31 พฤษภาคม 2548 11:34 น.
ส.คลองแสนแสบ
คนจะงามงามน้ำใจใช่ใบหน้า
ใครช่างว่าช่างสรรมาปั้นแต่ง
เหมือนเสื้อผ้าไม่พันผูกเรื่องถูกแพง
ขอให้แดงไว้ก่อนแน่นอนนาน
คนจะงามงามน้ำใจใช่ใบหน้า
อีกคนสวยสวยจรรยาใช่ตาหวาน
แต่จะสวยเป็นหนึ่งในจักรวาล
ต้องทั้งหวานทั้งงามด้วยน้ำใจ
27 พฤษภาคม 2548 10:46 น.
ส.คลองแสนแสบ
ยกโขยงลงดอยหลายร้อยลี้
หลีกถิ่นที่เคยอยู่บนภูเขา
หวังหลบลี้ซ่อนเร้นเป็นชาวเรา
เคยอยู่อย่างชาวเขามานานนัก
ลงเมืองล่างสร้างบ้านเป็นฐานถิ่น
เคยปลูกฝิ่นเร่ร่อนไปไร้แหล่งหลัก
มาบัดนี้เห็นทีคงต้องพัก
หวังยึดเป็นที่พำนักนิรันดร์กาล
เรื่องสัญชาติเป็นอะไรก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าข้าฯเกิดอยู่ในรัฐฉาน
ทั้งพ่อแม่ย้ายมายั้งยาวนาน
ด้วยแดนเดิมถูกรุกรานจากพรานกรุง
อีกเชื้อชาติชาติอะไรก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าเหล่าข้าฯอยู่บนภูสูง
ถิ่นของเราแต่ดอยเต่าจรดดอยตุง
ล้วนสมบัติของป้าลุงเหล่าม้งแม้ว
โยกขยับมุ่งตรงลงเมืองล่าง
หวังจักสร้างเป็นหมู่บ้านร้านรวงแถว
จัดระเบียบมีระบอบเป็นขอบแนว
ขนานนามว่า บางแม้วเหมือนแกวลาว
โอ้ว่าอนิจจาชะตาแม้ว
เขาเห็นแม้วเป็นเพียงแมวเลยต้องหง่าว
จะคืนสู่ภูไหนในดอยยาว
ทั้งพม่า-ไทย-ลาวล้วนไม่รับ
โชคยังดีมีฝาหรั่งดั้งโด่ง-โด่ง
ตัวโย่ง-โย่งแขนยาวยาวเข้าจองจับ
เลือกแม้วม้งทรงดีจำนวนนับ
ไปจองจับทำกินถิ่นอเมริกา
เพราะเร่ร่อนตะลอนไปไม่เป็นที่
ไม่รู้ว่าแผ่นดินนี้ของใครหว่า
ไม่รู้ว่าโลกใบนี้มีราคา
ล้วนต้องจับจองหามาครอบครอง
อุทาหรณ์สอนใจให้ตระหนัก
ให้รู้จักจับประเด็นเป็นเจ้าของ
หากปล่อยให้ใครบุกรุกเข้าครอง
คงจักต้องจอดไม่แจวเหมือนแม้วเอย
25 พฤษภาคม 2548 15:08 น.
ส.คลองแสนแสบ
คุณมีความเป็นมาน่าฉงน
คนเขารู้คุณเป็นคนไม่เอาอ่าว
ป่วยการอ้างอ่าวไทยที่ไกลยาว
เพียงแค่อ่าวมะนาวก็หนาวแล้ว
เหยียบขี้ไก่ยังไม่ฟ่อหงอสิท่า
ขอเพียงแค่ขี้หมาน่าจะแห้ว
ป่วยการพูดถึงขี้ม้าและขี้แมว
เชื่อว่าจอดไม่ต้องแจวกระแด่วดิ้น
ไม่ต้องอ้าปากหรอกจะบอกให้
คนเขารู้พุงไส้เสียจนสิ้น
เสนอหน้าแก้ปัญหาของธานินทร์
คนได้ยินเขาขย้อนสะท้อนใจ
ล้วนแต่หน้าเก็บเก่าเน่าเป็นเข่ง
ยอกันเองด่ากันเองบ้ากันใหญ่
ให้สงสารแคว้นเขตประเทศไทย
เวรกรรมทำปางใดใคร่รู้นัก
มีระบอบก็มิเป็นเช่นระบอบ
ใครช่วยตอบให้เห็นเป็นประจักษ์
อัน ประชาธิปไตย ที่ใครรัก
แต่แปลกนักยักษ์มารบานตะไท
คนดีดีมีทั่วหัวระแหง
คงหมดเรี่ยวไร้แรงแข่งไฉน
ใยไม่หยุดไม่ยันพวกจัญไร
ปล่อยเข้ามาทำไมในสภา
ใยไม่ขุนให้พ่วงพีมีน้ำหนัก
ปล่อยลุยปักจมเลนเหมือนเช่นว่า
ใช้ช่วยงานหว่านไถในไร่นา
ปล่อยเข้ามามักจ้านจุ้นทำวุ่นวาย ฯ
24 พฤษภาคม 2548 10:50 น.
