หน้าส่วนตัว
เราต่างนอนเงียบในคืนที่เปลี่ยวดาย
แม้ร่างกายเราสองยังเคียงชิดใกล้
แต่เหมือนใจเราห่างไกลนับพันไมล์
ฉันพูดหรือทำอะไรผิดไปหรือเปล่า
แต่ฉันก็เดาได้ว่า
ทำไมเขาถึงพูดกันว่า..........
แม้ดอกกุหลาบที่สวยงามทุกดอกยังมีหนาม
เฉกเช่นเดียวกับมีกลางวันคู่กับกลางคืน
โคบาลก็ยังเคยร้องเพลงอันแสนเศร้า
แม้กาลเวลาจะผ่านไปอย่างไร
ฉันยังรู้สึกเจ็บปวด
ราวกับมีดเชือดเฉือนใจ
แม้บาดแผลจะหายไป
แต่รอยแผลยังติดตรึง
แน่นอยู่กลางทรวง..........
982
