21 พฤศจิกายน 2549 21:45 น.
สนสามใบ
๑.....ใจที่เจ็บเก็บเอาไว้ในดวงจิต
ใจที่เจ็บจนสุดฤทธิ์สุดทนไหว
ใจที่เจ็บสุดช้ำอยู่ล่ำไป
ใจที่เจ็บแทบมอดไหม้ไปชั่วกาล
๒.....ใจดวงนี้มีแต่โศกวิปโยคหนัก
ใจดวงนี้ไม่มีรักเป็นหลักฐาน
ใจดวงนี้ก่อตัวแล้วอันตรธาน
ใจดวงนี้ร้าวรานทุกวันคืน
๓....หากมีใครมีใจให้สงสาร
หากมีใครให้ทานหัวใจฟื้น
หากมีใครทำให้ใจฉันตื่น
หากมีใครช่วยใจชื่นจะขอบคุณ
๔.....จะรักษาดวงใจไม่ให้หนี
จะรักษาเท่าชีวีที่ดับสูญ
จะรักษาความรักที่เทิดทูน
จะรักษาความการุญชั่วนิรันดร์......
๑๑๑ สนสามใบ ๑๑๑
17 พฤศจิกายน 2549 17:41 น.
สนสามใบ
๐๐๐ในยามใดที่ใจของเธอเจ็บ
เธอก็เก็บเอามาให้ใครรักษา
เขาคนนั้นไม่เคยไล่ไปไกลตา
คงเยียวยาทุกครั้งไปไม่เกี่ยงงอน
๐๐๐จนดวงใจเธอหายช้ำระกำแล้ว
ตัวน้องแก้วก็จากมาลาแรมรอน
ทิ้งคนที่รักษาใจให้แคลนคอน
ใจอาวรย์ยู่ทางหลังหวังเลื่อนลอย
๐๐๐เมื่อไรหนอคนที่พี่รักษา
จะกลับมาเห็นใจใครเหงาหงอย
หันมามองคนนี้ที่รอคอย
ใจเลื่อนลอยจะได้หายคลายหมองตรม
๐๐๐เป็นที่พักรักษาใจให้นวลน้อง
แต่ต้องหมองอกหักรักขื่นขม
ช่วยให้เขาหายเศร้าเราระบม
เราต้องล้มแก้ไม่ได้ใจของเรา
๐๐๐สนสามใบ๐๐๐
1 พฤศจิกายน 2549 11:42 น.
สนสามใบ
๑๑๑ อันน้ำคำที่พร่ำบอกออกจากปาก
ที่คอยฝากพูดตอกย้ำสม่ำเสมอ
คำว่ารักที่ออกจากปากของเธอ
ว่าหลงเพ้อแต่ฉันจนวันตาย
๑๑๑ มาวันนี้คำว่ารักที่มักบอก
ใยกลับกลอกกลายเป็นชังนั่งใจหาย
ให้แปรเปลี่ยนหมุนเวียนเจียนมลาย
จนสลายไม่มีเหลือแม้เยื่อใย
~o~ สนสามใบ ~o~