8 กันยายน 2547 22:02 น.

อย่ากลับมา

สนธยา


ฉันเคยหวัง.....ฉันเคยรอ
รอ..วันที่ได้เจอ
แต่ความรัก....ความหวัง
และความฝัน...ของฉัน
ฝากไว้ให้..เธอทำลาย.
................................
ฉันเหงา...ฉันเศร้า....ฉันร้องให้
ขอเพียงใครสักคนคอยปลอบโยน
เธอหายไป..ไปไหนไม่เคยรู้
ฉันจึงอยู่แบบเหงาๆ เพียงลำพัง
....................................
ถึงวันนี้..ใจฉันเริ่มหายดี
ฉันกำลังจะหลุดพ้นความเหงาเหล่านี้
เธอกลับมา..และบอกฉันว่า
กลับมาเหมือนเดิมได้ไหม...
เขาไม่เหลือใครอีกแล้ว..นอกจากฉัน..


ได้โปรดไปแล้ว...อย่ากลับมา
เมื่อตอนฉันเหงา..ฉันเศร้า..ฉันร้องให้
ไม่มีใครสักคนคอยปลอบโยน
อย่าให้ฉันต้องเจ็บมากไปกว่านี้อีกเลย
พอเถอะ....ถ้ายังเห็นใจฉันอยู่
โปรดอย่ากลับมา...อย่ากลับมา
เพราะเวลาที่ผ่านมา..ฉันเจ็บเหลือเกิน
เกินที่จะให้อภัยเพืยงเพราะคำ..รักลวง  ของเธอ..				
3 กันยายน 2547 11:30 น.

เพียงในฝัน

สนธยา

เมื่อคืนฉันหลับและฝันไป
ในฝันของฉันมีคนมากมาย
ต่างทักทายและยิ้มให้กัน
แต่ฉันเหมือนขาดอะไรไป
ในฝันฉันได้แต่มองหาเธอ
แต่ฉันก็พบเพียงความว่างเปล่า
ฉันคงต้องยอมรับว่าได้เสียเธอไปแล้ว
ไปอย่างไม่มีวันกลับมาจริงๆ
เพียงในฝันที่ฉันอาจจะได้เจอ
ฉันยังไม่มีเธอ...แม้เพียงในฝัน
ไม่มีแล้วจริงๆ...เพียงในฝัน..
ตื่นเถอะ...ตื่นจากฝันเสียที...
ไม่ว่าในความเป็นจริงหรือความฝัน
เราก็ไม่มีทางได้เจอเขาอีกแล้ว
ไม่มีทางใช่ไหม..ไม่มีจริงๆ				
23 สิงหาคม 2547 23:25 น.

รอ..เพื่ออะไร

สนธยา

ฉันเฝ้ารอรถเมล์คันเก่าที่แล่นผ่าน
รอ..ว่าสักวันเธอจะก้าวลงจากรถมา
รอ..ที่ถนนสายเก่าที่เราเคย....เคยพบกัน
รอ..วันแล้ววันเล่า....รอมานานหลือเกิน
รอ...แล้วก็ไม่เจอ...ฉันกำลังรออะไรอยู่
รอ...ใคร....รอ...ทำไม....เพื่ออะไร
				
14 สิงหาคม 2547 23:07 น.

นานเท่าไหร่แล้ว

สนธยา

กี่คืน  กี่วัน  กี่เดือน  กี่ปี
นานเท่าไหร่แล้ว....ที่เราไม่เคยได้เจอ
นานเท่าไหร่แล้ว....ที่เราต้องจากกัน
นานเท่าไหร่แล้ว....แต่ฉันก็ไม่เคยลืม
และอีกนานเท่าไหร่...จะได้พบ..จะได้เจอ..
อีกนานมั้ย...นานเท่าไหร่..บอกฉันที
เรากลับมารักกันได้มั้ย...
กลับมาเป็นคนเดิม...มาหาฉัน
มาหา..เพื่อให้ฉันยังมีลมหายใจอยู่ต่อไป
กลับมาได้มั้ย....กลับมา				
25 มิถุนายน 2547 20:03 น.

ฉันจะเกิดให้ไกลจากเธอ

สนธยา

หากแม้เลือกเกิดได้....
ฉันจะเกิดให้ไกลจากเธอ..ไกลแสนไกล
หากแม้เธอเกิดเป็นชายรูปงาม...
ฉันขอเกิดเป็นหญิงทราม  โง่  บ้าใบ้...ไร้สติ
หากแม้นเธอเกิดเป็นดาวอยู่บนฟ้า
ฉันขอเกิดเป็นสัตว์ต่ำช้า..ใต้ทะเลลึก
หากแม้เลือกเกิดได้..
ฉันจะเกิดให้ไกลจากเธอ..ไกลแสนไกล
ฉันไม่อยากพบ....ไม่อยากเจอ...ไม่อยากรัก
เธอ....อีกต่อไป...ขอเถอะ..ขอให้ไกลจากฉัน
ไกลแสนไกล..เพราะเจอเธอแล้วฉันเจ็บเหลือเกิน
เจ็บที่ใจ...เจ็บเกินจะทนไหว...เจ็บ...เจ็บ...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสนธยา
Lovings  สนธยา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสนธยา
Lovings  สนธยา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสนธยา
Lovings  สนธยา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสนธยา