2 ตุลาคม 2548 23:06 น.
สนสามใบ
.....ดวงตะวันหันหัวลงในพงไม้
แสงรำไรใกล้หมดลดตรงหน้า
บินขวักไขว่เสียงก้องของนกกา
ต่างถลาพากันหันกลับรัง
.....ถึงยามค่ำย่ำมาอีกคราแล้ว
โอ้น้องแก้วลารับไม่กลับหลัง
จากพี่ไปปล่อยให้หลงวงภวังค์
หมดสิ้นหวังห่างไกลสุดใจพา
.....ด้วยความจนทนทุกข์ยากลำบากแท้
สุดจะแก้ความจนทนทุกคลา
แบกหามทำงานหนักไม่พักลา
ได้เงินตรามาประทังยังไม่พอ
.....ด้วยเหตุนี้เจ้าจึงจากพรากหนีไกล
ไม่อาลัยความหลังดั่งเดิมหนอ
หนีพี่ไปหาใหม่ไม่รั้งรอ
ไปพะนอสบายแสนแดนสุขี
.....ในเมืองหลวงควงหนุ่มหน้าสดใส
เป็นเพชรไพรอยู่ในวงษ์ดงเศรษฐี
จากเด็กบ้านนาสู่ป่าคนมี
เปลี่ยนชีวีได้ทุกอย่างดั่งใจหมาย
.....หากวันใดหมดสิ้นทุกสิ่งหวัง
จงหันหลังกลับถิ่นที่เกิดกาย
กลับบ้านนากลับมาไม่ต้องอาย
ตัวพี่ชายจะรอรับซับน้ำตา .....
30 กันยายน 2548 00:01 น.
สนสามใบ
…..เจ้านกน้อยหน้ามนบนกิ่งไม้
จับสบายผิวปากตาก..ลมเล่น
ออดอ้อนนกสาวดาวดวงเด่น
ทำหน้าเป็นเย็นใจสบายอุรา
…..นกสองตัวพัวพันกระหนุงหนิง
ต่างแอบอิงพิงกันมันกายา
แนบสนิทชิดกายใจปารถนา
สุดพรรณนาว่าเอ่ยเฉลยไข
…..ยามค่ำคืนเคียงคู่ดูแสงจันทร์
บนเถาวัลย์โยกย้ายส่ายเอนไหว
ธรรมชาติสร้างสมดุลในพงไพร
สองดวงใจได้สมภิรมย์กัน
…..สุขจริงเจ้านกน้อยลอยเวหา
แสนอิจฉานกที่สุดสุดจำนรรจ์
นกสุขใจเคียงคู่อยู่ทุกวัน
มองตัวฉัน.ขาดคู่กาย.อายนกจัง
.................สนสามใบ.................
28 กันยายน 2548 12:35 น.
สนสามใบ
......ดอกโสนโผล่แย้มแซมต้นกก
เป็นพวงดกปกใบน้อยห้อยระยับ
ยามต้องลมโถมแก่วงแมลงจับ
คอยดูดซับน้ำหวานทานเกสร
.....ดอกโสนโผล่แย้มแซมกลางน้ำ
กลีบต้องช้ำเป็นริ้วผิวเป็นรอน
แมลงหมุนเวียนเปลี่ยนกันชอน
มวลหมู่ภมรรุมทำให้ช้ำใจ
.....ดอกโสนโผล่แย้มแซมริมทาง
เหมือนน้องนางเริ่มแย้มแซมสดใส
หน้าตาเพริดพริ้มลิ้มวิไล
มีหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยคอยหมายปอง
..... ดอกโสนโผล่แย้มแซมเสียดสูง
พี่หมายมุ่งเด็ดดวงพลวงสีทอง
เอื้อมไม่ถึงดึงไม่ทันได้แต่มอง
อดได้ครองโสนน้อยที่คอยคลึง
..... ดอกโสนโผล่แย้มแซมสูงชัน
มือแสนสั้นคว้าเท่าไรก็ไม่ถึง
ขาดเงินทองต่อแขนขาที่จะดึง
รักสุดซึ้งจึงหลุดลอยถอยห่างไกล
27 กันยายน 2548 22:45 น.
สนสามใบ
.......อันรักซ้อนซ่อนรักยากหักจิต
รักหนึ่งชิดรักหนึ่งไกลไฉนหนอ
รักหนึ่งสุขรักหนึ่งเศร้าที่เค้าคลอ
รักหนึ่งรอรักหนึ่งแนบแอบชิดกาย
.......อันรักซ้อนซ่อนรักยากล้างลา
ชีวิตพาหดหู่ไม่รู้หาย
ต้องทนทุกข์ทรมารมิวางวาย
สงสารใจดวงห่างที่นั่งรอ
......ถูกตราหน้าว่าเป็นแค่เมียน้อย
แถมยังคอยหลบซ่อนอ่อนใจหนอ
ไม่อยากสู้หน้าใครให้ด่าทอ
น้ำตาคลอไหลลี่ทุกวี่วัน
.......มิใช่ว่าอยากเสียเป็นเมียน้อย
ให้เสื่อมถอยชื่อเสียงสำเนียงฉัน
เพราะรักเขาสุดยากจะจากกัน
สุดชีวันมีแต่เขาเจ้าดวงใจ
.....เคยหักห้ามดวงจิตคิดหลีกหนี
เคยหลีกลี้ห่นีพ้นทนห่างหาย
แต่ใจปวดเจ็บแสบแทบดิ้นตาย
ใจกระวายกระวนจนระอา
......เฝ้าแต่คิดถึงเขาทุกเช้าค่ำ
ใจถลำสุดจะถอนนอนผวา
แพ้ตัวเองไม่เกรงชาวพารา
ต้องกลับมาซบอกเขาสุดเศร้าใจ
21 กันยายน 2548 12:02 น.
สนสามใบ
โกรกเอ๋ยโกรกอิดกตกกลางป่า
น้ำไหลบ่าสะบัดหินร่วงรินไหล
แตกกระเซ็นเย็นชื่นระรื่นใจ
น้ำตกใสเป็นฝอยลอยลิบลับ
....เห็ดแชมเปญเล่นแสงแดงระเรื่อ
มวลผีเสื้อกินโป่งลงเป็นตับ
ต่างอวดแสงอวดสีที่สลับ
งามประดับดวงจิตเมื่อชิดชม
หน้าส่วนตัว
987
