31 ธันวาคม 2547 13:50 น.
ศิลาบันทึก
เคยไหนนั่งฟังเพลงแล้วร้องไห้ ความรู้สึกที่เพลงบอกเล่ากับเรามันแสนจะทุกข์ใจ ทำให้เราทรมานได้เช่นเดียวกับเนื้อเพลง
ฉันถามตัวเองอยู่เสมอๆว่าตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร แล้วต้องการอะไรตอนนี้ สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้มันเหมือนการหลอกตัวเอง
ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการ จนเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว ฉันได้เจอกับ เค้า ผู้ชายคนหนึ่ง คนที่เข้ามาสร้างความสบายใจ ความสุขใจ ในใจฉัน
สร้างรอยยิ้มให้เกิดขึ้นบนหน้าของฉันอีกครั้ง เค้า " เก้า "
ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมาฉันมีความสุขเสมอ เมื่อเจอหน้า เก้า เก้าจะมารับที่หน้าห้องเสมอ คอยไปรับ ไปส่ง คอยให้ความสุข ทำให้เราสนุกเสมอ
ฉันได้พบและรู้จักกับเก้า ที่ร้านหนังสือการ์ตูนหลังโรงเรียน เราไม่เคยสังเกตเลยว่าทุกครั้งที่เราไปเช่าการ์ตูน เราจะเห็นเก้านั่งอยู่ที่ร้านเสมอ
จนวันนั้น เราหาการ์ตูนอยู่เรื่องหนึ่ง เดินหาตั้งนาน ก็หาไม่เจอ เจอเก้าเข้ามาช่วย ทั้งๆที่การ์ตูนเรื่องนั้น เป็นการ์ตูนผู้หญิงแท้ ๆ
แต่เก้ากลับรู้จักเป็นอย่างดี เรามารู้เอาที่หลังว่า เก้าจะสังเกตทุกครั้งที่เรามาที่ร้านและศึกษาการ์ตูนแนวที่เราอ่าน นับตั้งแต่วันนั้น ฉันกับเก้า
ก็สนิทกัน คุยกันเรื่องการ์ตูนทุกๆวัน ทุกวันเก้าจะมารับที่ท่ารถเสมอ
" ไง อิม หลับสบายไหม มะ เก้าถือของให้ "
" วันนี้ หลังเลิกเรียนเก้าไปรับนะ แล้วจะพาไปเลี้ยงหนม "
" อิม คนสวย วันนี้ไปดูหนังกันเก้าเลี้ยงเองนะ "
" อิม อย่าเครียดนักสิ กะแค่วิชานี้ได้คะแนนน้อย ไม่เป็นไรนะ ยังไง ในใจเก้าก็ให้อิม เต็ม 100 "
นั้นเป็นคำพูดที่เก้าจะพูดให้ฉันฟังเสมอ ฉันจะยิ้มและมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ๆ เก้า จนกระทั่งวันหนึ่ง เก้านัดฉัน
ออกมาดูหนังเราจะมาดูหนังเรื่อง The Letter ด้วยกัน ฉันรอเก้าตั้งแต่ 9.30 น. จน 21.30 น. เวลา ปิดของโรงหนังพอดี รอยังไงเก้าก้อยังไม่มา
เลยคิดว่า พรุ่งนี้เจอจะดุ สักครั้ง แต่เก้าก้อไม่มาโรงเรียน นับตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเก้าอีกเลย มันเหมือนกับเพลงของ จีน ที่ร้องว่า
" เธออยู่ที่ไหน ฉันถามตัวเอง ถามคนที่บนท้องฟ้า เธออยู่ที่ไหน เธออยู่ที่ไหน " ทุกครั้งที่ฟังเพลงนี้ฉันจะร้องไห้เสมอ แต่ฉันก้อยังจะรอ รอ ต่อไป
( อิม ไม่รู้เลยว่า เก้าจะไม่กลับมาอีกแล้ว วันนั้นวันที่ เก้า นัดอิมออกมา เก้าถูกรถชน ก่อนที่เก้าจะตาย เก้าบอกพ่อแม่ของเก้า ไว้ว่าอย่าบอก อิม เพราะ
ไม่อยากให้อิมร้องไห้ บอกเพื่อนๆ ของเก้าด้วยว่าอย่าบอกอิม นั้นเป็นคำขอสุดท้ายของ เก้า คนที่จะรักอิมเสมอ )
10 ธันวาคม 2547 01:53 น.
ศิลาบันทึก
..........ง้าน ปีนี้เราเลือก คู่รักจากเมืองไทยดีกว่า .....
...พระเจ้าช่วยด้วย
....พระเจ้า
(นั้นเสียงเด็กผู้หญิงนี้ อืม เราเลือกคนนี้ดีกว่า
สงสัยกะลังจะเอาช็อคโกแล็คไปให้คนที่ชอบ คนนี้หล่ะ)
end of Chapter 1**
10 ธันวาคม 2547 01:47 น.
ศิลาบันทึก
..........เฮ้อ อะไรกันนักน้า เดี๋ยวคนโน่นก้อเรียก คนนี้ก็เรียก เราเนี้ยเกิดมาเพื่อเป็นคนของประชาชานหรือไงกันน้าาาาา
..........โอะ!!! ลืมแนะนำตัวเราเลยน้า อะให้ทายว่าเราเป็นใคร พระเอกหรือนางเอก ติ๊ก..ต๊อก..ติ๊ก..ต๊อก.. คำตอบคือ
พระเจ้าอ่ะ อิอิ งงไหมหล่ะ นั้นๆๆไม่เชื่ออ่ะจิ เราเป็นพระเจ้าจิงๆนะ แต่ก่อนก็เป็นกามเทพธรรมดา ตอนนี้เลื่อนขั้นมาเป็นพระเจ้าแล้วหล่ะ
เราเป็นเทพเนี้ยมาตั้งแต่เกิดเลยมั่งตอนนี้ก็เป็นมา 180 ปีทิพย์แล้วหล่ะ แต่ตอนนี้ยุ่งจริงๆเลยนะ ใคร ๆก็เรียกแต่พระเจ้า
..........นี้ๆ วันนี้เป็นวันที่ 14 กุมภา ช่ายป่ะ เราต้องเลือกมนุษย์คู่หนึ่งแล้วคอยดูแลความรักของพวกเค้าให้เป็นไปอย่าง
ราบรื่นหล่ะ ( ถ้าเป็นกามเทพม่ายต้องคอยดู แค่ยิงศรเฉยๆ ) จะบอกไรให้นะ เราม่ายเคยทำงานพลาดเลยหล่ะ
ทุกคู่มีความสุขหมด ( หากเทพองค์ใดดูแลความรักแล้ว ไม่สามารถไปได้จนตลอดรอดฝั่ง จะโดนหักขีดขั้นสวรรค์ เทพที่โดนหักน่าสงสารมากๆ
จะเหาะม่ายค่อยตรง เพราะมันม่ายสมดุล ) บนสวรรค์เราม่ายได้จับคู่แค่ ช+ญ เท่านั้นนะ
เราจับคู่ทั้ง ช+ช ญ+ญ ด้วยนะ เพราะมันมีคำสวรรค์คำหนึ่งที่ว่า ความรักม่ายแบ่ง เพศ อายุ สถานที่ ฐานะทางสังคม
รวมทั้งเชื้อชาติด้วยนะ ก้อรักอ่ะ มัน love is freedom. คู่ล่าสุดที่เราดูแลมาเป็นคนเกาหลีหล่ะ ตอนนี้ก็มีความสุขกันไป
หลังจากรักกันไปแล้วเราก้อจะส่งหน้าที่ให้ พระเจ้าและเทพแห่งการครองเรือน
หน้าส่วนตัว
745
