14 กันยายน 2546 10:23 น.
สนิม
ถ้าถามว่า รู้ไหมเธอรักฉันแค่ไหน
คงตอบคำถามไม่ได้ไม่ใช่ไม่รู้
แต่ยังไม่แน่ใจกับสถานะที่ยืนอยู่
ว่าจะเป็นคนชิดใกล้หรือห่างไกลดี
ไม่กล้าจะแสดงความเป็นเจ้าของ
ได้แต่มองอยู่ไกลๆอย่างนี้
มองออกไปพร้อมส่งความรู้สึกดีๆ
ไม่อยากเป็นอย่างนี้หรอกนะเธอ
เวลาที่เธอมีใครเข้ามาใกล้
รู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดใจเสมอ
ฉันแค่คนห่างไกลพูดไปก็กลัวเก้อ
ก็ไม่รู้ว่าใครสำคัญ ฉันหรือเขา ไม่อยากเข้าใจไปเอง
6 กรกฎาคม 2546 17:28 น.
สนิม
แทนคำสัญญาว่าคงมั่น
แทนคำว่าห่วงใยกันเสมอ
แทนคำว่าคิดถึงเพียงแต่เธอ
แทนคำว่ารักเสมอมิเสื่อมคลาย
แทนกายที่ห่างกันอย่างนี้
แทนความภักดีที่มากมาย
แทนทุกสิ่งทุกอย่างทั้งใจกาย
แทนฉันแทนฝัน..แทนความผูกพันที่เรามี
28 มิถุนายน 2546 14:30 น.
สนิม
รู้มั้ย...ว่าเธอคือของขวัญ
ที่สวรรค์ประทานให้
มีเธอเป็นกำลังเป็นกำไร
ให้หัวใจได้อบอุ่น
ยามร้อนยามหนาว
ยามเศร้ายามว้าวุ่น
เธอมีคำปลอบใจอ่อนละมุน
ขอขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กัน
21 มิถุนายน 2546 08:08 น.
สนิม
เฝ้าชะเง้อเหม่อมองดูท้องฟ้า
อยากเห็นหน้าคนดีที่คิดถึง
เธออยู่ไกลสุดไขว่คว้ากำลังดึง
แค่วันหนึ่งได้เห็นกันพลันสุขใจ
เธอจะเห็นฉันไหมฉันไม่รู้
ฉันเฝ้าดูเธอทุกคราไม่ว่าอยู่ไหน
เธอหันหนีฉันรี่ตามอยู่ร่ำไป
ก็เพราะใจของฉันมันละเมอ
แค่หันมาสบตาฉันคงหวั่นไหว
หรือแค่เห็นเธอไกลๆก็สุขเสมอ
ไม่ต้องเป็นจันทร์คอยคู่อาทิตย์อย่างเธอ
เป็นทานตะวันคอยฝันเพ้อ...ก็สุขใจ
21 มิถุนายน 2546 07:55 น.
สนิม
ฝากความหวังดีมากับสายลม
พรมพริ้วรอบกายให้สดใส
และฝากสายน้ำนำพาความห่วงใย
ฝากมาให้คนไกลได้ชื่นชม
ฝากนภามาโอบกอดให้ไออุ่น
หอมกรุ่นมวลพฤษาให้สุขสม
ดาริกาส่องสว่างให้ภิรมย์
บอกสายลมให้นำรักมาฝากเธอ