30 มิถุนายน 2549 00:21 น.
สร้อยแสงแดง
อยากรักกันผ่านกลอนจึงวอนบอก
คงไม่ชอกไม่ช้ำทำหมองศรี
ใครอยากรักวานเอ่ยเผยวจี
Virtually รักกันคงขันนัก
ฉันมาเยี่ยมทีไรใจเป็นสุข
เห็นเพื่อนมีความสุขคลายทุกข์หนัก
ขอบคุณเพื่อนหญิงชายที่ท้วงทัก
จนอยากพักหัวใจไว้ตรงนี้
ขอบคุณเพื่อนที่ท่านหมั่นมาเยี่ยม
แนะนำเหลี่ยมคูกลอนสอนให้พี่
ราชิกา อัลมิตรา ดารณี
MomManSan น่าตีพี่ดีใจ
น้องแดดเช้า เฝ้าแถลงแย่งกันแซว
น้องกระต่ายฯคอยตะแหง่วแซวใช้ได้
แสงไร้เงา อีก แทนคุณแทนไทย
แมงกุ๊ดจี่ นั่นไง ใช่ดอกบัว
หยาดอรุณ อัสสุ อีกไรไก่
ผู้หญิงไร้แม้เงาเฉาแสงสลัว
ทั้ง silky goldfish เมฆหม่นมัว
ปราณรดีวรรณระรัว ฟาเรไร
คนไม่สมหวังในรักให้หนักอก
ต้นเกดกกเพียงพลิ้วแลนางไม้
ท่องเมฆากรวดสีฟ้ามือไหม้พาย
ทะเลใจมาครองรองเท้าผ้าใบ
กุ้งหนามแดงทางแสงดาวแลแอ๊ปเปิล
กัณมัทรี keekie Tuam น้อมใจให้
บุญมี เท่ห์ลีซอ ขอขอบใจ
เล็บมังกร ทิกิ ใช่ ขอบใจคุณ
ทั้งปักษาวายุ มุมานะ
โอคาลิปโซ ล่ะ วาทะ น่าหัวหมุน
สองสามสิบสามอีกคนที่การุณ
ผู้หญิงช่างฝัน ขอบคุณที่จุนเจือ
27 มิถุนายน 2549 16:42 น.
สร้อยแสงแดง
ครั้นปลายฝนต้นหนาวพี่เหงาหนัก
ด้วยใจภักดิ์รำลึกนึกถึงเจ้า
ฝนสุดท้ายก็ไม่คลายใจสองเรา
พี่คอยเฝ้าคิดถึงติดตรึงตรา
ยิ่งลมผ่าวผิวให้หวิววาบ
เย็นกำซาบถึงทรวงยิ่งห่วงหา
แม้ตัวไกลใจแอบแนบกานดา
โอ้แม่ดอกไม้ป่าข้าเหงาจัง
แม้สิ้นแสงสุรีย์ยังมีเจ้า
เคยพนอคลอเคล้าแต่หนหลัง
เคยพูดจาอ้อล้อพอน่าฟัง
ตราบที่ยังมีน้องประคองเคียง
แม้โลกมืดมิดไปไร้สีแสง
แม้โลกแล้งลงไปไร้โสตเสียง
มีอยู่แต่จอมขวัญจำนรรเรียง
ชีวิตนี้ขอเพียงมีแต่เธอ
ดอกไม้ป่าดอกนี้พี่หวงนัก
กลัวใครรานหาญหักรักเสมอ
กลัวเขาเด็ดกลีบช้ำย้ำละเมอ
แล้วยังเผลอทิ้งเจ้าให้เฉาตรม
ทำอย่างไรจึงจะให้หายคิดถึง
เหมือนโดนมีดปักตรึงถึงไรผม
ทำอย่างไรจึงจะหายคลายระทม
เหมือนตกตมเกือบตายหัวใจช้ำ
ลืมอย่างไรลืมไม่ได้ไม่คลายห่วง
มิใช่ลวงแกล้งปอกลอกถลำ
ดอกไม้ป่าดอกนี้พี่จดจำ
แม้ระกำรันทดสะกดใจ
27 มิถุนายน 2549 11:30 น.
สร้อยแสงแดง
When I need you,
I just close my eyes and Im with you
And all that I so want to give you.
Its only a heartbeat away
When I need love,
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love.
Keeping me warm night & day.
Miles & miles of empty space in between us
A telephone cant take the place of your smile
But you know I wont be travellin forever
Its cold outside. But hold out, and do like I do
When I need you,
I just close my eyes and Im with you
And all that I so want to give you babe.
Its only a heartbeat away
Its not easy when the road is your driver
Honey thats a heavy load that we bear
But you know I wont be travellin a lifetime
Its cold outside. But hold out, and do like I do .. Oh I need you
When I need love,
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love.
