นายกับฉันคบกันมากี่ปีแล้ว เจ้าเพื่อนแก้วนายยังจำมันได้ไหม เพื่อนสนิทที่มองตาก็รู้ใจ เรียกว่าเป็นเพื่อนตายไม่ทิ้งกัน เธอกับฉันคบกันมากี่ปีแล้ว เธอคือแก้วในใจที่ฉันหวง รักกันมากี่ปีหล่ะพุ่มพวง ที่เคยห่วงเอาใจไม่ทิ้งกัน แล้ววันหนึ่งนายกับเธอเจอกันเข้า เป็นเวลาที่เรานั้นพลั้งเผลอ หลงไว้ใจให้เขาดูแลเธอ เลยต้องเซ่อโดนสวมเขาแสนเศร้าทรวง ต่อแต่นี้จะไม่มีเพื่อนสนิท ในชีวิตไม่ไว้ใจใครให้เศร้า ลาก่อนนะเพื่อนเกลอที่รักเก่า ลาก่อนเจ้าเอวบางนางหลายใจ