แหงนมองดาวบนฟ้าน้ำตาเอ่อ
คิดถึงเธอทั้งคืนแสนขื่นขม
นึกทบทวนเมื่อไหร่ใจตรอมตรม
ไม่อาจข่มตานอนรุ่มร้อนทรวง

วันนี้เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
คล้ายมีเงาของวันวานที่ผ่านล่วง
ปิดกั้นฉันออกห่างใจเธอทั้งดวง
จะกล่าวท้วงก็ลำบากยากพอดู

ห้องใจเธอทั้งสี่ยังมีเขา
คอยเป็นเงาทับซ้อนแอบซ่อนอยู่
ที่ผ่านมาฉันแสดงแกล้งไม่รู้
ทำปิดหูปิดตาไม่กล้าเปรย

ทั้งที่ฉันเคียงข้างอยู่อย่างนี้
เธอกลับมีทีท่าเหมือนชาเฉย
ฉันต้องถูกปล่อยปละถูกละเลย
เจ็บเกินเอ่ยปากร้องฟ้องผู้ใด

แต่ยิ่งเก็บกดกลั้นมันยิ่งช้ำ
คงมิอาจฝืนทำต่อไปได้
ฉันเจ็บนะ .. ตรงนี้ที่หัวใจ
ขอได้ไหมลืมเขา .. คนเก่าเธอ

..................