5 ตุลาคม 2545 19:51 น.
สนิม
" อยากอ้อนวอนดวงดาว อยากเล่าความเป็นไป ว่าคนทางนี้ ต้องการแต่ความรัก อยากขอให้ดวงดาว ส่งรักที่จริงใจ จากฟากฟ้าที่แสนไกล มาให้ที "
มุมหนึ่งของหาดทรายที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงคลื่นที่ซัดโถมเข้าหาฝั่ง เธอรู้มั้ยท้องฟ้ายามนี้เต็มไปด้วยดวงดาวนับร้อยนับพันที่แข่งกันส่องแสงระยิบระยับ...ในความเงียบ...ฉันกำลังนอนมองดวงดาวบนท้องฟ้านั่นอยู่และเฝ้าถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเวลาที่ฉันมองดาว คนแรกที่ฉันคิดถึงคือใคร....คำตอบที่ได้ก็คือ...ฉันกำลังคิดถึงเธอ...แล้วตอนนี้หล่ะหากว่าเธอนอนมองดวงดาวเหมือนฉันหรือเธอแค่บังเอิญเหลือบเห็นดวงดาวบนฟ้าเธอจะคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า?????
.......................................................................................................................
เธอรู้มั้ย!!! ??? ฉันกำลังส่งผ่านความรู้สึกดีดีของฉันที่มีต่อเธอ ฝากไปกับดวงดาวที่ทอแสงระยิบระยับอยู่ยามนี้ ฝากไปเธอจะได้รับมั้ยให้ดวงดาวนำพาความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาดีที่ฉันมีต่อเธอ..ช่วยวานให้ดวงดาวนำมันส่งไปให้เธอที....
ไม่ว่าเธอจะอยู่แห่งไหนในโลกนี้...โปรดจงรู้ว่าเธอจะได้รับความรู้สึกดีดีจากฉัน...ไว้คอยกล่อมขวัญเธอยามหลับ ในราตรีที่เหน็บหนาว..หากเธอกำลังมองดูดวงดาวเหมือนกันกับฉัน เธอจะรู้ว่า ณ. ฟากฟ้าที่ห่างไกลกำลังมีใครคนนึงกำลังคิดถึงเธอ...
และหากว่าดวงดาวเป็นสื่อกลางของความผูกพันของเราได้จริงอย่างที่เธอเคยบอกฉัน เธอจะได้รับความอบอุ่นทุกครั้งเมื่อเธอนั่งดูดวงดาว...
" จะมีบ้างไหมสักคืน ที่อาจมีใครสักคน เขาเฝ้ามองเราห่างๆ ผ่านดวงดาวแสนไกล ให้ดาวส่องแสงถึงเรา และบอกกับเราว่าเขาห่วงใยเขาขอเป็นกำลังใจ จากขอบฟ้าไกลตา "
ฝากบทเพลงแห่งดวงดาวนี้
ให้กับเธอที่อยู่อีกฝั่งฟ้า
เมื่อใดที่เธอหันมองดาริกา
อยากให้รู้ว่ามีฉันคอยห่วงใย
แสงของดวงดาวอาจริบหรี่
แต่ทุกนาทีมีแต่ความสว่างใส
เมื่อเธอรู้สึกโดดเดี่ยวและเดียวดาย
มีฉันไง...ดูแลเธอทุกวัน...ผ่านดวงดาว