ส.คลองแสนแสบ
ยามอ้างว้างเหว่หว้าใจหว้าวุ่น
สำนึกในใจคุกรุ่นจวนเจียนไหม้
จะคิดการคิดก่อสุดท้อใจ
สรรพสิ่งล้วนจัญไรสุดใจรับ
ยามอุ่นอบอวลไอใจระรื่น
ทั่วทุกยามนั่งนอนยืนแม้นตื่นหลับ
สุขดิ่งด่ำล้ำเหลือคณานับ
ดั่งหนึ่งว่าจะไม่ลับลาโลกนี้
นั่นย่อมเป็นย่อมใช่ ใจมนุษย์
แสนยากสุดกำหนดวางเป็นทางที่
ไม่อาจหยั่งรู้ตามความพอดี
เพราะใจมีใจเป็นเช่นอย่างใจ
ใจจำแนกแยกมนุษย์เป็นคณะ
คนใจพระ ใจกุศล คนใจใหญ่
คนใจเค็ม คนใจจืด ล้วนแต่ใจ
คนใจไม้ไส้ระกำ ใจดำแท้
คนใจร้าย คนหลายใจ ใจหลายรัก
คนใจหนัก คนใจเบา สุดเอาแน่
คนใจบาป คนใจบุญ ล้วนใจแล
กำหนดนามตามกระแสนิสัยใจ
คนใจชั่ว คนใจทราม คนใจสัตว์
คนใจหมา มักลอบกัดยามเผลอไผ
ใจปลาซิวปลาสร้อย ขี้น้อยใจ
รวมอื่นอีกบานตะไทล้วนใจตน
เหตุดังนั้นพุทธองค์จึงทรงตรัส
ให้รู้ดัดรู้สำนึกรู้ฝึกฝน
ฝึกใจสัตว์เพื่อให้เป็นใจคน
ฝึกใจตนให้เป็นเช่นใจพรหม .....
19 พฤษภาคม 2548 15:08 น.
ส.คลองแสนแสบ
กระดากปากอย่างไรก็ไม่รู้
ที่จู่จู่มาเกี่ยวข้องน้องนอกไส้
ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นว่าเป็นใคร
เพียงแต่ได้ฟังมาน่าติดตาม
น้องมีชื่อโด่งดังในหนังแผ่น
คนเรือนแสนเพ้อคลั่งหนังต้องห้าม
ภาพสมสู่อีกชั้นเชิงระเริงกาม
ผู้คนต่างไถ่ถามงดงามนัก
เป็นดาราค่าควรชมนิยมหรือ?
เพราะมีชื่อหรือไรใคร่ประจักษ์
หรือเพราะน้องนางเก่งในเพลงรัก
ผู้คนต่างอยากรู้จักอยากรักเธอ
เพราะแก้ผ้าท้าทายชายให้วุ่น
หรือเพราะบุญทำไว้ชาติไหนเอ่อ
ส่งให้ชายหลายชายหมายได้เจอ
นั่งก็เพ้อนอนก็พร่ำย้ำอยากรัก
นัยตาใสสมวัยซ่าน่าโอบอุ้ม
บรรดาหนุ่มน้อยใหญ่ใคร่รู้จัก
ลืมโบราณขานไขสงสัยนัก
กรำงานหนักหรือเหลือศรีสตรีนาม
โบราณกล่าวสาวงามหนักยามขี่
ดั่งควายดีหนักแอกที่แบกหาม
ของดีดีแม้นชอบใช้ทุกย่ำยาม
เหมือนบ่าหามแอกหนักเดี๋ยวจักทรุด
ระวังบ่าบ้างนะน้องเดียวหมองศรี
อันของดีพึงปกป้องให้ผ่องผุด
อาจบางส่วนซ่อมให้งามยามชำรุด
แต่บางส่วนก็สุดจักซ่อมแซม ฯ
หน้าส่วนตัว
1776
