13 กุมภาพันธ์ 2552 15:27 น.
สรัสณัน
เทียนแท่งนี้ยังมิทันจะใกล้ดับ
แต่เธอกลับทำลายมันฉันสงสัย
เธอเป่ามันให้ดับลงอย่างจงใจ
แล้วจุดเทียนแท่งใหม่ตั้งไว้แทน
13 กุมภาพันธ์ 2552 14:23 น.
สรัสณัน
ใบไม้ร่วงหล่นลงพื้นสะอื้นไห้
เธอจากไปดั่งสายลมไม่พัดหวล
จากไปแล้วดั่งสายน้ำไม่ไหลทวน
ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยงแท้ " สุดแต่กรรม "
11 กุมภาพันธ์ 2552 00:38 น.
สรัสณัน
วันพรุ่งนี้เริ่มต้นชีวิตใหม่
ก้าวเดินไปอย่าหยุดยั้งอย่างผยอง
ทุกย่างก้าวย่ำเท้าไปอย่างไตร่ตรอง
บนครรลองของชีวิตลิขิตเอง........
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:58 น.
สรัสณัน
มาวันนี้ไม่มีแล้วฃึ่งวันนั้น
ไม่มีวันหวลกลับไปรับขวัญ
สิ้นศรัธาสิ้นรักสิ้นผูกพันธ์
จบสิ้นกันทั้งชาตินี้และชาติหน้า " อย่าจองเวร "