23 มีนาคม 2546 10:29 น.
สดใส ร่าเริง
เธอคือดาววาบวับจับฟากฟ้า
ฉันดั่งหญ้าต่ำต้อยด้อยราศี
เธอคือจันทร์ส่องกระจ่างยามราตรี
ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์
....สัญญานะ....
...ว่าคืนนี้เราจะฝันถึงกัน...
จำแลงกายเป็นเจ้าหญิงเจ้าชายในฝัน
ครองคู่อยู่ในวิมานที่มีเราเท่านั้น
....สองคน....
ทุกความรู้สึก ที่มีให้
หากไม่เก็บไว้ ก็ไม่ว่า
ถ้าเห็นรกหู รกตา
ก็ทิ้งมันไปได้แต่......อย่าทำต่อหน้าก็พอ
20 มีนาคม 2546 16:54 น.
สดใส ร่าเริง
เป็นการยาก
ที่จะเข้าใจความหมายคำว่ารัก
แต่ก็ไม่ยากนัก
ที่จะรักอย่างเข้าใจ
รักเธอแค่ไหน อย่ารู้
อย่าคิด อย่าดู อย่าเห็น
รู้ไป เท่านั้น เดี๋ยวเซ็ง
รู้ไว้ ที่เห็น รักเธอ
ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารัก
ถ้าเราจะเข้าใจกันได้
ขอเพียงไม่ทอดทิ้งและจริงใจ
ดีกว่าบอกรักไปแต่ไม่จริงจัง
I ตัวแรกมอบให้ด้วยใจรัก
Love ประจักษ์ความรักไม่แปรผัน
You ตัวท้ายมอบให้ด้วยชีวัน
I Love You รวมกันฉันรักเธอ
วันนั้นกับวันนี้
วันที่ผ่านมาเนิ่นนาน
วันวานกับวันหวาน
ตลอดกาลยังคงเดิม
อย่าหวั่นใจเลยนะคนดี
ฉันคงไม่มีวันที่จะแปรผัน
ความรักความผูกผัน
ยังคงมั่น....ฉันสัญญา
ถ้ารักระหว่างเรา
มีความมืดมิดปิดกั้น
ฉันก็จะจุดไฟฝัน
ด้วยรักนิรันดร์ทุกวันคืน
ถึงเมาเหล้าก็ไม่เท่ากับเมารัก
สุดจะห้ามหักจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจประจำทุกค่ำคืน
เมื่อคืนวานนอนดึกเกิน
วันนี้นอนเพลินเลยตื่นสาย
แถมรู้สึกไม่ค่อยสบาย
เพราะตื่นมาก็ ไอ ไอ I Love You
ไม่รัก ไม่รัก ไม่รัก
บอกว่าไม่รักได้ยินไหม
จะมั้วถามเซ้าซี้อยู่ทำไม
ก็บอกแล้วไงไม่รักใครนอกจากเธอ
ฟ้ากว้าง....ช่างฟ้า
มองไม่เห็นด้วยตาแต่ใจเห็น
ความรักยังเป็นเงาทุกเช้าเย็น
คำสัญญาไม่จำเป็น...เท่า...หัวใจ....
คำถามจากไตรภพ ข้อที่ 5
ถามว่ารักเธอมากแค่ไหน
ตอบข้อ 4 ว่ารักเธอหมดหัวใจ
และยืนยันเป็นคำตอบสุดท้าย
โดยไม่ต้องใช้ตัวช่วยอะไรเลย
หากเธอเป็นเหมือนน้ำทะเล
ฉันคงเป็นปลาเกเรที่ขาดเธอไม่ได้
หากเธอเป็นแสงแดดให้ไออุ่น
ฉันคงเป็นคนขี้หนาวที่ต้องอยู่ ใกล้....ใกล้
...ตลอดเวลา...
