11 พฤษภาคม 2549 13:11 น.
สนสามใบ
....เธอเคยว่าฉันมันบ้าและเหลวไหล
เตือนสิ่งใดไม่เคยจำทำเป็นงอน
แถมเกลียดชังหันหลังคอยตัดรอน
แล้วตัดทอนความหวังดีของพี่ยา
.....มาเดี๋ยวนี้คนดีพึ่งสำนึก
พึ่งรู้สึกคำฉันที่ผ่านมา
โดนเขาหลอกล่อลวงร่วงโรยรา
แล้วกานดาจะให้พี่ดูอุ้มชูเธอ
......สนสามใบ.......
4 พฤษภาคม 2549 19:37 น.
สนสามใบ
....ยามเมื่อฉันมีเธอปนเปรอรัก
ใจยังปักแอบอิงกับหญิงอื่น
ให้เธอเจ็บชอกช้ำและกล้ำกลืน
ทุกวันคืนไม่แลเหลียวให้เปลี่ยวใจ
....ยามครานี้เธอหนีไปมีสุข
พ้นความทุกข์จากคนเลวที่เหลวไหล
สู่อ้อมกอดคนดีที่มีชัย
ให้อาลัยความรักเป็นหนักหนา
....ยามเมื่อฉันขาดเธอจึงรู้สึก
รู้สำนึกถึงความดีที่มีมา
เธอถนอมความดีมิโรยรา
ที่ดวงตาของฉันนั้นไม่เห็น
....ยามครานี้มีค่าสบตาน้อง
ได้แค่มองดวงตาที่ชาเย็น
จงสุขเถิดคนดีตามที่จะเป็น
ลืมรำเข็ญความหลังครั้งก่อนมา
....ยามเมื่อนึกเห็นหน้าเวลาใด
น้ำหลั่งไหลร่วงออกพอกเต็มหน้า
ของคนโง่ที่เขาเบาปัญญา
เป็นน้ำตาที่ร่วงหล่นจากคนเลว
.....สนสามใบ.....
1 พฤษภาคม 2549 21:42 น.
สนสามใบ
...ถ้าเธอเป็นเช่นมัจฉาปลาว่ายน้ำ
เย็นชื่นฉ่ำกลางวารีที่สดใส
พี่จะเป็นดั่งเช่นบัวบังใบ
ให้หลบภัยอิงแอบแนบอุรา
...ถ้าเธอเป็นเช่นนกน้อยลอยบินเล่น
พี่จะเป็นต้นไทรมีใบหนา
ให้เธอหลบหลับนอนผ่อนกายา
เป็นแหล่งหาอาหารทานทุกที
...ถ้าเธอเป็นเช่นอะไรก็แล้วแต่
พี่ไม่แปรเปลี่ยนไปหรือหน่ายหนี
รักของฉันนั้นอยู่ชั่วตาปี
แม้นคนดีจะไม่รักปักใจปอง
10 เมษายน 2549 23:50 น.
สนสามใบ
หนุ่ม ๐๐๐สวัสดีสาวน้อยห้อยระย้า
. ดูหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มสมร
. รูปเอวองค์ทรงงามสุดอรชร
. แม่งามงอนของพี่มีแฟนยัง
สาว ๐๐๐สวัสดีพี่ชายทักทายน้อง
. มานั่งจ้องอยู่ได้สุดอายจัง
. ใจก็กลัวตัวน้องยามาลำพัง
. อย่าเสียงดังตกใจให้อายคน
สาว ๐๐๐ตัวน้องนี้เพิ่งเปลี่ยนใบใช้นางสาว
. ยังไม่พราวพิสมัยให้สับสน
. งามไม่นานพี่นั้นก็จะยล
. ผ่านห้าฝนแล้วพี่ยาค่อยปราศรัย
หนุ่ม ๐๐๐อีกห้าฝนพี่ทนได้ทรามวัยจ๋า
. ขอกานดาอย่าสมัครเปลี่ยนรักไป
. หากรักพี่แล้วคนดีไม่มีใคร
. นานเท่าไรพี่จะรอและขอทน
สาว ๐๐๐โถพี่ยาน้องว่าฝนห่าเดียว
. ก็ไม่เหลียวหาน้องให้หมองหม่น
. หลอกให้ช้ำน้ำตาพาร่วงหล่น
. เหมือนกับฝนผ่านมาแล้วลาหาย
หนุ่ม ๐๐๐เอาอย่างนี้คนดีพี่เสนอ
. ขอให้เธอรักฉันนั้นพี่ชาย
. หากเชื่อมั่นรักพี่ที่ไม่คลาย
. จึงกลับกลายเอียงเอนมาเป็นแฟน
๐๐๐...สนสามใบ...๐๐๐
30 มีนาคม 2549 21:29 น.
สนสามใบ
๐๐๐ อันผู้ดีมีทองมาทำถ้วย
แสนสุดสวยเหลืองอร่ามงามลูกตา
จะมาใช้ใส่ข้าวและใส่ปลา
ก็ไม่กล้ากลัวหมองทองหมดเหลือง
๐๐๐ เก็บอย่างดีมีตู้ใส่ใสสง่า
อวดพาราว่าสวยรวยความเปลือง
มีถ้วยทองมองหรูดูประเทือง
คนทั้งเมืองว่าดีมีไฉไล
๐๐๐ คนจนนำถ้วยดำทำจากกะลา
แล้วนำมาใส่ข้าวได้หลากหลาย
ไม่กลัวเปื้อนกลัวหมองให้ข้องใจ
ประโยชน์ใช้คุ้มค่ามากกว่ากัน
๐๐๐ ซึ่งจุดหมายใช่ว่าอยู่ที่ถ้วย
หรือความสวยเป็นทองของใส่ทาน
อยู่ที่ประโยชน์และคุณค่าของอาหาร
เป็นพลังงานให้สมองส่องปัญญา
๐๐๐๐ สนสามใบ ๐๐๐๐
หน้าส่วนตัว
990
