8 มิถุนายน 2546 13:20 น.
สนิม
อย่าบอกอีกเลยว่า...ตัวเองไม่มีค่า
อย่าบอกอีกเลยว่า...ตัวเองไม่มีใคร
อย่าบอกอีกเลยว่า...ตัวคนคนเดียวไร้ความหมาย
ที่ข้างๆใจเธอมีฉันอยู่ดูแลกัน
อย่าไปสนใจคนอื่น...เขาไม่คิดถึง
อย่าไปสนใจคนอื่น...ที่เขาไม่เห็นความฝัน
อย่าไปสนใจคนอื่น...เขาแค่คนผ่านไปมาไม่สำคัญ
มีฉันนั้นอยู่เป็นกำลังใจไม่ทิ้งเธอ
ไม่ปล่อยให้เธอ...ต้องโดดเดี่ยวเดียวดาย
ไม่ปล่อยให้เธอ...ต้องเศร้าอ่อนไหวฉันอยู่ข้างๆเสมอ
ไม่ปล่อยให้เธอ...ต้องไร้ค่าไร้ความหมายรอเก้อ
ฉันคนนี้จะทำให้ฝันเพ้อๆๆของเธอกลายเป็นจริง...รับรอง
7 มิถุนายน 2546 13:39 น.
สนิม
ไม่ใช่คนดี...
แต่มีความห่วงใยให้เธอ
มีความรักให้เสมอ
ก็แค่อยากให้เธอยิ้มได้
ไม่ใช่คนดี...
แค่อยากเห็นแววตาเธอสดใส
แค่อยากเห็นอะไรดีๆในหัวใจ
แค่อยากให้เธอสมหวัง
ไม่ใช่คนดี...
ไม่มีอะไร..ไม่มีพลัง
ไม่มีความกล้าไม่มีกำลัง
ถ้าหัวใจไม่มีเธอ
ไม่ใช่คนดี
จะมีก็แค่สายตาอาทรเสมอ
มีแต่ความรู้สึกจริงใจให้ล้นเอ่อ
คนไม่ดีอย่างฉัน..นั้นมีหัวใจไว้รักเธอ
22 มีนาคม 2546 16:18 น.
สนิม
แทนความว่างเปล่านิจนิรันดร์
ชีวิตอยู่ไปแบบวันๆไร้จุดมุ่งหมาย
เหนื่อยและล้ากับความฝันอันยาวไกล
เบื่อกับใจที่ทดท้อและรอคอย
แทนความว่างเปล่านิจนิรันดร์
ท้องฟ้าเวิ้งว้างกว้างไกลใจหลุดลอย
ลำพังเพียงคนเดียวเงียบเหงาเศร้าสร้อย
รอจนถึงวันที่รอคอย..พบเพียงความว่างเปล่านิจนิรันดร์
22 มีนาคม 2546 12:56 น.
สนิม
อยู่แห่งไหนกันนะ .. ความฝัน
ตามหากันทุกวันนะ.. อยู่ไหน
ยิ่งเดินยิ่งลึกล้ำถลำ.. ลอยไกล
เธอนั้นมีตัวตน.........อยู่แห่งใด..บอกที
อยู่แห่งหนใด...........ในทะเล...ฤา
หรือร่อนเร่อยู่..........กลางนภา
หรือฝังตัวอยู่............ในพสุธา
หรือหลบเร้นสายตา..กลางวารี...วังวน
โปรดออกมาพบปะ...สักหน
ให้ฉันได้ยลยิล........สักครา
รู้บ้างไหมว่ามีคน.....ตามหา..ไขว่คว้า
ชั่วชีวาตามหา..........ฝัน...อันสวยงาม
22 มีนาคม 2546 12:05 น.
สนิม
วันนี้นั่งเขียน...ไดอะรี่...เล่มสีฟ้า
จับดินสอมาวาด ระบายสีระเลงฝัน
เขียนข้อความถึงคนไกลกัน
เขียนไว้ว่า ทุกวันคิดถึงเธอ
ทุกความรู้สึกใน...ไดอะรี่...เล่มสีฟ้า
หยิบขึ้นมาทีไรต้องคิดถึงเธอเสมอ
เปิดหน้าแรกเป็นรูปฉันกับเธอ
หน้าต่อๆไปคือความในใจฉันที่มี
วาดรูปดอกไม้ ภูเขา เล่าเรื่องฝัน
ในทุกๆวันเขียนถึงแต่เธอคนดี
จะมอบให้แทนความรักคิดถึงจากฉันคนนี้
ไดอะรี่เล่มสีฟ้ามอบให้แทน..ความรักและผูกพัน