14 เมษายน 2552 22:47 น.
สร้อยแสงแดง
หลายๆคนอยากเกิดมารวย บ้างอยากเกิดแล้วหล่อสวย บ้
างอยากเกิดมาเก่งเป็นที่รักของใครๆ บ
างคนอยากเกิดเป็นเทวดานางฟ้า บ้
างอยากเป็นดารา ความคิดของคนช่างบรรเจิดเสียเหลือเกิน ผ
มเองก็อยากเป็นเช่นนั้นแต่สิ่งที่ไม่อยากเกิดมาเป็นคืออะไร ผ
มใช้เวลาศึกษาค้นคว้ามากว่าครึ่งศตวรรษแล้ว สา
มารถฟันธงลงไปได้เลยว่า ช
าติหน้าฉันใดอย่าได้มาเกิดเป็นรถเมล์ไทยเลย พับผ่า ใค
รทะเลาะกับใคร มันก็เฮโลสาระพาลากเอารถเมล์ไปข่มขืน
แล้วยังจับนั่งยางอีกต่างหาก รถเมล์มันรู้อะไรกับเจ้ามั่งพ่อเสื้อสีเทคนิค ถึ
งเวลาก็ไปลากมันมาทารุณเยื่ยงทาส เ
ห็นแล้วปวดใจแทนชะมัดเลย นี่
ก็จะหมดสงกรานต์สาดโคลนสาดลูกปืนกันแล้ว
ขออุทิศส่วนกุศลให้กับรถเมล์ผู้รักชาติทั้งหลาย
ที่ถูกปู้ยี่ปู้ยำจนจำไม่ได้ว่าสายไหน แก็สหรือน้ำมัน ข
อให้ชาติต่อๆไปจงไปเกิดเป็นใอ้พวกใส่เสื้อสีมั่ง
ผลัดกันสร้างเวรสร้างกรรมใว้ให้ลูกหลานไทยใ
ห้ได้รับผลกรรมที่ท่านได้ทำเอาไว้โดยทั่วกันเทอญ
10 เมษายน 2552 00:39 น.
สร้อยแสงแดง
คนไทยสมัยนี้มีแปลกๆ
มัวแต่มาแบ่งแยกเป็นกลุ่มๆ
ดังมดปลวกโรมรันกันรุมๆ
โมหะกุมกินใจไปวันๆ
เดี๋ยวสีเหลืองสีแดงแข่งโครมๆ
ช่วยกันโทรมรัฐฐะเป็นขั้นๆ
ใครขึ้นมากูเหยียบเป็นชั้นๆ
แถมแย่งกันฆ่าเข่นเป็นตอนๆ
แล้วจะเกิดอะไรให้เง็งๆ
พวกอวดเก่งที่เฝ้าเห่าหอนๆ
อนาถนักคนไทยใคร่วอนๆ
ชูสลอนอวดหน้าบ้าจริงๆ
6 เมษายน 2552 13:18 น.
สร้อยแสงแดง
ศรีมาลาดอกนี้สีแดงสด
กลีบเจ้างามหมดจดสดสีแจ่ม
เกสรน้อยพลอยยิ้มระยับแย้ม
ดั่งเทพแต้มประดับโลกให้โศรกคลาย
เหมือนชีวิตของฉันที่ฝันเฟื่อง
อยากประเทืองชีวิตที่ผิดหาย
อยากให้โลกไร้ทุกข์สุขสบาย
ดั่งศรีมาลาดอกใหญ่ย้อมใจกัน
ก็ได้แต่นั่งคิดเป็นนิจสิน
จวบชีวินพ้นผ่านกาลควรฝัน
เลยแค่ปลงปลดใจไม่ไฝ่ครัน
แค่ขอฝันถึงความสุขทุกเวลา
22 กุมภาพันธ์ 2552 00:41 น.
สร้อยแสงแดง
อยากเขียนกลอนให้เพราะเสนาะโสต
ใจดันโกรธกับสมองลองใจฉัน
ก็เลยคิดสับสนปนพัลวัน
ได้แต่จ้องจอกันทั้งวันคืน
แถมคิดมากเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะ
ใครช่วยแนะทางลัดไม่ขัดขืน
อยากเขียนกลอนเขียนไม่ได้ใจไม่ลื่น
ฝันแล้วตื่นตื่นแล้วฝันจนยันเช้า
4 มกราคม 2552 22:50 น.
สร้อยแสงแดง
กระดาษเปล่าส่งให้ใช่ของเล่น
อยากจะเห็นอะไรก็ได้เห็น
อยากจะเป็นอะไรก็ได้เป็น
ใช่ของเล่นเพียงเตือนใจปีใหม่เอย
กลอนบทนี้แต่งแล้วถ่ายสำเนาลงบนกระดาษเปล่าแผ่ขาวซีด ส่งให้เพื่อนๆเมื่อหลายปีก่อน เชื่อไหมว่าโดนวิจารณ์ตรึมเลย ก็ช่วงนั้นบ้านเมืองถังแตกเลยเราก็พลอยถังแตกไปด้วย