7 ธันวาคม 2548 22:00 น.

นกกระเรียน กับ ดาวกระดาษ

*..มาร่วมร้อยเรียงรักใส่ขวดโหล	
แล้วผูกโบว์สีทองเป็นของขวัญ
มอบหัวใจมอบความรักและผูกพัน	
ส่งให้เธอคนนั้นที่แสนไกล
    
*.. กระเรียนน้อยสีขาว  ดาวกระดาษ	
คือความหวังที่วาดจะมอบให้
เป็นของขวัญแทนค่าของหัวใจ	
จะมอบไว้ต่างคำมั่นและสัญญา
     
*.. ในขวดโหลที่โบว์สวยมอบด้วยรัก	
มิเหนื่อยหนักจะพักนอนหรืออ่อนล้า
มีเรี่ยวแรงเปี่ยมด้วยรักมิโรยลา	
เป็นศรัทธาทุ่มเทรักร่วมพลัง
     
*.. นกกระเรียนนั่งเพียรพับได้อักโข      	
ใส่ขวดโหลใบใหญ่ในใจหวัง
พับทุกวันทำทุกวันด้วยพลัง		
มิหยุดยั้งรักที่มีทุกวี่วัน
     
*.. นกกระดาษตัวน้อยค่อย ค่อยพับ	
ไม่เคยนับจำนวนที่วาดฝัน
รู้อย่างเดียวนกทุกตัวที่พับมัน         	
มีหัวใจของฉันนั้นเติมไป
     
*..ถ้าเธอรับ..โปรดรู้ว่ามี..รัก 	
มอบใจภักดิ์พร้อมซ่อนความอ่อนไหว
ให้นกน้อยเป็นสื่อประสานใจ                  
เชื่อมสัมพันธ์ที่สดใสของใจ...เรา (2คน)
     
*..นกกระเรียนที่พับได้มากมายแล้ว 	
ปิดโหลแก้วเตรียมส่งไปให้เจ้าของ
นกตัวน้อยหลายร้อยตัวที่เฝ้ามอง 	
มีใจของคนพับนกหมกอยู่ใน
     
*..ถ้ารับนกกระเรียนน้อยค่อยค่อยพลิก	
ระวังปากนกจะจิก(หัว)ใจรู้ไหม
อย่าให้เกิดเป็นแผลที่หัวใจ		
รักรู้ไหมจึงมอบใจใส่ลงมา
     
*..จะหยุดพับนกน้อยไว้ใจยังซึ้ง 	
เหลืออีกหนึ่งคือดาวน้อยที่คอยหา   
ถึงจะอยู่ไกลเกินใจใฝ่คว้ามา     
(แต่เพื่อเธอ) แม้สุดหล้าก็จะหา...มาให้เธอ
     
*..ดาวกระดาษดวงน้อยที่คอยฝัน	
เริ่มพับมันอย่างถนอมมิยอมเผลอ
เป็นพลังที่ตั้งใจทำมอบให้เธอ	
รักเสมอมอบรักมั่นนิรันดร
     
*..ดาวกระดาษที่มุ่งมั่นด้วยมานะ	
เพียงเพื่อจะมอบให้ไว้ข้างหมอน
เป็นเพื่อนเคียงติดตามแม้ยามนอน	
เฝ้าออดอ้อนกล่อมขวัญทุกวันคืน
     
*..ดาวดวงน้อยที่พับแล้วในขวดโหล 	
เหมือนห่วงโซ่ร้อยรักถักเป็นผืน
เต็มท้องฟ้าส่งแสงใสในค่ำคืน	
ทั้งแผ่นผืนมีแต่รักของสองเรา

*..ขวดโหลแก้วผูกโบสวยด้วยสีใส 	
เตรียมส่งไปอีกหนกับคนเก่า
อยากบอกว่ายังมีรักมิบางเบา 	
เป็นรักเก่าที่ยังมั่นนิรันดร
     
*..ขอเพียงเธอจงมั่นคงและคงมั่น	
ความผูกพันครั้งเก่าอย่าเปลี่ยนถอน
ให้จิตใจคงมั่นไม่สั่นคลอน		
นิรันดรรักมั่นคงตลอดไป