24 มกราคม 2551 11:11 น.
สงสารจันทร์
จันทร์เจ้ารู้หรือเปล่า...ว่าฉันเหงาเกินกว่าใคร
วันที่เธอลาไกล บอกไปแล้วจะกลับมา
คืนนี้ฉันรอเธออยู่อยากบอกให้รู้คำเดียวว่า
จะรอจนกว่า..........ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์
เมฆบังจันทร์ ลมช่างแรง แสงสลัว
จันทร์ฤากลัว ยังส่องแสง แจ้งให้เห็น
แม้แสงด้อย น้อยนิด พิศเพ่งเพ็ญ
จันทร์ยังเน้น เข่นแสงสู้ หมู่เมฆา
23 มกราคม 2551 19:16 น.
สงสารจันทร์
.....ใครเขาลืมเรา ทำใจให้ลืมเขาเสียบ้าง
.......รักเขาชืดจาก รักเรา.....ก็จาง.....ได้เหมือนกัน
เมื่อ....รักแรก
เมื่อรักแรกแตกตกทำอกหัก
เมื่อรักแรกช้ำนักปักใจฝัง
เมื่อรักแรกแหลกรักหักใจพัง
เมื่อรักแรกนั้นยังติดในจิตใจ
เมื่อรักแรกแทรกมิได้ด้วยรักอื่น
เมื่อรักแรกคอยขวางขืนรักไหนไหน
เมื่อรักแรกคอยแจกช้ำย้ำหัวใจ
ด้วยเหตุใดจึงเฝ้าแบกรักแหลกราญ
เมื่อเรารักแต่เขาลืมก็ไม่แปลก
เมื่อรักแรกไม่ผูกมั่นสัมพันธ์เฉา
เมื่อเรารักเขาไม่รักหนักใจเรา
ก็ทิ้งเขาไว้ทางแยก......รักแรกเอย
22 มกราคม 2551 18:57 น.
สงสารจันทร์
ความรักเอย
เจ้าลอยลมมาหรือไร
มาดลจิตมาดลใจเสน่-หา
รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือเย้าเราให้เฝ้าร่ำหา
หรือแกล้งเพียงแต่แลตา
ยั่วอุราให้หลงลำพอง.....
..........อย่าโทษลม โทษฟ้า พาลิขิต
..........เพียงท่านเอง เริ่มใกล้ชิด มิตรสมร
..........เพียงท่านเอง ปล่อยใจคิด จิตสั่นคลอน
..........หาใช่ลม ใชชอน ให้อ่อนใจ
----------อย่าโทษน้ำ โทษฟ้า ชะตาแกล้ง
..........เพียงท่านเอง คลายแคลง และแหนงหนาย
..........เพียงใจท่าน นั้นเอง ที่เริ่มคลาย
..........เริ่มแหนงหน่าย คลายรักนั้น ด้วยวันคืน
----------เมื่อแรกรัก มักบอกหวาน นั่นแหละรัก
..........ข้ามวันเดือน เคลื่อนจัก บอกรักขม
..........นี่หรือรัก ที่เขาว่า น่าภิรมย์
..........แสนขื่นขม เพียงวันผ่าน .....พาลอกตรม
21 มกราคม 2551 16:18 น.
สงสารจันทร์
จะเดินได้สักกี่ก้าว...จะได้ระยะทางสักเท่าใดก็ไม่สำคัญนัก
เพราะความหมายที่สำคัญคือ...การก้าวเดินต่อไป
หน้าส่วนตัว
1539
