๐ เคยคลอเคล้าเคียงคู่.....ร่วมชู้ชื่น
กลับกลายกลืนโกรธเกลียด.....ทำเหยียดหยัน
เพียงเพราะพวกพ้องเพื่อน......ก็เลือนกัน
เสแสร้งสร้างสุขสันต์......ให้ฉันชม

๐ อบไออุ่นอิงแอบ......เคยแนบชิด
ต้องตามติดเตือนตัก.....จนรักขม
ไหววิเวกเหว่ว้า......เหงาอารมณ์
ชิดเชยชมแชเชือน......ต้องเลือนลา

๐ ทั้งที่แท้ท้อทด.....จนหมดหวัง
ยอมยับยั้งหยัดยืน......ทำชื่นหน้า
เฝ้าใฝ่ฝันฝึกฝืน......เธอคืนมา
ให้โหยหาแหนหวง......ร้าวดวงจินต์

๐ เย็นยะเยียบเยื้องย่าง.....บนทางฝัน
เศร้าโศกศัลย์ศักดิ์ศรี......เคยมีสิ้น
หม่นหมองมัวเหมือนมา......ให้ราคิน
หลงเล่ห์ลิ้นลวงหลอก......จนชอกช้ำ

๐ หนึ่งนัยนี้แน่นหนัก.