12 ตุลาคม 2545 11:22 น.
สนิม
เธอคือคนสนิท
เธอคือมิตรแท้
เธอปลอบใจยามอ่อนแอ
เธอคือยาแก้แพ้ยามท้อใจ
เธอคือคนสนิท
เธอเป็นยิ่งกว่ามิตรสหาย
เธอคือคนดีของหัวใจ
เธอคือความหมายนิรันดร
12 ตุลาคม 2545 11:16 น.
สนิม
วันว่างเธอทำอะไร
จะคิดถึงกันไหมเวลาว่าง
จะเล่นเกมร้องเพลงหรือนอนนั่ง
จะคิดถึงกันบ้างหรือเปล่าเธอ
วันว่างของฉันหล่ะทำอะไร
บอกกับเธอด้วยใจไม่พร่ำเพ้อ
วันว่างของฉันนั่งคิดถึงเธอ
ไม่ได้เพ้อเจ้อนะ...แต่มะรู้ว่าจะคิดถึงใคร
12 ตุลาคม 2545 11:10 น.
สนิม
เชื่อหรือไม่...ว่าหัวใจมีเพียงเธอ
เชื่อหรือไม่...รักล้นเอ่อที่มอบให้
เชื่อหรือไม่...ว่ารักแล้วไม่เปลี่ยนใจ
เชื่อหรือไม่...นานแค่ไหนไม่เปลี่ยนแปลง
เชื่อหรือไม่...ว่าหัวใจของฉันนี้
เชื่อหรือไม่...เอ่ยวจีมิเคยแสร้ง
เชื่อหรือไม่...รักที่บอกใช่กลอกแกล้ง
เชื่อหรือไม่...หัวใจสีแดงๆของฉันนั้นมีเพียงเธอ
12 ตุลาคม 2545 11:02 น.
สนิม
สายลมพัดเรื่อยเอื่อยอ่อย
ความรู้สึกเลื่อนลอยเลือนลาง
สายลมพัดหวลครวญคราง
ความรู้สึกอ้างว้างโรยรา
สายลมโหมกระหน่ำซ้ำซัด
ความรู้สึกแกว่งกวัดโหยหา
สายลมพรมพัดสาดกายา
ความรู้สึกณัฐาอาวรณ์
5 ตุลาคม 2545 17:17 น.
สนิม
วันนี้ท้องฟ้ามีดาวมากมาย
เธอมองขึ้นไปแล้วคิดถึงใครตอนนั้น
อยากให้เธอมองดาวแล้วคิดถึงฉัน
เพราะที่ดวงดาวนั่นฉันมองแล้วเห็นหน้าเธอ
วันนี้ท้องฟ้ามีดวงเดือน
ส่องแสงคอยเป็นเพื่อนเสมอ
ไม่อยากแค่มองดาวแล้วจินตนาการฝันเพ้อ
อยากให้ในความเป็นจริงมีเธอมาเคียงกัน
กลางคืนมีจันทร์กลางวันมีสุริยา
จะโชคดีเป็นหนักหนาถ้าได้เธอมาสานฝัน
แค่เธอตอบมอบรอยยิ้มให้สักวัน
รู้ไหมใจฉันมันแทบละลายไปต่อหน้าเธอ
หน้าส่วนตัว
1100
