18 ธันวาคม 2546 15:21 น.

...ผึ้งน้อย...

ศิลป์สรา


.....สดใสใด    หาเปรียบ   เทียบสีสัน
ชมพูหวาน   ส้มแสดแดง   แฝงสีเขียว
ระรานตา    สดชื่นใจ   จริงนะเชียว
ผึ้งตัวน้อย   ไม่บินเดี่ยว   มาเอกา....
....บินท่องไป   ในโลกกว้าง   ทางอบอุ่น
สร้างสมดุลย์   ทั่วไป   ในทุ่งหล้า
ให้ความสุข   กับมนุษย์   ทุกเวลา
เพิ่มคุณค่า   น่ารื่นเริง   เสริมทุกวัน....
....ธรรมชาติ   รวมมิตร   คิดประดิษฐ์
เร่งผลิต    สรรพสิ่ง   ล้วนสร้างสรร
เหล่าผึ้งน้อย   ประมวลงาน   สาระพัน
เพื่อสร้างสันต์   ใฝ่หา   ค่าของตน.....
.....หมดเวลา     เงื่อนไข   ในชีวิต
เจ้าผลิต   ผลงาน   สร้างค่าล้น
ยังคุณค่า    เสริมพลัง   ให้ปวงชน
เราทุกคน   ควรเอาอย่าง   เจ้าผึ้งเอย.....				
18 ธันวาคม 2546 15:01 น.

.....ณ วันนี้....

ศิลป์สรา


....จากวันนี้   หรือวันไหน  ใจต้องจาก
จำต้องพราก   จากเธอ   ไกลกันสอง
เมื่อก่อนมี   เธอนั้น   แนบประคอง
ใจใสผ่อง   สดชื่น   รื่นฤดี.....
....ณ วันนี้   มองหาใคร   ไม่มีแล้ว
โอ้ดวงแก้ว   จากไป   ให้หมองศรี
จรจำพราก    จากไกล   ไม่ใยดี
ใจดวงนี้   จะเข้มแข็ง   แกร่งกว่าเธอ...				
18 ธันวาคม 2546 14:54 น.

...เกิดเป็นคน....

ศิลป์สรา


....เห็นปลาน้อย   หมุนเวียน  ลงเรียงว่าย
น้ำกระจาย  ใสชื่น  ในบึงหนอง
เจ้าช่างมี   พลังกาย   ยิ่งใหญ่ครอง
เป็นเหมือนน้อง   พลังยักษ์  ในนที....
....มองดูซ้าย   แลขวา   เจ้าไม่เหนื่อย
ไปได้เรื่อย   ไม่ท้อแท้   หมดศักดิ์ศรี
ทางข้างหน้า   ทะเลคลื่น   รื่นฤดี
โต้นที   สุขสันต์   ทุกวารวัน....
....มองดูเจ้า   กำลังสอน   กรอบชีวิต
ตัวของคน   ตนลิขิต   ใช่ไหมนั่น
เหตุไฉน   มาท้อแท้    ร้องไห้กัน
สุขหรือทุกข์   เรานั้น   ผู้กลั่นกรอง.....
....เจ้าปลาน้อย   สอนว่าย   ทางชีวิต
สู้สุดฤทธิ์    แรงเกิด   เมินหน้าหมอง
ทางเบื้องหน้า   ยังอีกไกล   ให้ทดลอง
เหตุใดต้อง   มาอยู่นิ่ง   ทิ้งตัวตน....
....วันนี้ฉัน   จะจำค่า   เจ้าปลาน้อย
ที่ยังลอย   ทวนไป   ในทุกหน
จะสรรสร้าง   ทางสดใส   ในบัดดล
สมกับเกิด    มาเป็น คน    บนแผ่นดิน.....				
1 ธันวาคม 2546 11:22 น.

...ธรรมชาติ..สอน..คน...

ศิลป์สรา


                                   .....ธรรมชาติ..สอน...คน....
......พระอาทิตย์            ขึ้นส่อง                 ที่ขอบฟ้า
มองนภา               สดใส                 ไม่หมองศรี
แสงแดดส่อง         ลอดช่อง        น่ามองดี
เพิ่มชีวี            มีชีวิต                สดชื่นใจ
....ธรรมชาติ        ลำเลียง        เลี้ยงชีวิต
ผลิตสิ่ง           เหนือการสร้าง          น่าอาศัย
ประโยชน์เอื้อ       เกื้อหนุน         อบอุ่นใจ
คุณค่าให้            มวลมนุษย์        ทั่วทุกชน
....แล้วใยเล่า         เจ้ามองผ่าน        ผลาญชีวิต
จิตในกาย        ใจผลิต          คิดสร้างสรร
บรรจงสร้าง           สิ่งดีดี           ที่คิดทำ
ก่อเกิดงาน           จิตสงบ         อันร่มเย็น
.....ธรรมชาติ        กล้าผลิต         สิ่งสวยสด
เจ้ามัวหมด         การต่อสู้         และสิ้นหวัง
มานั่งเศร้า          หมดสิ้น          ทำไมกัน
แล้วยังกล้า         มาบอกกัน       ว่าเป็น คน....
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศิลป์สรา
Lovings  ศิลป์สรา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศิลป์สรา
Lovings  ศิลป์สรา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศิลป์สรา
Lovings  ศิลป์สรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงศิลป์สรา