ฤดูฟ้าทะมึนคลึ้มมืดมน
ลมพัดฝนเมฆดำบังจันทรา
โอ้แสงดาวแสงนวลดาริกา
บนฟากฟ้าถามหาแสงสว่าง

นกหลงคอนถลาบินหลงฟ้า
กลางผืนนาแลมองบ่เห็นทาง
เรไรร้องระงมดั่งทุ่งร้าง
ดูกองฟางร่ำไห้หาฝูงควาย

ฝนกระหน่ำเทลงไม่ปราณี
ผืนแผ่นธรณีกลายเป็นห้วย
ข้าวในนาที่เคยเขียวสดสวย
กลับต้องม้วยเน่าไปในดินโคลน

ฝูงปลาร่าเริงได้ตามวิสัย
มดแดงไฟอาศัยจอมดินโพน
ให้ฤดูน้ำหลากเพียงผ่านพ้น
จะลงโพนทำรังตามคันนา

ฝนฟ้าโหมกระหน่ำดั่งกลั่นแกล้ง
ในหน้าฤดูแล้ง  แล้งหนักหนา
จะปลูกอะไรก็แห้งทันตา
มาถึงหน้านี้ยิ่งซ้ำระบม

โปรดแถนเจ้าดูแลน้ำฟ้าช่วย
ให้ฝูงวัวควายอิ่มพอสุขสม
น้ำท่วมนาข้าวจ้าวข้าวเหนียวจม
ชาวนาตรม