22 มกราคม 2551 18:57 น.
สงสารจันทร์
ความรักเอย
เจ้าลอยลมมาหรือไร
มาดลจิตมาดลใจเสน่-หา
รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือเย้าเราให้เฝ้าร่ำหา
หรือแกล้งเพียงแต่แลตา
ยั่วอุราให้หลงลำพอง.....
..........อย่าโทษลม โทษฟ้า พาลิขิต
..........เพียงท่านเอง เริ่มใกล้ชิด มิตรสมร
..........เพียงท่านเอง ปล่อยใจคิด จิตสั่นคลอน
..........หาใช่ลม ใชชอน ให้อ่อนใจ
----------อย่าโทษน้ำ โทษฟ้า ชะตาแกล้ง
..........เพียงท่านเอง คลายแคลง และแหนงหนาย
..........เพียงใจท่าน นั้นเอง ที่เริ่มคลาย
..........เริ่มแหนงหน่าย คลายรักนั้น ด้วยวันคืน
----------เมื่อแรกรัก มักบอกหวาน นั่นแหละรัก
..........ข้ามวันเดือน เคลื่อนจัก บอกรักขม
..........นี่หรือรัก ที่เขาว่า น่าภิรมย์
..........แสนขื่นขม เพียงวันผ่าน .....พาลอกตรม
21 มกราคม 2551 16:18 น.
สงสารจันทร์
จะเดินได้สักกี่ก้าว...จะได้ระยะทางสักเท่าใดก็ไม่สำคัญนัก
เพราะความหมายที่สำคัญคือ...การก้าวเดินต่อไป