๏..ความทุกข์ทวีโศก..............ดุจโลกจะสูญสิ้น ความฝัน ฤ พังภินท์.........ขณะจินต์ก็เลือนลาง ๏..เดียวดายมลายสูญ.............ทวิคูณฤดีหมาง ยืนอยู่ ณ เส้นทาง...............กวะเลือกอเวจี ๏..จดจำและจำเจ็บ..................จิตเก็บ เทวษนี้ ทางสู่ ณ ฉิมพลี...................ปฏิเสธมิอยากไป ๏..เกลือกกลั้วสิชั่วช้า...............ดุสิตาบ่ฝันใฝ่ โลกันต์จะเริงไฟ..................หฤทัยจะได้ลืม ๚ะ๛