30 มีนาคม 2550 19:46 น.
ส.ญาณเมธี
ในบัดนั้นรามสูรจะล่าแก้ว
ต่างก็แล้วปาขวานทิ้งลงไถล
พลันหยิบปืนอาก้าในทันใด
ด้วยในใจคิดจะคร่าเอาแก้วมา
เมขลาเมื่อเห็นเป็นดังนั้น
จึงคว้าพลันเครื่องขับไล่ F-15
แล้วก็ขับขี่ไล่กันไปมา
นี่แหละเหตุฟ้าผ่าในตำนาน
@_+
27 มีนาคม 2550 03:00 น.
ส.ญาณเมธี
อนิจจา... ความสุข.. นั้นไม่เที่ยง...
ทุกข์ก็เพียง... ผ่านมา.. น่าฉงน...
ใยไปยึด... ไปแบกไว้.. เล่า! ละคน...
เดี๋ยวก็พ้น... เดี๋ยวก็ผ่าน.. จากมันไป... ๚ะ๛
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๐
27 มีนาคม 2550 02:41 น.
ส.ญาณเมธี
ว่าชีวิต คน "เรา" ก็เท่านี้
ต้องย่อมมี สิ้นสุด หยุดเคลื่อนไหว
ถึงไม่ช้า หรือเร็ว ก็ต้องไป
สู่ความ "ตาย" เบื้องหน้า ไม่เว้นคน
โอ้มนุษย์ ฤาหลง ดำรงขันธ์
ยึดถือมั่น "ตัวกู" ทุกสิ่งของ
แบกยึดถือ "ของกู" มิเว้นมอง
ว่า "กู" ต้อง ดับตาย จากมันไป
อนิจจา โอ้หนอ เจ้ามนุษย์
ทุกสิ่งสุด สารพัด สรรพสรรหา
มายึดถือ แบกให้ "ทุกข์" ทุกเวลา
แล้วก็มา บ่นว่า "ทุกข์ " ใยไม่วาง
อนิจจา... อันละ "ทุกข์" นั้นง่าย ๆ
ใยจึงได้ มองไม่ออก เล่าสหาย
ของมันหนัก แบกก็หนัก มิวางวาย
ของง่าย ๆ แค่วางทิ้ง ก็สิ้นกัน ๚ะ๛
๒๔ มีนาคม ๒๕๕๐