมื่อมีรัก รักกันแล้ว ด้วยหัวใจ
แม้ฟ้ามืด หมองมัวไป ใจมีกัน
มีรักอยู่ดูแลรัก อย่าหักจิต
ใช้ความคิด ตริตรองดู จนรู้แน่
มีรักแล้ว ถนอมไว้ คอยดูแล
มีรักแท้ อย่าปล่อยไป ให้ใจมัว
อย่าให้โกรธ นำพาให้ ใจเจ็บปวด
ดั่งเหมือนขวด แก้วบิ่นไป ให้ใจหาย
ความรักแท้ แม้ปล่อยไป ให้เสียดาย
ใจสลาย รักหมองมัว ตัวเราเอง
จะถนอมรักเอาไว้ ให้ยืนยั่ง
จะมีมั่ง หรือยากแค้น แดนใดหนอ
จะทนอยู่ สู้เพื่อเธอ ไม่รั้งรอ
จะยืนต่อ รอตรงนี้ ไม่หนีไป
อันความรักพูดยากหากเกิดแล้ว
คงไม่แคล้วรักปนเศร้าเคล้ากันหนอ
ให้เข้าอกเข้าใจกันเท่านั้นพอ
อย่ารีรอ บอกรักกัน ทุกวันเอย...........
11 เมษายน 2548 11:21 น.
สองร่าง
สัญญาเช่าเรานั่งทำกันต่อหน้า
นั่งมองตา ใช้วาจา หาเหตุผล
ตกลงว่า จะแก้ไข ชั้นล่างบน
เราไม่บ่น และตกลง ตามวาจา
อยู่มาได้ ไม่กี่เดือน เกลื่อนปัญหา
ทั้งหลังคา พื้นบ้าน และบานเกร็ด
ใช่ไม่เสร็จ แต่ไม่ทำ ตามคำขอ
ยังไม่พอ เรื่องไฟฟ้า หาได้ทำ
จ่ายค่าเช่า อาจบางที มีล่าช้า
เป็นธรรมดา เรื่องอย่างนี้ ต้องมีบ้าง
ปัญหามี อาจบางที เงินเจือจาง
ไม่หายห่าง ผมยังจ่าย ให้ทุกเดือน
เรื่องไฟฟ้า สำคัญ ทุกวันใช้
และคุณให้สัญญามาแต่ต้น
ว่าจะทำ จะเปลี่ยนใหม่ ให้ใช้ทน
แต่วันนี้เปลี่ยนคน มาพูดจา
จะให้คุยกับใครผมใคร่ถาม
ไม่อยากตามหาเหตุผลกับคนใหม่
ผมขอคนที่สามารถตัดสินใจ
บอกผมได้ ว่าเรื่องไหน จะไม่ทำ
อย่ามาให้ความหวัง เพียงคำหวาน
ผมเช่าบ้านคุณอยู่ คุณรู้ไหม
ความสะดวกอุ่นใจ ผมอยากได้
พูดทำไม พูดแต่ปาก หากไม่ทำ
บอกตามตรง ว่าผมเสีย ความรู้สึก
ผมเคยนึกอยากจะอยู่ให้นาน นาน
แต่คุณใช้วาจามาล้างผลาญ
คงไม่นานผมย้ายออก บอกไว้เลย
พูดมาได้ไม่ใช่ความรับผิดชอบ
แรกผมถาม คุณก็ตอบ จะทำให้
แล้ววันนี้ ที่คุณทำ หมายความว่าไง
แล้วจะให้ผมทำไงช่วยตอบที
ไอ้บานเกร็ด เท็จจริง จะอย่างไร
ถามมาได้จะให้ทำในวันไหน
บอกคุณแล้ว แล้วคุณตอบ มาว่าไง
มาไม่ได้ ยังไม่ว่าง แล้วพลางลืม
เรื่องหลังคา ฝนก็รั่ว ครัวชื้นแฉะ
คุณนั่นแหล่ะที่บอกว่าจะทำให้
ทั้งในบ้าน มีรังปลวก พวกกินไม้
คงอยู่ได้ไม่กี่วัน บ้านก็พัง
จะติดแอร์ได้ไหมผมใคร่ถาม
คุณบอกว่าจะตามช่างมาทำให้
คุณบอกว่าจะหาช่างมาทำไฟ
เปลี่ยนให้ใหม่ เพิ่มแอมไฟ ให้ได้เลย
จนวันนี้ไฟฟ้าเกินแล้วเกิดช๊อต
มีตลอด ปัญหา บ้านบ้านี่
ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
บอกผมทีคุณจะทำหรือไม่ทำ
ผมเช่าคุณ คุณได้เงินเชิญมาคิด
คุณทำผิดคำสัญญาที่ว่าไว้
จะให้ผมเรียกแทนคุณว่าอย่างไร
คนสับปรับ จะได้ไหม ครับคุณ คุณ....
11 เมษายน 2548 09:20 น.
สองร่าง
แล้ววันนี้วันที่รอก็มาถึง
ใจยังซึ้งถึงปีก่อน ร้อนเหลือหลาย
ออกเล่นน้ำ ตากแดด แผดเผากาย
แต่ไม่วายเล่นต่อ ก็เพราะมันส์
เที่ยวสงกรานต์ปีนี้ต้องสนุก
เพราะมีสุขเที่ยวไปกับใจฉัน
ไปกับคนที่รู้อยู่ว่ารักกัน
ที่สำคัญเรารักกันมานานปี
จะขับรถจากกรุงเทพในตอนเช้า
ไม่ซึมเซา เราขับ ให้แฟนนั่ง
มีขนม มีลูกอม มีเพลงฟัง
มีแฟนนั่งข้างเคียงให้เมียงมอง
จะแวะปั๊ม ตามประสา เฮฮาเรื่อย
กินเรื่อยเปื่อยข้างทาง ระหว่างหิว
ขับเรื่อย เรื่อย ไปเอื่อย เอื่อย มองดูวิว
ลูบไล้ผิว แล้วหลิ่วตา มองหน้ากัน
8 เมษายน 2548 17:59 น.
สองร่าง
มองนาฬิกา ที่ข้างฝา ห้องทำงาน
อีกไม่นาน หมดเวลา พาสุขสันต์
เลิกงานแล้ว ชวนเพื่อน เพื่อน ไปกินกัน
เต็มความมัน ที่โรงเบียร์ตะวันแดง
นึกถึงเบียร์ สูงสุดตา จุห้าลิตร
นั่ง นั่งคิด จะกินได้กี่ลิตรหนอ
คิดแล้ว นั่ง คิดดู แล้วอยู่รอ
หัวหน้าหนอ ขอไปก่อนตอนนี้เลย (5555)
จะจิบเบียร์ ฟังเพลงครึ้นเครงใจ
กินเข้าไป กับแกล้ม แถมขาหมู
อีกทั้งคนสวยหล่อขอมองดู
มันสุดกู่ สู้ตาย ไม่อายใคร
แต่ตอนกลับนี่สิ คงลำบาก
ถ้าเกิดหากว่าโดนเป่าทำไงหนอ
ตัดสินใจ เก็บรถเรา ไม่รั้งรอ
แล้วก็ขอใคร ๆ ว่า (ขอไปด้วยคนนะ ...55555)
หน้าส่วนตัว
925