Keeping me warm night & day.
When I need you
I just close my eyes and youre right here by my side
Keepin me warm night & day
I just hold out my hands. I just hold out my hands.
And Im with you darlin. Yes Im with you darlin.
And all I wanna give you. Its only heartbeat away
เมื่อยามที่พี่ครวญหวลถึงเจ้า
พี่หลับตาก็ได้เคล้าดวงสมร
พี่ให้เธอแค่นั้นพลันอาวรณ์
แค่เสียงอ้อนจากใจเราไกลกัน
เมื่อคราใดพี่ครวญหวลหารัก
แค่ยื่นมือสมัครรักกระสัน
พี่ก็ได้สัมผัสเรารักกัน
ด้วยรักนั้นผูกพันทุกวันคืน
แม้จะอยู่แสนห่างระหว่างเรา
เสียงโทรคุยก็ไม่เท่าเจ้ายิ้มชื่น
เธอคงรู้พี่ไม่ไปไหนอื่น
เพียงเธอยื่นมือมาหาพี่วอน
เมื่อยามที่พี่ครวญหวลถึงเจ้า
พี่หลับตาก็ได้เคล้าดวงสมร
พี่ให้เธอได้แค่นั้นนะบังอร
แค่เสียงอ้อนจากใจเราไกลนาน
มันไม่ง่ายที่ปล่อยใจไหลล่องเรื่อย
เราคงเหนื่อยตามรักสมัครสมาน
พี่คงไม่ท่องไปให้เกินการ
เพียงประสานมือมาจะขอพร
เมื่อยามที่พี่ครวญหวลถึงเจ้า
พี่หลับตาก็ได้เคล้าดวงสมร
พี่ให้เธอได้แค่นั้นนะบังอร
แค่เสียงอ้อนจากใจเหมือนใกล้กัน
27 มิถุนายน 2549 00:07 น.
สร้อยแสงแดง
อรุณรอนอ่อนสิ้นแล้ว สุรีย์
วสันต์ตามราวี หม่นไหม้
เมฆาพาทับทวี ทรงกลด สลดแฮ
เหม่อมองแผ่นฟ้าใช่ ก่นเศร้า อาดูร
มองฟ้านภาหม่น
เหมือนดั่งคนทนโศกศัลย์
นั่งคิดจิตประหวั่น
ช่างเหมือนฉันยามเดียวดาย
รักคนมีคนรัก
มันสุดผลักหทัยหมาย
แค่คิดยังเสียดาย
แต่ไมตรียังมีมา
หันหลังให้กับเธอ
ใจชะเง้อทุกเพลา
แอบดอดลอดสายตา
ใจของข้าน่าโบยนัก
รักเขาอยู่ฝ่ายเดียว
ใจยังเสียวเขาไม่รัก
อยากพบประสบพักตร์
ถามว่ารักสักหน่อยไหม
ถ้าไม่ไม่ต้องตอบ
ขอเพียงชอบก็ดีใจ
ไม่ชอบแค่ขอบใจ
ฉันคงไม่ต้องเพ้อพร่ำ
แต่นี่ดูมีหวัง
แม้จะยังหวังรักจำ
แค่จิตคิดน้อมนำ
ฉันคงจำจนวันวาย
23 มิถุนายน 2549 22:30 น.
สร้อยแสงแดง
หมอกเมฆลอยคล้อยโค้งลงเรี่ยเรี่ย
กระจายเกลี่ยแผ่นผาดารดาษ
ทิวเทือกเขียวชุ่มฉ่ำดั่งน้ำวาด
ผากระดาษดูทะมึนชื่นด้วยฝน
สายลมโชยเอื่อยเอื่อยเลื้อยเลาะผา
สกุณาแกว่งกวัดสะบัดขน
อากาศเย็นสบายคลายกมล
ละอองฝนโปรยปรายสุดสายตา
ฉันนั่งอยู่เงียบเงียบเย็นเฉียบใจ
คิดถึงใครคนดีสิเนหา
คิดถึงเราหรือไม่สุดไขว่คว้า
ทายอุราถูกไหมดวงใจเรา
จนแดดอ่อนย้อนส่งสุรีย์โรย
ลมที่โชยกลับสงบลบเหลี่ยมเขา
ผาก็ร้อนชง่อนแรงด้วยแสงเงา
ดั่งจะเผาใจจิตคิดคำนึง
ให้รุ่มร้อนโหยหาสุดาดวง
ยิ่งนึกห่วงงามพิศแลคิดถึง
แหงนมองผาหาเจ้าเศร้ารำพึง
ยังติดตรึงจำอยู่ไม่รู้วาย
หน้าส่วนตัว
1116
