10 กุมภาพันธ์ 2548 21:44 น.
สมิงพระราม1
นายกับฉันคบกันมากี่ปีแล้ว
เจ้าเพื่อนแก้วนายยังจำมันได้ไหม
เพื่อนสนิทที่มองตาก็รู้ใจ
เรียกว่าเป็นเพื่อนตายไม่ทิ้งกัน
เธอกับฉันคบกันมากี่ปีแล้ว
เธอคือแก้วในใจที่ฉันหวง
รักกันมากี่ปีหล่ะพุ่มพวง
ที่เคยห่วงเอาใจไม่ทิ้งกัน
แล้ววันหนึ่งนายกับเธอเจอกันเข้า
เป็นเวลาที่เรานั้นพลั้งเผลอ
หลงไว้ใจให้เขาดูแลเธอ
เลยต้องเซ่อโดนสวมเขาแสนเศร้าทรวง
ต่อแต่นี้จะไม่มีเพื่อนสนิท
ในชีวิตไม่ไว้ใจใครให้เศร้า
ลาก่อนนะเพื่อนเกลอที่รักเก่า
ลาก่อนเจ้าเอวบางนางหลายใจ
21 กันยายน 2547 12:23 น.
สมิงพระราม1
ฉันไม่รู้ตอนนี้เป็นอะไร
แต่รู้ได้ตอนนี้ใจมันเหงา
อยู่รอบกายไม่มีใครเข้าใจเรา
ช่างน่าเศร้าที่เขาไม่เหลียวมอง
6 กันยายน 2547 13:25 น.
สมิงพระราม1
ยิ่งฟังยิ่งไม่เข้าใจ
ก็ในเมื่อเธอเดินไปกับเขา
ให้ฉันลืมหมดแล้วเรื่องของเรา
วันเก่าๆบอกฉันห้ามจดจำ
แต่วันนี้เธอกลับโทรมาหา
แล้วบอกว่ายังรักฉันอยู่รู้ไหม
โถเธอจ๋าจะให้ทำใจอย่างไร
เพราะคนที่เดินจากฉันไปก็คือเธอ
เก็บคำว่ารักไว้ให้เขาดีกว่า
อย่าเอามามอมมัวหัวใจฉัน
เก็บคำว่าคิดถึงที่เธอใช้หลอกกัน
เอาไปให้ใครคนนั้นของเธอ
23 สิงหาคม 2547 14:08 น.
สมิงพระราม1
อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้าไม่ได้มาจากใจ
อย่าบอกว่าห่วงใย ถ้าคนในใจไม่ใช่ฉัน
อย่าบอกว่าหวงห่วง และเธอยังรักกัน
ถ้าตราบที่ข้างกายเธอนั้น มีคนเคียง
5 สิงหาคม 2547 11:12 น.
สมิงพระราม1
ไม่รู้จะพุดยังไง
รู้แต่ตอนนี้ใจฉันมันช่างเหงา
ยิ่งเห็นเธอไปกับใครโถใจเรา
มันปวดร้าวน้ำออกตาแทบบ้าตาย
เธอนั้นไม่เคยแคร์ความรู้สึก
ไม่เคยนึกถึงเราน่าใจหาย
ปล่อยให้เราต้องอยู่เศร้าเดียวดาย
โถเธอช่างใจร้ายทำได้ลง