หน้าส่วนตัว
เป็นแค่คนบนพื้นดินเพียงคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งไม่มีวันพบเธอได้
โลกของเธอกับฉันต่างเกินไป
แต่ทำไมฟ้ากว้างใหญ่พาพบเจอ
---
อาจเป็นเพราะดวงดาวบนฟากฟ้า
ที่ให้ความเมตตามาเสมอ
เพียงให้เราพบกันฉันและเธอ
ไม่พร่ำเพ้อโดดเดี่ยวและเดียวดาย
---
แต่เมื่อพบคบกับเธอในวันนี้
ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาฟ้าพลันใส
นอนหลับฝันก็แสนอุ่นกรุ่นหัวใจ
หากจากไกลใจคงหยุดสุดที่เธอ
---
ลมคงพัดใจเธอมาจากฟากฟ้า
สายฝนรักปล่อยปลดมาจากฟ้าเผลอ
ความห่วงหาอ้อนวอนดินละเมอ
ให้ฉันนั้นเคียงคู่เธอตลอดไป
1147
