3 กุมภาพันธ์ 2549 21:59 น.
สบัดปลาย
เสียงคลื่นซัด หาดทราย ที่ชายหาด
เสียงคลื่นสาด ซัดซอน หมู่ก้อนหิน
เสียงสนสู่ ลู่ลม ข่มวาริน
เสียงไม่สิ้น ตามหาดทราย ชายหาดเดิม
วันปีเดือน เคลื่อนคล้อย อย่างอ้อยอิ่ง
วันคืนทิ้ง ความรู้สึก ให้ฮึกเหิม
วันวานเศร้า ความชอกช้ำ ยังซ้ำเติม
วันนี้เริ่ม พบทาง สว่างตา
ตามพื้นทราย รอยช้ำ ยังซ้ำซาก
ตามรอยฝาก แผลพิษ ปริศนา
ตามรอยเดิม รอยนี้ ที่มีมา
ตามรอยหา สัจจะธรรม มาคำจุน
หาดทรายเดิม ที่เริ่มต้น กับคนหนึ่ง
ได้เพียงครึ่ง ของหัวใจ ในไออุ่น
รักที่มี อ่อนไหว เหมือนใยนุ่น
นิ่มละมุน หมุนไหว ไปตามลม
เก็บภาพรัก และความหลัง ลงฝังกลบ
ตามรอยลบ รอยรสหวาน อันขื่นขม
ขุดหลุมลึก ฝังรัก ที่สุดตรม
ฝังให้จม ผืนทราย ชาดหาดเดิม