หากเธอเป็นเหมือนฟ้ากว้าง
ฉันขอเป็นปุยเมฆเบาบางอยู่บนท้องฟ้า
คงเป็นคนขี้แยให้เธอดูแลตลอกเวลา
ก็รักเธอนี้นาเธอจึงเป็นทุกสิ่งที่มีค่า....ในหัวใจ
ยิ่งรู้จักยิ่งรักสลักจิต
ยิ่งพินิจยิ่งหวงยิ่งห่วงหา
ยิ่งคิดถึงยิ่งซึ้งยิ่งตรึงตรา
ยิ่งจากมายิ่งอยากไปอยู่ใกล้เธอ
ไม่อยากให้เธอรักมา
เกินกว่าที่ปากเคยบอกไว้
ถ้าจะรักแค่ไหนก็รักไป
แต่ขอให้มาจากใจที่มั่นคง
20 มีนาคม 2546 13:42 น.
สดใส ร่าเริง
ช่วงแรกแห่งความรัก
คือรู้จักและทักทาย
ยิ้มมายิ้มไป
และมอบหัวใจให้แก่กันและกัน
คนอย่างฉันรักใครรักไม่ยาก
แต่ไม่อยากรักใครให้ใจเผลอ
ถ้ารักแล้วรักนั้นต้องเลิศเลอ
รักเพ้อเจ้อ รักทำไม รักไม่เป็น
มีคนพูดถึงเธอมากมาย
ว่าเป็นคนร้ายอย่างนั้นอย่างนี้
ฉันเองไม่เคยพิสูจน์สักที
เพราะรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไร
ขอแค่รู้ว่าเธอดีกับฉัน
ความสำคัญคงมากกว่าสิ่งไหน
ฉันตัดสินเธอแล้วด้วยหัวใจ
แล้วจะไม่เปลี่ยนไปแค่คำคน
ฉันเป็นคนชอบเรอเธอรู้ไหม
ฉันเรอได้ทุกเวลานะยาหยี
เธอคงไม่รังเกียจฉันนะคนดี
เพราะเรอนี้คือเรอทัก รักเธอไง
19 มีนาคม 2546 14:40 น.
สดใส ร่าเริง
แค่รู้สึกเมื่อรัก
เมื่อรู้จักได้ฝากฝัน
ได้พบเจอ เธอทุกวัน
เพียงเท่านั้นก็สุขใจ
ตะกร้าหวายสีขาว
บรรจุดาวแห่งความฝัน
เราสองมาช่วยกัน
แขวนดาวนั้นคู่จันทรา
เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว
ให้เต็มราวบนท้องฟ้า
เรียงรายสุดสายตา
เป็นคำว่าฉันรักเธอ
เพียงรักแรกแรกรักประทับจิต
เพียงใจคิดคิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝากฝากใจส่งให้ถึงกัน
เพียงแต่ฝันฝันแต่ว่าจะได้เจอ
เพียงสบเนตรเนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรักรักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อเพ้อหลงใหลใจพะวง
แม้เวลาผันเปลี่ยนเวียนไป
หัวใจดวงนี้ไม่เคยเปลี่ยนผัน
ดวงใจดวงนี้ให้เธอทุกคืนวัน
รักเธอนั้นรักเธอ Never die
18 มีนาคม 2546 14:17 น.
สดใส ร่าเริง
พระอาทิตย์ไม่ลืมวัน
พระจันทร์ไม่ลืมคืน
ทะเลไม่ลืมคลี่น
ฉันหรือจะลืมเธอ
ไม่อยากให้เธอรักมาก
เกินกว่าปากที่เคยบอกไว้
ถ้าจะรักแค่ไหนก็รักไป
แต่ขอให้มาจากใจที่มั่นคง
เพราะระหว่างเรามีความผูกผัน
เชื่อมเราไว้ด้วยกันไม่หวั่นไหว
แม้ว่าทั้งโลกจะหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไป
แต่มิตรภาพ ในหัวใจจะคงเดิม
หน้าส่วนตัว
1597
